iam flammae tulerint inimicus et hauserit ensis. saxa uides mixtoque undantem puluere fumum, prima tenet, sociumque furens a nauibus agmen iam summas arces Tritonia, respice, Pallas 600 605 610 615 620 Tum uero omne mihi uisum considere in ignis Ilium et ex imo uerti Neptunia Troia; 625 ac ueluti summis antiquam in montibus ornum Atque ubi iam patriae peruentum ad limina sedis 630 635 640 uos agitate fugam. me si caelicolae uoluissent ducere uitam, ipse manu mortem inueniam; miserebitur hostis 645 demoror, ex quo me diuom pater atque hominum rex fulminis adflauit uentis et contigit igni.' 650 655 660 Talia perstabat memorans, fixusque manebat. nos contra effusi lacrimis coniunxque Creusa Ascaniusque omnisque domus, ne uertere secum cuncta pater fatoque urguenti incumbere uellet. abnegat, inceptoque et sedibus haeret in isdem. rursus in arma feror, mortemque miserrimus opto. nam quod consilium aut quae iam fortuna dabatur ? 'men efferre pedem, genitor, te posse relicto sperasti, tantumque nefas patrio excidit ore? si nihil ex tanta superis placet urbe relinqui, et sedet hoc animo, perituraeque addere Troiae teque tuosque iuuat, patet isti ianua leto, iamque aderit multo Priami de sanguine Pyrrhus, gnatum ante ora patris, patrem qui obtruncat ad aras. hoc erat, alma parens, quod me per tela, per ignis eripis, ut mediis hostem in penetralibus utque Ascanium patremque meum iuxtaque Creusam alterum in alterius mactatos sanguine cernam ? arma, uiri, ferte arma; uocat lux ultima uictos. reddite me Danais, sinite instaurata reuisam proelia. numquam omnes hodie moriemur inulti.' Hinc ferro accingor rursus clipeoque sinistram insertabam aptans meque extra tecta ferebam. ecce autem complexa pedes in limine coniunx haerebat, paruumque patri tendebat Iulum: 'si periturus abis, et nos rape in omnia tecum; sin aliquam expertus sumptis spem ponis in armis, hanc primum tutare domum. cui paruus Iulus, cui pater et coniunx quondam tua dicta relinquor?' Talia uociferans gemitu tectum omne replebat, 665 670 675 cum subitum dictuque oritur mirabile monstrum. 680 685 690 da deinde auxilium, Pater, atque haec ominą firma.' 695 hic uero uictus genitor se tollere ad auras: adfaturque deos et sanctum sidus adorat. 700 ‘iam iam nulla morast; sequor et qua ducitis adsum. di patrii, seruate domum, seruate nepotem. uestrum hoc augurium, uestroque in numine Troiast. cedo equidem nec, nate, tibi comes ire recuso.' dixerat ille, et iam per moenia clarior ignis auditur, propiusque aestus incendia uoluunt. 705 'ergo age, care pater, ceruici inponere nostrae ; ipse subibo umeris, nec me labor iste grauabit. quo res cumque cadent, unum et commune periclum, una salus ambobus erit. mihi paruus Iulus 710 sit comes, et longe seruet uestigia coniunx. uos, famuli, quae dicam animis aduertite uestris. est urbe egressis tumulus templumque uetustum desertae Cereris iuxtaque antiqua cupressus religione patrum multos seruata per annos: 715 690. Ita scribunt W. R. L. sed aspice nos; hoc tantum; C. F. Br. interpretamur autem: hoc tantum momento temporis aspice nos, et, si meritos uides, da deinde auxilium.' 691. augurium (Probus) R. F. auxilium (codd.) W. C. al. hanc ex diuerso sedem ueniemus in unam. tu, genitor, cape sacra manu patriosque Penatis ; me, bello e tanto digressum et caede recenti, attrectare nefas, donec me flumine uiuo abluero.' haec fatus latos umeros subiectaque colla 720 725 730 uisus adesse pedum sonitus, genitorque per umbram prospiciens 'nate' exclamat, 'fuge, nate; propinquant: ardentis clipeos atque aera micantia cerno.' hic mihi nescio quod trepido male numen amicum 735 confusam eripuit mentem. namque auia cursu dum sequor et nota excedo regione uiarum, heu misero coniunx fatone erepta Creusa substitit errauitne uia seu lassa resedit incertum nec post oculis est reddita nostris, nec prius amissam respexi animumue reflexi, 740 quam tumulum antiquae Cereris sedemque sacratam quem non incusaui amens hominumque deorumque 745 aut quid in euersa uidi crudelius urbe? Ascanium Anchisenque patrem Teucrosque Penatis. commendo sociis et curua ualle recondo. ipse urbem repeto et cingor fulgentibus armis. stat casus renouare omnis omnemque reuerti per Troiam et rursus caput obiectare periclis. 750 738. fato mi erepta R. ex coni. sed nihil mutandum: ait enim V. Creusa substitit, incertum fatone erepta mihi misero, errauitne seu resedit;' quae duo uerba per syncopen contracta sunt pro 'errauerit,' 'resederit.'.. principio muros obscuraque limina portae, 755 me refero. inruerant Danai et tectum omne tenebant. ilicet ignis edax summa ad fastigia uento uoluitur, exsuperant flammae, furit aestus ad auras. procedo et Priami sedes arcemque reuiso. 760 et iam porticibus uacuis Iunonis asylo custodes lecti Phoenix et dirus Vlixes praedam adseruabant. huc undique Troïa gaza incensis erepta adytis mensaeque deorum crateresque auro solidi captiuaque uestis 765 congeritur. pueri et pauidae longo ordine matres stant circum. ausus quin etiam uoces iactare per umbram impleui clamore uias, maestusque Creusam nequiquam ingeminans iterumque iterumque uocaui. 770 quaerenti et tectis urbis sine fine ruenti infelix simulacrum atque ipsius umbra Creusae uisa mihi ante oculos et nota maior imago. obstipui, steteruntque comae et uox faucibus haesit. tum sic adfari et curas his demere dictis: o dulcis coniunx? non haec sine numine diuom 'quid tantum insano iuuat indulgere dolori, eueniunt; nec te hinc comitem asportare Creusam fas aut ille sinit superi regnator Olympi. 775 longa tibi exilia, et uastum maris aequor arandum: 780 et terram Hesperiam uenies, ubi Lydius arua inter opima uirum leni fluit agmine Thybris. illic res laetae regnumque et regia coniunx parta tibi: lacrimas dilectae pelle Creusae. non ego Myrmidonum sedes Dolopumue superbas 785 sed me magna deum Genetrix his detinet oris. iamque uale et nati serua communis amorem.' haec ubi dicta dedit, lacrimantem et multa uolentem 790 dicere deseruit, tenuisque recessit in auras. |