Illuftri & Reuerendo Viro
LAVINO TORRENTIO.
D
011 mali apud omnes aquos iudices res meriidessen as, Vir Illustri & Reuerende fi deftinato olim tibi Virgilio te frauaaremus., quem eccenunc dedicam u tibi confecramusque, did minuiá hâcformá, puru castigatúmque, quà licnit, ab omnilus mendis, operá&-industriá viri accuratiffimi, Theodori Falmanni: qui varia, vt nefii, exemplaria contulit,&ex eorum fide loca mendofa fedulò purgauit. Ikre autem in nomine tuo cum emitto; fine ob meritatua multa in me & rim litterariam; fiue quia tibi nofirorütemporü poëta primo deberi non iniuria existimo Auguftai illius aui vatem primum. In cuius editione hoc fectaui, vt exiguâ iñâ mele apius circumferrieffet, & peregrinantibus aut ambulantilus leno onus:fedes tenuioris fortuna ftudiofis
emptu facilis ac paratu. Tu igitur, Vir Illuftris ac Remerende, instituto buic meo,vt foles, faue, animósque addeidem in reliquis poëtis prastare meditanti, fi modo aliqua quies nobis d Typographia nostra in turbido ifto mari. Deus te quàm diutiffimè Ecclefia, reipublica, litteris feruet. Antuerpia. M. D. XXCVI. Kal. Ianuariis.
ARG.Virgilius in perfonaTigri fortunam fuam, beneficia, Cafaris explicat:exaduerfo Melibaum inBroducit, exierrem, exfulem.
MELIBOEVS, TITYRVS.
Ityre,tu patula recubans fub tegmine fagi Silueftrem tenui Mufam meditaris auena: Nos patrięfineis, &dulcia linquimus arua: Nos patriam fugimuszu Tityre lentus in
♥mbra Formofam refonare doces Amaryllida filuas. TI. O Melibære, deus nobis hæc ofia fecit. Namque erit ille mihi femper deus illius aram Sapè tener noftris ab ouilibus imbues agnus. Ille meas errare boues,vt cernis, & ipfum Ludere qux vellem, calamo permifit agrefti. M.Non equidem inuideo:miror magis:vndiq totis Vfqueadeò turbatur agris. en ipfe capellas Protenus ager ago:hanc etiam vix Tityre duco. Heic inter denfas corulos modò namq. gemellos, Spem gregis,ah, filice in nuda connixa reliquit. Sapé malum hoc nobis, fi mens non læua fuiffet, De czlo tactas memini prædicere quercus: Sapè finiftra caua prædixit ab ilice corniz. Sed tamen ifte deus qui fit, da Tityre nobis. T.Vrbem,quam dicunt Romam, Melibae,putani Stultus ego huic noftræ fimilem,quò fæpe folemus Paftores ouium teneros depellere fetus. Sic canibus catulos fimilers, fic matribus hados
Noram;fic paruis componere magna folebam. Verùm has tantum alias inter caput extulit vrbeis,
A
Quane
Quantum lenta folent inter viburna cuprefsi.- M. Et que tanta fuit Romam tibi cauffa videndi? T.Libertas:quz fera, tamen refpexit inertem: Candidior poftquan tondenti barba cadebat: Refpexir tamen, & longo pòft tempore vênit, Poftquam nos Amaryllis habet, Galatea reliquit. Namque,fatebor enim,da n me Gdata tenebat, Nec fpes libertatis erat, nec cura peculî. Quinuis multa meis extret victi na feptis, Pinguis & ingrace premeretur cafeus vrbi, Noavnquam grauis ære domá mihi dextra redibat. M.Mirabir,quid mæta deos Amarylli vocares: Cui pendêre fua pacereris in arbore po na. Tityrus hiac aberat: ipfz te Tityre pinus, Ipfi te fontes,ipfa hæc arbufti vocabant. T.Quid facerem?neque feruitio me exire licebat, Nec tam præfenteis alibi cognofcere diuas. Heic illum vidi