(b)

Effice summam

Bis septem ordinibus quam lex dignatur
Othonis.

6. Describe, from the material supplied by Juvenal's Satires, Education under the Empire.

7. Translate, with notes as above

(a) Idemque C. Marcellum, cum is non Capuam solum venisset, verum etiam se quasi armorum studio in maximam familiam coniecisset, exterminandum ex illa urbe curavit; qua de causa et tum conventus ille Capuae, qui propter salutem illius urbis consulatu conservatam meo me unum patronum adoptavit, huic apud me [P. Sestio] maximas gratias egit, et hoc tempore eidem homines nomine commutato coloni decurionesque, fortissimi atque optimi viri, beneficium P. Sestii testimonio declarant, periculum decreto suo deprecantur.

(b) Alter, o di boni, quam taeter incedebat, quam truculentus, quam terribilis aspectu ! unum aliquem te ex barbatis illis, exemplum imperii veteris, imaginem antiquitatis, columen rei publicae diceres intueri : vestitus aspere nostra hac purpura plebeia ac paene fusca; capillo ita horrido, ut Capua, in qua ipsa tum imaginis ornandae causa duumviratum gerebat, Seplasiam sublaturus videretur. Nam quid ego de supercilio dicam, quod tum hominibus non supercilium, sed pignus rei publicae videbatur? tanta erat gravitas in oculo, tanta contractio frontis, ut illo supercilio annus ille niti tamquam vade videretur.

(c) Sed quid ego populi Romani animum virtutemque commemoro libertatem iam ex diuturna servitute dispicientis in eo homine, cui tum petenti iam aedilitatem ne histriones quidem coram sedenti pepercerunt? nam cum ageretur togata, Simulans, ut opinor, caterva tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens contionata est: "huic, Tite,

tua póst principia atque éxitus vitiósae vitae." Sedebat exanimatus; et is, qui antea cantorum convicio contiones celebrare suas solebat, cantorum ipsorum vocibus eiciebatur.

8. State briefly the circumstances leading to Cicero's banishment, and make clear the state of parties at Rome.

9. Give the exact meaning of-contio, senatus, auctoritas, dies comitiales, dolor, obnuntiare, quaestio nova, res redeuntes.

10. Translate, with explanatory notes

(a) Equidem, ut de me ipso fatear, non eum diem laetiorem egi quo mihi latus clavus oblatus est, vel quo homo novus et in civitate minime favorabili natus quaesturam aut tribunatum aut praeturam accepi, quam eos quibus mihi, pro inediocritate huius quantulaecumque in dicendo facultatis, aut reum prospere defendere, aut apud centumviros causam aliquam feliciter orare, aut apud principem ipsos illos libertos et procuratores principum tueri et defendere datur.

(b) Ac iam me deiungere a forensi labore constitui,

nec comitatus istos et egressus aut frequentiam

salutantium concupisco, non magis quam aera et imagines, quae etiam me nolente in domum meam inruperunt.

(c) Non me fremitus salutantium nec anhelans libertus excitet, nec incertus futuri testamentum pro pignore scribam, nec plus habeam quam quod possim cui velim relinquere ;

Quandoque enim fatalis et meus dies
Veniet:

statuarque tumulo non maestus et atrox, sed
hilaris et coronatus, et pro memoria mei nec
consulat quisquam nec roget.

(d) Sic Catoni seni comparatus C. Gracchus plenior et uberior, sic Graccho politior et ornatior Crassus, sic utroque distinctior et urbanior et altior Cicero, Cicerone mitior Corvinus et dulcior et in verbis magis elaboratus.

11. Explain-suasoriae et controversiae-altercatio— mutuabimur a Peripateticis aptos et paratos iam locos-primae Demostheni tribuuntur-ius verrinum-cortina.

GREEK. PART I. (UNSEEN TRANSLATION.)

The Board of Examiners.

1. Translate, with brief notes in the margin-
(α) ΧΟ. ὁ ξεῖνος, ὦναξ, χρηστός· αἱ δὲ συμφοραὶ
αὐτοῦ πανώλεις, ἄξιαι δ' ἀμυναθεῖν.
ΘΗ. ἅλις λόγων· ὡς οἱ μὲν ἐξηρπασμένοι

σπεύδουσιν, ἡμεῖς δ ̓ οἱ παθόντες ἔσταμεν.
ΚΡ. τί δῆτ' ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις ποιεῖν ;

