Bucolica, Georgica, et Aeneis

el ni fallor, apparebit, virum magnum in aliis locis op** timas veterum codicum lectiones secutum non effe, in “ aliis pravas, quod eae in omnibus antiquis membra" nis extarent, quodque vias emendandi non novilet,

retinuisse."

QUO jure hanc viro clariffimo dicam impegerit, tle ftis idoneus erit ipfe Heinsius, qui in nota ad Claudian. de bello Gildon. v. 136. tres Virgilianas lectiones memorabiles e codice Mediceo adfert. “ Virgil. Ecl. IX. “ Usque ad aquam et veteres jam fracta cacumina fa. gos, non veteris fagi. Initio Aeneid. Italiam fato

pro“ fugus Lavinia venit litora, non Lavinaque. Geo. II. “ At rabidae tigres absunt et saeva leones semina non “ leonum. Sic tribus illis locis optimus ac vetuftifimus “ Mediceus.” Et has quidem lectiones, quas Heinsius ibidem mirifice probat deliciisque annumerat, ut verissimas reponi debuisse monstrat regula critica quae indicat ex ignorata constructione plurimos ab ineptis corre&toribus auctorum locos depravari : in Virgilio tamen Heinsiano, qui multis annis poft Claudianum prodiit, earum lectionum optimarum ac fide vetustissimi codicis nitentium loa cum obtinent vulgatae corruptiones,

QUOD Cl. Cuningamii curae in Horatium pofterioa res, majusque opus in pandectas juris civilis lucem non aspexerint, dolet, neque immerito, respublica literaria ; si bisce enim laboribus per fata frui licuisset, parum abfuisset quin ad fummum faftigium eveéta fuerit ea cria tices pars quae auctoribus corruptis priftinum nitorem

promittit, promittit. Ad Virgilium quod attinet, varias lectiones e codicibus manu exaratis et vetuftiffimis impreffis conjecturasque suas et alienas ad oras editionis Heinfianae celebratissimae, anni nempe 1676, adleverat vir doctiffimus ; quibus accurate, quantum potui, observatis, banc adornavi editionem, Lectiones ab Heinfianis diversas codd. veterum auctoritate fuffultas, viroque fagacisimo probatas, in contextum incunctanter admifi ; non tamen eandem libertatem qua ipse in Horatio emendando usus eft, ut conjecturis liberius indulgerem, mibi permitti ju. dicavi : paucas admodum, eafque certiores, in locos aliquot manifefte corruptos, recepi, quas vel morofiffimis baud displicituras auguror. Quibus vero inftru&tus subfidiis caftigationes hasce in Maronem molitus fit Cl. Cuningamius, ex notulis subjeétis apparebit. Praeter ile berrimam lectionum mellem quam ex MSS. suppeditarunt Pierius Valerianus, Geo. Fabricius, Greg. Bersmanus, Fulv. Urfinus et 70. Henr. Boeclerus, duos codices MSS. quos Hulsianos vocat, alterum vetuftiorem non malae notae; tertiumque Geo. Waddeli ipse contulife videtur. Lectiones quoque quamplurimas e codd. Parifienfi regio et Markiano, nescio an ex collatione quam edidit Mafvicius, profert. Editiones vetuftae quas consuluit quinque omnino funt, anni nempe 1470, quam principem vocat, quaeque annis 1472, 1474, et 1476 prodierunt, alia denique fine loco et anno: recentiores alicujus nominis non videtur neglexife. Quo fonte lectiones a vulgaribus diversae deriventur, quantum fieri

licuit, kicuit, fideliter indicavi, lectiones autem Virgilianas Pie erii, ubique obvias, brevitati Audens omisi, quas ideo prae oculis habeas velim consulasque ubi lectioni novae defideratur auctoritas.

CUM jam ad finem properaret baec editio, venit ad manum Virgilius Mediceus typis impressus Florentiae arno proxime elapso : neque mediocriter gavisus sum lettiones quamplurimas, nonnullas etiam conjecturas, Cl. Cuningamio placitas codicis veterrimi auctoritate muniri comperiens. Eum consensum ubique adnotavi, fimul et leftiones aliquot infigniores nondum, quod sciam, observatas inferui. Hasce notulas, paucasque alias communicatas, ne cum Cuningamianis confundantur, uncinulis inclufi. Ne quid autem codicis Medicei pretio detrabam, baud diffimulandum eft veriorem faepe exhibere lectionem membranas multo recentiores, etiam Hein. fio judice qui vetuftiffimum hunc MS. praecipue fequi profitetur : quin et animadvertere licet fcripturae rationem ad saeculi quinti ( quo vixife videtur librarius ) quam Auguftei orthograpbiam propius accedere, adeo ut codici, utcunque

venerandae antiquitatis, tantum in ea re a viris doEtiffimis tribui mirari subeat. Alium vero omnino codicem Medicei titulo donasse Pierium Valeria. num, nisi quis virum doctissimum summae ofcitantiae aut malae fidei incufare velit, collatis utriusque le&tionibus nia mis manifeftum eft. An et de Romano idem pronunciandum fit me quidem latet, Vaticanum quippe codicem Romae nue per quoque evulgatum nondum videre contigit,