iuuenem, Meliboe, quoraanis Bis fenos cui noftra dies altaria tumant. Heic mihi refponfum primus dedit ille petentis Pafcite,vt ante, boues pueri, fubmittite tauros. M. Fortunate fenex,ergo tua rura manebunt, Et cibi magna faus:quamuis lapis omnia nudus, Limafoque palus obducat pafcua tunco: Non infueta graueis tentabunt pabula fetas: Nec mali vicini pecoris contagia lædent. Fortunate fenex, heic inter Amina nota, Et fonteis facros, frigus caprabis opacum., Hinc tibi,que femper vicino ab limite Lepes, Hybizis apibus florem depafta faliai, Sæpè leui fomnum fuadebit iaire fufurro: Hinc alta fub rupe canet frondater ad auras: Nec tamen interea rauck,tua cura,palumber, Nec gemere acria cell'abit turtur ab vlmo. T. A è leues ergo pafceatur in there cerai, Et freta deftituent nudos in litore pilceis: Antè,pererratis amborum fiaibus,exful Aut Atarim Parthus biber, aut Germania Tigrim, Qim noftro illius labatur pecore vultus. M. At nos hinc alij fitienteis ibimys Afros: Pars Scythian, & rapidú Crece veniemus axem Et penitùs toto diuilos orbe Bricanaos. En vmquam patrios longo poft tempore fineis, Pauperis & tugurl congeftum cespite culmea,
Poft
![[ocr errors]](https://books.google.ie/books/content?id=lMWpk90UsYAC&output=html_text&pg=PP8&img=1&zoom=3&hl=en&q=editions:UOM39015066956080&cds=1&sig=ACfU3U3I0GYRRYjJp2TktuxQqVKwn2tAkQ&edge=0&edge=stretch&ci=817,1243,13,14)
Pot aliquot, mea regna videns, mirabor ariftas? Impius hæc tam culta noualia miles habebit? Barbarus has fegetes'en,quò difcordia ciueis Perduxit miferos!en, queis confeuimus agros! Enfere nunc Melibae pyros, pane ordine viteis. Ite mex, felix quondam pecus,ite capella: Non ego vos pofthac viridi proiectus in antro, Dumola pendêre procul de rupe videbo. Carmina nulla canam:non, ine pafcente,capella, Florentem cythifum,& falices carpetis amaras. T.Heic tamen hanc mecú poteras requiescereno&é. Fronde fuper viridi:funt nobis mitia poma, Caftanez molles, & prefsi copia laЯis: Ex iam fumma procul villarum culmina fumant, Maioresque cadunt aktis de montibus vmbræ.
ALEXIS,
ECLOGA IR
ARG. Sub perfona Corydonis queritur quòd apud Alexin parum fit gratiofus. Imitatur Theocritus eidyllio tertio, cui Comafies nomen eft.
F Ormofum paftor Corydon ardebat Alexin,
Delitias domini:nec,quid fperaret, habebat. Tantum inter denfas,vmbrofa cacumina, fagos Afsiduè veniebat:ibi hæc incondita folus Montibus & filuis ftudio ia&abat inani. O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas: Nil noftri miferere:mari me denique cogis.. Nunc etiam pecudes vmbras & frigora captante Nunc virideis etiam occultant fpineta lacertos? Theftylis & rapida fefsis mefforibus æftu Allia ferpyllumque herbas contundit olenteiss At mecum raucis, tua dum veftigia luftro, Sole fub ardenti refonant arbufta cicadis. Nonne fuit fatius,trifteis Amaryllidis iras, Arque fuperba pati faftidia?nónne Menalcan? Quamuis ille niger,quamuis tu candidus effes. O formofe puer,nimiùm ne crede colori: Alba liguftra cadunt,vaccipia nigra leguntur. Defpectus tibi fum;nec qui fim, quæris, Alexis Quam diues pecoris, niuei quàm lactis abundans. Mille meæ Siculis creant in montibus agok,
« PreviousContinue » |