Laurea donandus Apollinari,
Seu per audaces nova dithyrambos
Verba devolvit numerisque fertur
Lege solutis ;

Seu deos regesve canit deorum
Sanguinem per quos cecidere justa
Morte Centauri, cecidit tremendae
Flamma Chimaerae;

Sive quos Elea domum reducit
Palma coelestes pugilemve equumve
Dicit et centum potiore signis

Munere donat;

Flebili sponsae juvenemve raptum
Plorat et vires animumque moresque
Aureos educit in astra nigroque
Invidet Orco.

Multa Dircaeum levat aura cycnum
Tendit, Antoni, quoties in altos
Nubium tractus. Ego apis Matinae

More modoque

Grata carpentis thyma per laborem
Plurimum circa nemus uvidique
Tiburis ripas operosa parvus
Carmina fingo.

Concines majore poëta plectro
Caesarem quandoque trahet feroces
Per sacrum clivum merita decorus

Fronde Sygambros,

Quo nihil majus meliusve terris

Fata donavere bonique divi,

Nec dabunt quamvis redeant in aurum

Tempora priscum.

Concines laetosque dies et Urbis
Publicum ludum super impetrato

Fortis Augusti reditu forumque
Litibus orbum.

10

15

20

25

30

35

40

Tum meae si quid loquar audiendum
Vocis accedet bona pars et, O Sol
Pulcher! o laudande! canam, recepto
Caesare felix.

Teque dum procedis, io Triumphe!
Non semel dicemus, io Triumphe!
Civitas omnis dabimusque divis
Thura benignis.

Te decem tauri totidemque vaccae,
Me tener solvet vitulus relicta
Matre qui largis juvenescit herbis
In mea vota,

Fronte curvatos imitatus ignes
Tertium lunae referentis ortum,

Qua notam duxit niveus videri
Cetera fulvus.

45

50

CARMEN III.

QUEM tu, Melpomene, semel Nascentem placido lumine videris,

Illum non labor Isthmius

Clarabit pugilem, non equus impiger

Curru ducet Achaico

Victorem, neque res bellica Deliis

Ornatum foliis ducem,

Quod regum tumidas contuderit minas,
Ostendet Capitolio:

Sed quae Tibur aquae fertile praefluunt
Et spissae nemorum comae
Fingent Aeolio carmine nobilem.

Romae principis urbium

Dignatur suboles inter amabiles

Vatum ponere me choros,

Et jam dente minus mordeor invido.
O, testudinis aureae

Dulcem quae strepitum, Pieri, temperas,

O, mutis quoque piscibus Donatura cycni, si libeat, sonum,

Totum muneris hoc tui est :

Quod monstror digito praetereuntium
Romanae fidicen lyrae,

Quod spiro et placeo, si placeo, tuum est.

CARMEN IV.

QUALEM ministrum fulminis alitem,
Cui rex deorum regnum in aves vagas
Permisit expertus fidelem

Juppiter in Ganymede flavo,

Olim juventas et patrius vigor
Nido laborum propulit inscium,
Vernique jam nimbis remotis

Insolitos docuere nisus
Venti paventem, mox in ovilia
Demisit hostem vividus impetus,
Nunc in reluctantes dracones

Egit amor dapis atque pugnae :
Qualemve laetis caprea pascuis
Intenta fulvae matris ab ubere
Jam lacte depulsum leonem
Dente novo peritura vidit :
Videre Raetis bella sub Alpibus
Drusum gerentem Vindelici ;- quibus
Mos unde deductus per omne
Tempus Amazonia securi

Dextras obarmet quaerere distuli,
Nec scire fas est omnia ;- sed diu

20

ΤΟ

15

20

Lateque victrices catervae

Consiliis juvenis revictae

Sensere quid mens rite, quid indoles
Nutrita faustis sub penetralibus
Posset, quid Augusti paternus
In pueros animus Nerones.
Fortes creantur fortibus et bonis ;
Est in juvencis, est in equis patrum
Virtus, neque imbellem feroces

Progenerant aquilae columbam:
Doctrina sed vim promovet insitam,
Rectique cultus pectora roborant ;
Utcumque defecere mores

Indecorant bene nata culpae.

Quid debeas, o Roma, Neronibus
Testis Metaurum flumen et Hasdrubal
Devictus et pulcher fugatis

Ille dies Latio tenebris

Qui primus alma risit adorea,

Dirus per urbes Afer ut Italas

Ceu flamma per taedas vel Eurus

Per Siculas equitavit undas.

Post hoc secundis usque laboribus
Romana pubes crevit et impio

Vastata Poenorum tumultu

Fana deos habuere rectos;

Dixitque tandem perfidus Hannibal:
Cervi luporum praeda rapacium
Sectamur ultro quos opimus

Fallere et effugere est triumphus.

Gens quae cremato fortis ab Ilio
Jactata Tuscis aequoribus sacra
Natosque maturosque patres
Pertulit Ausonias ad urbes,
Duris ut ilex tonsa bipennibus
Nigrae feraci frondis in Algido,

30

35

45

50

35

Per damna, per caedes, ab ipso
Ducit opes animumque ferro.
Non hydra secto corpore firmior
Vinci dolentem crevit in Herculem,
Monstrumve submisere Colchi
Majus Echioniaeve Thebae.
Merses profundo, pulchrior evenit :
Luctere, multa proruet integrum
Cum laude victorem geretque
Proelia conjugibus loquenda.
Karthagini jam non ego nuntios
Mittam superbos: occidit, occidit
Spes omnis et fortuna nostri

Nominis Hasdrubale interempto.
Nil Claudiae non perficient manus,
Quas et benigno numine Juppiter
Defendit et curae sagaces
Expediunt per acuta belli.

60

65

70

75

CARMEN VII.

DIFFUGERE nives, redeunt jam gramina campis
Arboribusque comae ;

Mutat terra vices et decrescentia ripas

Flumina praetereunt ;

Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet

Ducere nuda choros.

Immortalia ne speres monet annus et almum
Quae rapit hora diem.

Frigora mitescunt Zephyris, ver proterit aestas
Interitura simul

Pomifer Auctumnus fruges effuderit, et mox.

Bruma recurrit iners.

Damna tamen celeres reparant coelestia lunae :

5

10