Page images
PDF
EPUB

Illuftri & Reuerendo

Viro

LAVINO TORRENTIO.

D

011 mali apud omnes aquos indices res meriidessen as, Vir · Illustri Reuerende fi deftinato olim tibi Virgilio te frauaaremus., quem eccenume dedicam ribi confecramusque, ,&id minuíá hácformá, puru castigatúmque, quà licnit, ab omnibus mendis, operá&-industriá viri accuratiffimi, Theodori Falmanni: qui varia, vi nefii, exemplaria contulit,&ex eorum fide loca mendofes fedulò purgauit. Ikre autem in nomine tuo eum emitto; fiue ob meritatua multain merim litterariam; fiue quia tiks nofirorütemporã poëta primo deberi non iniuriâ existimo Auguftai illius aui vatem primum. In cuiss editione hoc feclaui, vt exiguâ iftâ mele apius circumferrieffet, & peregrinanuius aut ambulantilus lewo onus:fede tenuioris fortuna ftudiofis A

emptu facilis ac paratu. Tu igitur, Vir Illuftris ac Reuerende, instituto buic meo,vt foles, faue, animósque adde idem in reliquis poëtis prastare me ditanti, fi modo aliqua quies nobis & Typographie nostra in turbido ifto mari. Deus te quam diutiffimè Ecclefia, reipublica, litteris feruet. Antuerpia. M. D. XXCVI. Kal. Ianuariis.

Tibi addictiffimus

CHR. PLANTINYS.

.PvE.

[ocr errors]
[merged small][merged small][merged small][ocr errors]

MARONIS

BV COLICA.

TITYRV S,

ECLOGA I.

ARG.Virgilius in perfonaTigri fortunam fuam, Beneficia, Cafaris explicas:exaduerfo Melibaum inBroducit, exterrem, exfulem.

T

MELIBOEVS, TITYRVS.

Ityre,tu patula recubans fub tegmine fagi
Silueftrem tenui Mufam meditaris auena:
Nos patriefineis, & dulcia linquimus arva:
Nos patriam fugimuszu Tuyre lentus in
♥mbra

Formolam refonare doces Amaryllida filuas.
TI. O Melibære, deus nobis hæc ofia fecit.
Namque erit ille mihi femper deus:illius aram
Sæpè tener noftris ab ouilibus imbuet agnus,
Ille meas errare boues,vt cernis, & ipfum
Ludere qux vellem, calamo permifit agrefti.
M.Non equidem inuideo:miror magis:vndiq totis
Vfqueadeo turbatur agris, en ipfe capellas
Protenus ager ago:hanc etiam vix Tityre duco.
Heic inter denfas corulos modò namq. gemelles,
Spem gregis,ah, filice in nuda connixa reliquit.
Sape malum hoc nobis, fi mens non læua fuiffet,
De cælo tactas memini prædicere quercus:
Sapè finiftra caua prædixit ab ilice cornix.
Sed tamen ifte deus qui fit, da Tityre nobis.
T.Vrbem,quam dicunt Romam, Melibœe,putani
Stultus ego huic noftræ fimilem,quò fæpe folemus
Paftores ouium teneros depellere fetus.
Sic canibus catulos fimilers, fic matribus hados
Noramific paruis componere magna folebam.
Verùm has tantum alias inter caput extulit vrbeis,
A

