si te nulla mouet tantae pietatis imago, at ramum hunc' (aperit ramum, qui ueste latebat) 'adgnoscas;' tumida ex ira tum corda residunt; nec plura his: ille admirans uenerabile donum fatalis uirgae, longo post tempore uisum, caeruleam aduertit puppim ripaeque propinquat. inde alias animas, quae per iuga longa sedebant, deturbat laxatque foros; simul accipit alueo ingentem Aenean. gemuit sub pondere cumba sutilis et multam accepit rimosa paludem. 405 410 tandem trans fluuium incolumis uatemque uirumque 415 informi limo glaucaque exponit in ulua. Cerberus haec ingens latratu regna trifauci personat, aduerso recubans immanis in antro. cui uates, horrere uidens iam colla colubris, melle soporatam et medicatis frugibus offam obicit. ille fame rabida tria guttura pandens corripit obiectam atque immania terga resoluit fusus humi totoque ingens extenditur antro. occupat Aeneas aditum custode sepulto euaditque celer ripam inremeabilis undae. 420 425 Continuo auditae uoces uagitus et ingens, infantumque animae flentes in limine primo, quos dulcis uitae exsortis et ab ubere raptos abstulit atra dies et funere mersit acerbo. hos iuxta falso damnati crimine mortis. 430 nec uero hae sine sorte datae, sine iudice, sedes: quaesitor Minos urnam mouet; ille silentum conciliumque uocat uitasque et crimina discit. proxima deinde tenent maesti loca, qui sibi letum insontes peperere manu lucemque perosi 435 proiecere animas. quam uellent aethere in alto nunc et pauperiem et duros perferre labores! fas obstat, tristique palus inamabilis unda alligat et nouiens Styx interfusa coercet. nec procul hinc partem fusi monstrantur in omnem 440 438. Versus huius constitutio tam certa nobis uidetur, ut de uariatione codd. inter tristi et tristis, inter unda et undae, disserere non sit operae pretium. lugentes campi; sic illos nomine dicunt. hic quos durus amor crudeli tabe peredit, secreti celant calles et myrtea circum silua tegit; curae non ipsa in morte relinquont. his Phaedram Procrimque locis maestamque Eriphylen, 445 crudelis nati monstrantem uolnera, cernit, Euadnenque et Pasiphaen; his Laodamia it comes et iuuenis quondam, nunc femina Caeneus errabat silua in magna. quam Troïus heros ut primum iuxta stetit adgnouitque per umbras 450 455 460 sed me iussa deum, quae nunc has ire per umbras, per loca senta situ cogunt noctemque profundam, imperiis egere suis; nec credere quiui hunc tantum tibi me discessu ferre dolorem. siste gradum teque aspectu ne subtrahe nostro. 465 quem fugis? extremum fato quod te adloquor, hoc est.' nec magis incepto uoltum sermone mouetur, 470 475 Inde datum molitur iter. iamque arua tenebat ultima, quae bello clari secreta frequentant. hic illi occurrit Tydeus, hic inclutus armis Parthenopaeus et Adrasti pallentis imago, 480 hic multum fleti ad superos belloque caduci Atque hic Priamiden laniatum corpore toto 485 490 495 ora manusque ambas, populataque tempora raptis auribus et truncas inhonesto uolnere naris. uix adeo adgnouit pauitantem ac dira tegentem supplicia, et notis compellat uocibus ultro: 'Deiphobe armipotens, genus alto a sanguine Teucri, 500 quis tam crudelis optauit sumere poenas? cui tantum de te licuit? mihi fama suprema nocte tulit fessum uasta te caede Pelasgum procubuisse super confusae stragis aceruom. tunc egomet tumulum Rhoeteo litore inanem constitui et magna manis ter uoce uocaui. nomen et arma locum seruant; te, amice, nequiui conspicere et patria decedens ponere terra.' 505 ad quae Priamides: nihil o tibi, amice, relictum; 510 515 520 infelix habuit thalamus pressitque iacentem dulcis et alta quies placidaeque simillima morti. egregia interea coniunx arma omnia tectis amouet (et fidum capiti subduxerat ensem): intra tecta uocat Menelaum et limina pandit, scilicet id magnum sperans fore munus amanti 525 et famam extingui ueterum sic posse malorum. quid moror? inrumpunt thalamo, comes additus una 530 sed te qui uiuom casus, age fare uicissim, attulerint. pelagine uenis erroribus actus an monitu diuom? an quae te Fortuna fatigat, ut tristis sine sole domos, loca turbida, adires?' 535 540 545 Respicit Aeneas, subito et sub rupe sinistra. moenia lata uidet, triplici circumdata muro, quae rapidus flammis ambit torrentibus amnis, Tartareus Phlegethon, torquetque sonantia saxa. porta aduersa ingens, solidoque adamante columnae, uis ut nulla uirum, non ipsi exscindere bello caelicolae ualeant; stat ferrea turris ad auras, Tisiphoneque sedens, palla succincta cruenta, uestibulum exsomnis seruat noctesque diesque. hinc exaudiri gemitus et saeua sonare uerbera, tum stridor ferri tractaeque catenae. constitit Aeneas strepitumque exterritus hausit. 'quae scelerum facies? o uirgo, effare; quibusue 550 555 560 urgentur poenis? quis tantus plangor ad auris ?' bis patet in praeceps tantum tenditque sub umbras, quantus ad aetherium caeli suspectus Olympum. hic genus antiquom Terrae, Titania pubes, 565 570 575 580 corpora, qui manibus magnum rescindere caelum * dum flammam Iouis et sonitus imitatur Olympi.* 585 590 595 561. clangor (codd. P y Seru.) R. L. F. plangor (codd. M R b c) W. C. al. auris (cod. P) R. auras (codd. MRybc) W. C. F. L. al. |