Et fimul his dictis faciem oftentabat, et udo Turpia membra fimo. rifit pater optimus olli, Et clypeum efferri juffit, Didymaonis artes, Neptuni facro Danais de pofte refixum. Hoc juvenem egregium praeftanti munere donat.
Post, ubi confecti curfus, et dona peregit: Nunc, fi cui virtus animufque in pectore praefens, Adfit, et evinctis attollat brachia palmis. Sic ait, et geminum pugnae proponit honorem: 365 Victori velatum auro vittifque juvencum; Enfem, atque infignem galeam, folatia victo.
Nec mora: continuo vastis cum viribus effert Ora Dares, magnoque virum fe murmure tollit: Solus qui Paridem folitus contendere contra: 370 Idemque ad tumulum, quo maximus occubat Hector, Victorem Buten immani corpore, qui fe
Bebrycia veniens Amyci de gente ferebat, Perculit, et fulva moribundum extendit arena. Talis prima Dares caput altum in praelia tollit, 375 Oftenditque humeros latos, alternaque jactat
Brachia protendens, et verberat ictibus auras. Quaeritur huic alius: nec quifquam ex agmine
Audet adire virum, manibusque inducere caeftus. Ergo alacris, cunctofque putans excedere palma, 380 Aeneae ftetit ante pedes: nec plura moratus, Tum laeva taurum cornu tenet, atque ita fatur:
Nate dea, fi nemo audet fe credere pugnae, Quae finis ftandi? quo me decet ufque teneri ? Ducere dona jube. cuncti fimul ore fremebant 385 Dardanidae, reddique viro promiffa jubebant.
Hic gravis Entellum dictis caftigat Acestes, Proximus ut viridante toro confederat herbae: Entelle, heroum quondam fortiffime fruftra, Tantane tam patiens nullo certamine tolli Dona fines? ubi nunc nobis deus ille, magister Nequicquam memoratus Eryx? ubi fama per omnem Trinacriam, et fpolia illa tuis pendentia tectis ? Ille fub haec non laudis amor, nec gloria ceffit Pulfa metu; fed enim gelidus, tardante fenecta, 395 Sanguis hebet, frigentque effoetae in corpore vires. Si mihi, quae quondam fuerat, quaque improbus ifte
Exfultat fidens, fi nunc foret illa juventa: Haud equidem pretio inductus pulchroque juvenco Veniffem: nec dona moror, fic deinde locutus, 400 In medium geminos immani pondere caeftus Projecit: quibus acer Eryx in praelia fuetus Ferre manum, duroque intendere brachia tergo. Obftupuere animi. tantorum ingentia septem Terga boum plumbo infuto ferroque rigebant. 405 Ante omnes ftupet ipfe Dares, longeque recufat: Magnanimufque Anchifiades et pondus et ipfa Huc illuc vinclorum immenfa volumina verfat.
Tum fenior tales referebat pectore voces: Quid, fi quis caeftus ipfius et Herculis arma Vidiffet, triftemque hoc ipfo in litore pugnam? Haec germanus Eryx quondam tuus arma gerebat. Sanguine cernis adhuc fparfoque infecta cerebro.. His magnum Alciden contra ftetit: his ego fuetus, Dum melior vires fanguis dabat, aemula necdum Temporibus geminis canebat fparfa fenectus. 416 Sed fi noftra Dares haec Troïus arma recufat, Idque pio fedet Aeneae, probat auctor Acestes ; Aequemus pugnas. Erycis tibi terga remitto: Solve metus, et tu Trojanos exue caeftus. Haec fatus, duplicem ex humeris rejecit amictum : Et magnos membrorum artus, magna offa lacer tofque
Exuit; atque ingens media confiftit arena. Tum fatus Anchifa caeftus pater extulit aequos, Et paribus palmas amborum innexuit armis. Conftitit in digitos extemplo arrectus uterque, Brachiaque ad fuperas interritus extulit auras. Abduxere retro longe capita ardua ab iĉtu: Immifcentque manus manibus, pugnamque la
Ille pedum melior motu, fretufque juventa : Hic membris et mole valens; fed tarda trementi Genua labant: vaftos quatit aeger anhelitus artus. Multa viri nequicquam inter fe vulnera jactant,
Multa cavo lateri ingeminant, et pectore vaftos Dant fonitus, erratque aures et tempora circum 435 Crebra manus: duro crepitant fub vulnere malae. Stat gravis Entellus, nifuque immotus eodem, Corpore tela modo atque oculis vigilantibus exit. Ille, velut celfam oppugnat qui molibus urbem, Aut montana fedet circum caftella fub armis; 440 Nunc hos, nunc illos aditus, omnemque pererrat Arte locum, et variis affultibus irritus urget. Oftendit dextram infurgens Entellus, et alte Extulit: ille ictum venientem a vertice velox Praevidit, celerique elapfus corpore ceffit. Entellus vires in ventum effudit, et ultro Ipfe gravis graviterque ad terram pondere vasto Concidit: ut quondam cava concidit, aut Ery- mantho,
Aut Ida in magna, radicibus eruta pinus. Confurgunt ftudiis Teucri et Trinacria pubes: 450 It clamor coelo, primufque accurrit Aceftes, Aequaevumque ab humo miferans attollit amicum. At non tardatus cafu, neque territus heros: Acrior ad pugnam redit, ac vim suscitat ira. Tum pudor incendit vires, et confcia virtus: 455 Praecipitemque Daren ardens agit aequore toto; Nunc dextra ingeminans ictus, nunc ille finiitra. Nec mora, nec requies. quam multa grandine nimbi Culminibus crepitant; fic denfis ictibus heros
Creber utraque manu pulfat verfatque Dareta. 460. Tum pater Aeneas procedere longius iras,
Et faevire animis Entellum, haud paffus, acerbis ; Sed finem impofuit pugnae, feffumque Dareta Eripuit, mulcens dictis, ac talia fatur:
Infelix, quae tanta animum dementia cepit? 465 Non vires alias, converfaque numina fentis? Cede deo. dixitque, et praelia voce diremit. Aft illum fidi aequales, genua aegra trahentem, Jactantemque utroque caput, craffumque cruorem Ore ejectantem, mixtofque in fanguine dentes, 470 Ducunt ad naves; galeamque enfemque vocati Accipiunt: palmam Entello taurumque relinquunt. Hic victor, fuperans animis, tauroque fuperbus : Nate dea, vofque haec, inquit, cognofcite Teucri; Et mihi quae fuerint juvenali in corpore vires; 475 Et qua fervetis revocatum a morte Dareta. Dixit, et adverfi contra ftetit ora juvenci, Qui donum adftabat pugnae: durofque réducta Libravit dextra media inter cornua caéftus Arduus, effractoque illifit in offa cerebro.
Sternitur, exanimifque tremens procumbit humi bos.
Ille fuper tales effudit pectore voces:
Hanc tibi, Eryx, meliorem animam pro morte Daretis
Perfolvo: hic victor caeftus artemque repono.
« PreviousContinue » |