Quan

Quantum lenta folent inter viburna cuprefsi.
M.Et que tanta fuit Romam tibi cauffa videndi?
T.Libertas:quæ feri, tamen refpexit inertem:
Candidior poftquan tondenti barba cadebat:
Refpexir tamen, & longo poft tempore venit,
Poftquam nos Amaryllis habet, Galatea reliquit.
Namque, fatebor enim, dun me G data tenebat,
Nec fpes libertatis erat,nec cura peculi.
Quinuis multa meis extret victi na feptis,
Pinguis & ingratz premeretur cafeus vrbi,
Noavnquam grauis ære doma miki dextra redibat.
M.Mirabir,quid mæta deos Amarylli vocares:
Cui pendêre fua patereris in arbore po na.
Tityrus hinc aberat: ipfæ re Tityre pinus,
Ipfi te fences,ipfa hæc arbufti vocabant.
T.Quid facerem?neque feruitio me exire licebat,
Nec tam præfenteis alibi cognofcere diuas.
Heic illum vidi iuuenem, Meliboes,queraunit
Bis fenos cui noftra dies altaria tumant.
Heic mihi refponfum primus dedit ille petenti
Pafcite,vt ante, boues pueri, fubmittite tauros,
M. Fortunate fenex,ergo tua rura manebunt, &
Et cibi magna fatis:quamuis lapis omnia uudus,
Limafoque palus obducat pafcua tunco:
Non infueta graueis tentabunt pabula fetas:
Nec mali vicini pecoris contagia lædent.
Fortunate fenex, heic inter Amina nota,
Et fonteis facros, frigus caprabis opacum.,
Hinc tibi,que femper vicino ab limite fepes,
Hyblais apibus florem depafta faliai,
Sæpè leui fomnum fuadebit inire fufurro:
Hinc alta fub rupe canet frondator ad auras:
Nec tamen interea rauce,tua cura,palumber,
Nec gemere aëria cell'abit turtur ab vlmo.
T. A tè leues ergo pafcentur in there cerai,
Et freta deftituent nudos in litore pilceis:
Antè,pererratis amborum fiaibus.exful

Aut Atarim Parthus biber, aut Germania Tigrim,
Qim noftro illius labatur pectore vultus.
M. At nos hinc alij fitienteis ibimys Afros:
Pars Scythian, & rapidú Crete vediemus axem
Et penitùs toto diuilos orbe Bricanaos.
En vmquam patrios longo poft tempore fineis,
Pauperis & tuguil congeftum cefpite culmea,

[ocr errors]

Pot aliquot, mea regna videns, mirabor ariftas?
Impius hæc tam culta noualia miles habebit?
Barbarus has fegetes'en,quò difcordia ciueis
Perduxit miferos!en,queis confeuimus agros!
Enfere nunc Melibœe pyros, pane ordine viteis.
Ite mez, felix quondam pecus,ite capella:
Non ego vos pofthac viridi proiectus in antro,
Dumola pendêre procul de rupe videbo.
Carmina nulla canam:non, ine pafcente,capella,
Florentem cythifum, & falices carpetis amaras.
T.Heic tamen hanc meci poteras requiefcereno&é.
Fronde fuper viridi:funt nobis mitia poma,
Caftanez molles, & prefsi copia latis:

Et iam fumma procul villarum culmina fumant
Maioresque cadunt altis de montibus vmbræ.

[blocks in formation]

ARG. Sub perfona Corydonis queritur quòd apud Alexin parum fit gratiofus. Imitatur Theocritus eidyllio tertio, cui Comafies nomen eft.

F Ormofum paftor Corydon ardebat Alesin,
Delicias domini:nec,quid fperaret, habebat.
Tantum inter denfas,vmbrola cacumina, fagos
Afsiduè veniebat:ibi hæc incondita folus
Montibus & filuis ftudio ia&abat inani,
O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas:
Nil noftri miferere:mari me denique cogis..
Nunc etiam pecudes vmbras & frigora captants
Nunc virideis etiam occultant (pineta lacertos?
Theftylis & rapido fefsis messoribus zftu
Allia ferpyllumque herbas contundit olenteiss
At mecum raucis, tua dum veftigia luftro,
Sole fub ardenti refonant arbufta cicadis.
Nonne fuit fatius,trifeis Amaryllidis iras,
Arque fuperba pati faftidia?nónne Menalcan?
Quamuis ille niger,quamuis tu candidus effes.
O formofe puer,nimiùm ne crede colori:
Alba liguftra cadunt, vaccinia nigra leguntur.
Defpectus tibi fum;nec qui fim, quæris, Alexis
Quam diues pecoris, niuei quàm laЯtis abundans.
Mille men Siculis errans in montibus agok,

Lac

« PreviousContinue »