Sed frumenta manu carpes fata: nec tibi foetae, More patrum, nivea inplebunt mul&traria vaccae, Sed tota in dulcis confument ubera gnatos. Sin ad bella magis ftudium, turmafque feroces, Aut Alphea rotis praelabi flumina Pifae, Et Jovis in luco currus agitare volantis ; Primus equi labor eft, animos atque arma videre Bellantum, lituofque pati; tractuque gementem Ferre rotam, et ftabulo frenos audire fonantis. Tum magis atque magis blandis gaudere magistri Laudibus, et plaufae fonitum cervicis amare. Atque haec jam primo depulfus ab ubere matris Audeat, inque vicem det mollibus ora capiftris Invalidus, et jamque tremens, et jam infcius aevi. At, tribus exactis, ubi quarta acceperit aeftas, Carpere mox gyrum incipiat, gradibufque fonare Conpofitis, finuetque alterna volumina crurum ; Sitque laboranti fimilis: tum curfibus auras Provocet, ac per aperta volans, ceu liber habenis, Aequora, vix fumma veftigia ponat arena : Qualis, Hyperboreis Aquilo cum denfus ab oris Incubuit, Scythiaeque hiemes atque arida differt Nubila tum fegetes altae campique natantes Lenibus horrefcunt flabris, fummaeque fonorem Dant filvae, longique urguent ad litora fluctus. Ille volat, fimul arva fuga, fimul aequora verrens, Hic vel ad Elei metas et maxima campi Sudabit fpatia, et fpumas aget ore cruentas : Belgica vel molli melius feret effeda collo. Tum demum craffa magnum farragine corpus Crefcere jam domitis finito. namque ante domandum Ingentis tollent animos, prenfique negabunt Verbera lenta pati, et duris parere lupatis. Sed non ulla magis viris industria firmat, Quam venerem et caeci ftimulos avertere amoris, Sive boum, five eft cui gratior ufus equorum. Atque ideo tauros procul atque in fola relegant
Pafcua, poft montem oppofitum, et trans flumina latà: Aut intus claufos fatura ad praefepia fervant.
Carpit enim viris paullatim, uritque videndo
Femina: nec nemorum patitur meminiffe, neque herbae,
Dulcibus illa quidem inlecebris et faepe fuperbos
Cornibus inter fe fubigit decernere amantis : Pafcitur in magna filva formofa juvenca: Illi alternantes multa vi proelia mifcent Volneribus crebris: lavit ater corpora fanguis, Verfaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu. reboant filvaeque et magnus Olympus, Nec mos bellantis una ftabulare: fed alter Victus abit, longeque ignotis exfulat oris ; Multa gemens ignominiam plagafque fuperbi Victoris; tum, quos amifit inultus, amores; Et ftabula afpectans regnis exceffit avitis. Ergo omni cura viris exercet, et inter Dura jacet pernix inftrato faxa cubili, Frondibus hirfutis et carice paftus acuta : Et tentat fefe, atque irafci in cornua difcit Arboris obnixus trunco: ventofque laceffit Ictibus, et fparfa ad pugnam proludit arena. Poft, ubi conlectum robur, virefque refectae, Signa movet, praecepfque oblitum fertur in hoftem Fluctus uti, medio coepit cum albefcere ponto, Longius, ex altoque finum trahit; utque volutus Ad terras, inmane fonat per faxa, neque ipfo Monte minor procumbit: at ima exaeftuat unda Verticibus, nigramque alte fubjectat arenam. Omne adeo genus in terris hominumque ferarumque, Et genus aequoreum, pecudes, pictaeque volucres, In furias ignemque ruunt. amor omnibus idem. Tempore non alio catulorum oblita leaena Saevior erravit campis: nec funera volgo Tam multa informes urfi ftragemque dedere Per filvas. tum faevus aper, tum peffima tigris. Heu, male tum Libyae folis erratur in agris. Nonne vides, ut tota tremor pertentet equorum Corpora, fi tantum notas odor adtulit auràs ? Ac neque eos jam frena virûm, neque verbera faeva, Non fcopuli, rupefque cavae, atque objecta retardant Flumina,
Flumina correptos unda torquentia montis. Ipfe ruit, dentifque Sabellicus exacuit fus, Et pede profubigit terram, fricat arbore coftas Atque hinc atque illinc, humerofque ad volnera durat. Quid juvenis, magnum cui verfat in offibus ignem Durus amor? nempe abruptis turbata procellis Nocte natat caeca ferus freta: quem fuper ingens Porta tonat caeli, et fcopulis inlifa reclamant Aequora; nec miferi poffunt revocare parentes, Nec moritura fuper crudeli funere virgo.
Quid? lynces Bacchi variae, et genus acre luporum, Atque canum, quid? quae inbelles dant praelia cervi? Scilicet ante omnis furor eft infignis equarum : Et mentem Venus ipfa dedit, quo tempore Glauci Potniades malis membra abfumfere quadrigae. Illas ducit amor trans Gargara, tranfque fonantem Afcanium: fuperant montis, et flumina tranant. Continuoque avidis ubi fubdita flamma medullis, Vere magis (quia vere calor redit offibus) illae Ore omnes verfae in Zephyrum ftant rupibus altis, Exceptantque levis auras: et faepe fine ullis Conjugiis vento gravidae (mirabile dictu) Saxa per et fcopulos et depreffas convallis Diffugiunt ; non, Eure, tuos, neque folis ad ortus ; · In Borean Caurumque, aut unde nigerrimus Aufter Nafcitur, et pluvio contriftat frigore caelum. Hic demum, hippomanes vero quod nomine dicunt Paftores, lentum deftillat ab inguine virus. Hippomanes, quod faepe malae legere novercae, Mifcueruntque herbas et non innoxia verba. Sed fugit interea, fugit inreparabile tempus,, Singula dum capti circumvectamur amore. Hoc fatis armentis. fuperat pars altera curae, Lanigeros agitare greges, hirtafque capellas. Hic labor: hinc laudem fortes fperate coloni. Nec fum animi dubius, verbis ea vincere magnum Quam fit, et anguftis hunc addere rebus honorem. Sed me Parnafi deferta per ardua dulcis
Raptat amor, juvat ire jugis, qua nulla priorum
Caftaliam moll devertitur orbita clivo.