ΘΗ. ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ, πομπὸν δ' ἐμὲ
χωρεῖν, ἵν', εἰ μὲν ἐν τόποισι τοῖσδ ̓ ἔχεις
τὰς παῖδας ἡμῶν, αὐτὸς ἐκδείξῃς ἐμοί
εἰ δ ̓ ἐγκρατεῖς φεύγουσιν, οὐδὲν δεῖ πονεῖν·
ἄλλοι γὰρ οἱ σπεύδοντες, οὓς οὐ μή ποτε
χώρας φυγόντες τῆσδ ̓ ἐπεύξωνται θεοῖς.
ἀλλ' ἐξυφηγοῦ γνῶθι δ ̓ ὡς ἔχων ἔχει
καί σ' εἷλε θηρῶνθ ̓ ἡ τύχη τὰ γὰρ δόλῳ
τῷ μὴ δικαίῳ κτήματ' οὐχὶ σῴζεται.
κοὐκ ἄλλον ἕξεις εἰς τόδ'· ὡς ἔξοιδά σε
οὐ ψιλὸν οὐδ ̓ ἄσκευον ἐς τοσήνδ' ύβριν
ἥκοντα τόλμης τῆς παρεστώσης τανῦν,
ἀλλ ̓ ἔσθ' ὅτῳ σὺ πιστὸς ὢν ἔδρας τάδε.

(1) ὃν μὲν τοίνυν τρόπον οἱ ταλαίπωροι Φωκεῖς ἀπολώλασιν, οὐ μόνον ἐκ τῶν δογμάτων τούτων ἔστιν ἰδεῖν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν ἔργων ἃ πέπρακται, θέαμα δεινὸν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ ἐλεεινόν· ὅτε γὰρ νῦν ἐπορευόμεθα εἰς Δελφοὺς, ἐξ ἀνάγκης ἦν ὁρᾶν ἡμῖν πάντα ταῦτα, οἰκίας κατεσκαμμένας, τείχη περιῃρημένα, χώραν ἔρημον τῶν ἐν ἡλικίᾳ, γύναια δὲ καὶ παιδάρια ὀλίγα καὶ πρεσβύτας ἀνθρώπους οἰκτρούς, ὅλως δὲ, οὐδ ̓ ἂν εἷς δύναιτ ̓ ἐφικέσθαι τῷ λόγῳ τῶν ἐκεῖ κακῶν νῦν ὄντων· ἀλλὰ μὴν ὅτι τὴν ἐναντίαν ποτὲ Θηβαίοις ψῆφον ἔθεντο οὗτοι περὶ ἡμῶν ὑπὲρ ἀνδραποδισμοῦ προτεθεῖσαν, ὑμῶν ἔγωγε ἀκούω πάντων. τίν' ἂν οὖν οἴεσθε, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοὺς προγόνους ὑμῶν, εἰ λάβοιεν αἴσθησιν, ψῆφον ἢ γνώμην θέσθαι περὶ τῶν αἰτίων τοῦ τούτων ὀλέθρου; ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι κἂν καταλεύσαντας αὐτοὺς ταῖς ἑαυτῶν χερσὶ καθαροὺς ἔσεσθαι νομίζειν. πῶς γὰρ οὐκ αἰσχρὸν, μᾶλλον δ' εἴ τις ἔστιν ὑπερβολὴ τούτου, τοὺς σεσωκότας ἡμᾶς τότε καὶ τὴν σῴζουσαν περὶ ἡμῶν ψῆφον θεμένους, τούτους τῶν ἐναντίων τετυχηκέναι διὰ τούτους, καὶ περιῶφθαι τοιαῦτα πεπονθότας οἷα οὐδένες ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων ;

LATIN. PART I. (UNSEEN TRANSLATION.)

Translate

The Board of Examiners.

(a) Erat uxor Silio Sosia Galla, caritate Agrippinae invisa principi. Hos corripi, dilato ad tempus Sabino, placitum; immissusque Varroconsul, qui paternas inimicitias obtendens, odiis Seiani per dedecus suum gratificabatur. Precante reo brevem moram, dum accusator consulatu abiret, adversatus est Caesar: solitum quippe magistratibus diem privatis dicere; nec infringendum consulis ius, cuius vigiliis niteretur ne quod res publica detrimentum caperet. Proprium id Tiberio fuit, scelera nuper reperta priscis verbis obtegere. Igitur multa asseveratione, quasi aut legibus cum Silio ageretur, aut Varro consul, aut illud res publica esset, cogunturpatres; silente reo, vel, si defensionem coeptaret, non occultante cuius ira premeretur. Conscientia belli Sacrovir diu dissimulatus, victoria per avaritiam foedata, et uxor Sosia, arguebantur. Nec dubie repetundarum criminibus haerebant: sed cuncta quaestione maiestatis exercita, et Silius imminentem damnationem voluntario fine praevertit.

(b) Maenius, ut rebus maternis atque paternis Fortiter absumptis urbanus coepit haberi, Scurra vagus, non qui certum praesepe teneret, Inpransus non qui civem dignosceret hoste, Quaelibet in quemvis opprobria fingere saevus, Pernicies et tempestas barathrumque macelli, Quicquid quaesierat ventri donabat avaro.