et me saeuus equis Oriens adflauit anhelis.' dixerat, et tenuis fugit ceu fumus in auras. Aeneas quo deinde ruis? quo proripis?' inquit, 'quem fugis? aut quis te nostris complexibus arcet?' haec memorans cinerem et sopitos suscitat ignis Pergameumque Larem et canae penetralia Vestae farre pio et plena supplex ueneratur acerra. Extemplo socios primumque arcessit Acesten, et Iouis imperium et cari praecepta parentis edocet et quae nunc animo sententia constet. haut mora consiliis, nec iussa recusat Acestes. transcribunt urbi matres populumque uolentem deponunt, animos nil magnae laudis egentes. ipsi transtra nouant flammisque ambesa reponunt robora nauigiis, aptant remosque rudentisque, exigui numero, sed bello uiuida uirtus. 740 745 750 interea Aeneas urbem designat aratro 755 sortiturque domos, hoc Ilium et haec loca Troiam esse iubet. gaudet regno Troianus Acestes, indicitque forum et patribus dat iura uocatis. tum uicina astris Erycino in uertice sedes fundatur Veneri Idaliae, tumuloque sacerdos ac lucus late sacer additur Anchiseo. 760 Iamque dies epulata nouem gens omnis, et aris factus honos: placidi strauerunt aequora uenti, creber et adspirans rursus uocat Auster in altum. exoritur procurua ingens per litora fletus; complexi inter se noctemque diemque morantur. ipsae iam matres, ipsi, quibus aspera quondam uisa maris facies et non tolerabile nomen, ire uolunt omnemque fugae perferre laborem. quos bonus Aeneas dictis solatur amicis 765 770 et consanguineo lacrimans commendat Acestae. tris Eryci uitulos et Tempestatibus agnam caedere deinde iubet soluique ex ordine funem. ipse caput tonsae foliis euinctus oliuae, stans procul in prora pateram tenet, extaque salsos 775 proicit in fluctus ac uina liquentia fundit. prosequitur surgens a puppi uentus euntis: certatim socii feriunt mare et aequora uerrunt. At Venus interea Neptunum exercita curis adloquitur talisque effundit pectore questus: 'Iunonis grauis ira neque exsaturabile pectus cogunt me, Neptune, preces descendere in omnis, quam nec longa dies pietas nec mitigat ulla, 780 nec Iouis imperio fatisque infracta quiescit. non media de gente Phrygum exedisse nefandis 785 urbem odiis satis est nec poenam traxe per omnem: reliquias Troiae, cineres atque ossa peremptae insequitur. causas tanti sciat illa furoris. ipse mihi nuper Libycis tu testis in undis quam molem subito excierit: maria omnia caelo 790 per scelus ecce etiam Troianis matribus actis quod superest oro liceat dare tuta per undas unus erit tantum, amissum quem gurgite quaeret ; his ubi laeta deae permulsit pectora dictis, iungit equos auro genitor spumantiaque addit frena feris manibusque omnis effundit habenas. 795 800 805 810 815 caeruleo per summa leuis uolat aequora curru; Hic patris Aeneae suspensam blanda uicissim gaudia pertemptant mentem: iubet ocius omnis attolli malos, intendi bracchia uelis. una omnes fecere pedem pariterque sinistros, 820 825 830 835 840 845 850 821. fugiunt uasto aethere (codd. fere omn.) edd. pler. fugiuntque ex aethere (cod. M2) W. al. 850, 1. Hunc locum uarie torserunt critici. nobis nihil melius uidetur quam quod in textu est, ut Palinurus dicat: 'Si ego pelago confidere possim, quid ei credam Aenean?' ecce deus ramum Lethaeo rore madentem uique soporatum Stygia super utraque quassat tempora, cunctantique natantia lumina soluit. uix primos inopina quies laxauerat artus, 855 et super incumbens cum puppis parte reuolsa 86c 865 870 In uu. 513, 14 iamdudum...tenens in parenthesi posuimus quo perspicua magis fieret constructio. pro uerbo finito sumimus. mox iam cum laetam, speculatus P. VERGILI MARONIS AENEIDOS LIBER SEXTVS. Sic fatur lacrimans, classique inmittit habenas, et tandem Euboicis Cumarum adlabitur oris. obuertunt pelago proras; tum dente tenaci ancora fundabat nauis et litora curuae praetexunt puppes. iuuenum manus emicat ardens litus in Hesperium; quaerit pars semina flammac abstrusa in uenis silicis, pars densa ferarum tecta rapit siluas inuentaque flumina monstrat. at pius Aeneas arces, quibus altus Apollo praesidet, horrendaeque procul secreta Sibyllae, antrum immane petit, magnam cui mentem animumque Delius inspirat uates aperitque futura. iam subeunt Triuiae lucos atque aurea tecta. praepetibus pinnis ausus se credere caelo, I, 2. K. V. Hos uersus R. libro quinto adserit, quod non opus est. 13 5 ΙΟ 15 20 25 |