Nunc, veneranda Pales, magno nunc ore fonandum. Incipiens ftabulis edico in mollibus herbam Carpere ovis, dum mox frondofa reducitur aeftas: Et multa duram ftipula filicumque maniplis Sternere fubter humum, glacies ne frigida laedat Molle pecus, fcabiemque ferat, turpifque podagras. Poft hinc digreffus jubeo frondentia capris Arbuta fufficere, et fluvios praebere recentis ; Et ftabula a ventis hiberno opponere foli Ad medium converfa diem: cum frigidus olim Jam cadit, extremoque inrorat Aquarius anno. Haec quoque non cura nobis leviore tuendae ; Nec minor ufus erit: quamvis Milefia magno Vellera mutentur Tyrios incocta rubores. Denfior hinc fuboles: hinc largi copia lactis. Quam magis exhaufto fpumaverit ubere muletra Laeta magis preffis manabunt flumina mammis. Nec minus interea barbas incanaque menta Cinyphii tondent hirci, faetafque comantis, Ufum in caftrorum, et miferis velamina nautis. Pafcuntur vero filvas, et fumma Lycaei, Horrentifque rubos, et amantis ardua dumos. Atque ipfae memores redeunt in tecta, fuofque Ducunt, et gravido fuperant vix ubere limen. Ergo omni ftudio glaciem ventofque nivalis, Quo minus eft illis curae mortalis egeftas, Avertes: victumque feres, et virgea laetus Pabula ; nec tota claudes foenilia bruma. At vero, Zephyris cum laeta vocantibus aeftas, In faltus utrumque gregem atque in pafcua mittes. Luciferi primo cum fidere frigida rura
Carpamus, dum mane novum, dum gramina canent, Et ros in tenera pecori gratiffimus herba eft. Inde, ubi quarta fitim caeli conlegerit hora, Et cantu querulae rumpent arbusta cicadae ; Ad puteos, aut alta greges ad ftagna jubeto Currentem ilignis potare canalibus undam: Aeftibus at mediis umbrofam exquirere vallem,
![[ocr errors]](https://books.google.ie/books/content?id=iDMBAAAAMAAJ&output=html_text&pg=RA1-PA59&img=1&zoom=3&hl=en&q=%22per+umbram,+Perque+domos+Ditis+vacuas,+et+inania+regna.+Quale+per+incertam+lunam%22&cds=1&sig=ACfU3U3tXECPpomWNEXVN61_dbZFG0R9Kg&edge=0&edge=stretch&ci=990,721,8,9)
Sicubi magna Jovis antiquo robore quercus Ingentis tendat ramos: aut ficubi nigrum Ilicibus crebris facra nemus adcubet umbra. Tum tenuis dare rurfus aquas, et pafcere rurfus Solis ad occafum. cum frigidus aëra vefper Temperat, et faltus reficit jam roscida luna, Litoraque Alcyonen refonant, acalanthida dumi. Quid tibi paftores Libyae, quid pafcua versu Profequar, et raris habitata mapalia tectis ? Saepe diem noctemque, et totum ex ordine menfem Pafcitur, itque pecus longa in deferta fine ullis Hofpitiis tantum campi jacet. omnia fecum Armentarius Afer agit, tectumque, Laremque, Armaque, Amyclaeumque canem,Creffamque pharetram. Non fecus ac patriis acer Romanus in armis Injufto fub fafce viam cum carpit, et hofti Ante exfpectatum pofitis ftat in agmine caftris. At non, qua Scythiae gentes, Maeotiaque unda, Turbidus ac torquens flaventis Hifter arenas, Quaque redit medium Rhodope porrecta sub axem, Illic claufa tenent ftabulis armenta; neque ullae Aut herbae campo adparent, aut arbore frondes: Sed jacet aggeribus niveis informis, et alto Terra gelu late, feptemque adfurgit in ulnas. Semper hiems, femper fpirantes frigora Cauri. Tum fol pallentis haud umquam difcutit umbras: Nec cum invectus equis altum petit aethera: nec cum Praecipitem Oceani rubro lavit aequore currum. Concrefcunt fubitae-currenti in flumine cruftae, Undaque jam tergo ferratos fuftinet orbis, Puppibus illa prius patulis, nunc hofpita plauftris. Aeraque diffiliunt volgo, veftefque rigefcunt Indutae, caeduntque fecuribus humida vina, Et totae folidam in glaciem vertere lacunae, Stiriaque inpexis induruit horrida barbis. Interea toto non fecius aëre ninguit: Intereunt pecudes, ftant circumfufa pruinis Corpora magna boum: confertoque agmine cervi
Torpent mole nova, et fummis vix cornibus exftant.
« PreviousContinue » |