Page images
PDF
EPUB

(b) O Gripe Gripe, in aétate hominum plúrumae
Fiúnt transennae, ubí decipiuntúr dolis.
Atque édepol in eas plérumque esca inpónitur,
Quam sí quis auidus póscit escam auáriter,
Decipitur in transénna auaritiá sua.
Ille qui consulte, dócte atque astuté cauet,
Diútine uti béne licet partúm bene.

Mihi istaéc uidetur praéda praedatum írier,
Ut cúm maiore dóte abeat quam aduénerit.
Egone út quod ad me adlátum esse alienúm

sciam

Celém? minume istuc fáciet noster Daémones. (c) Nám qui dormiúnt lubenter, síne lucro et cum málo quiescunt.

Nám ego núnc mihí,
Qui ínpigér fuí,
Répperi út pigér
Sí uelím siém.

Hóc ego ín marí,

Quidquid inest, répperí:

Quidquid inest, gráue quidémst.

(d) CH. Récipe me in tectúm, da mihi uestímenti aliquid áridi,

Dum árescunt mea: ín aliquo tibi grátiam referám loco.

Sc. Tégillum eccillúd-mihi unum id áret: id si uís, dabo.

Eódem amictus, eódem tectus ésse soleo,

sí pluit.

Tu istaec mihi dato: éxarescent fáxo.

CH. Eho, an te paénitet,

İn mari quod hodie elauí, ni híc in terra

iterum éluam?

Sc. Éluas tu an éxunguare, cíccum non intér

duim.

Tibi ego numquam quicquam credam nísi si accepto pignore.

2. Translate, with explanations and grammatical

comments

(a) Ut in ocellis hilaritudost; heia corpus quoiusmodi,

Subvolturium,-illud quidem subaquilum volui dicere.

(b) Si hercle tantillum peccassis, quod posterius postules

Te ad verum convorti, nugas, mulier, magnas egeris.

(c) Nunc huc ad Veneris fanum venio visere Ubi rem divinam se facturum dixerat.

3. What indications are there in the Rudens of the manner in which Plautus treated his Greek originals? From what play is the Rudens adapted?

4. Translate, with brief notes as above

(a) Isdemque consulibus sedentibus atque inspectantibus lata lex est, ne auspicia valerent, ne quis obnuntiaret, ne quis legi intercederet; ut omnibus fastis diebus legem ferri liceret; ut lex Aelia, lex Fufia ne valeret: qua una rogatione quis est qui nou intellegat universam rem publicam esse deletam? isdemque consulibus inspectantibus servorum dilectus habebatur pro tribunali Aurelio nomine conlegiorum, cum vicatim homines conscriberentur, decuriarentur, ad vim ad manus, ad caedem ad direptionem incitarentur; isdemque consulibus arma in templum Castoris palam

comportabantur, gradus eiusdem templi tollebantur; armati homines forum et contiones tenebant, caedes lapidationesque fiebant; nullus erat senatus, nihil reliqui magistratus: unus omnem omnium potestatem armis et latrociniis · possidebat, non aliqua vi sua, sed cum duo consules a re publica provinciarum foedere retraxisset, insultabat, dominabatur, aliis pollicebatur, terrore ac metu multos, pluris etiam spe et promissis tenebat. (b) At si isti Cypriae rogationi sceleratissimae non paruisset, haereret illa nihilo minus rei publicae turpitudo; regno enim iam publicato de ipso Catone erat nominatim rogatum: quod ille si repudiasset, dubitatis quin ei vis esset adlata, cum omnia acta illius anni per unum illum labefactari viderentur ? atque etiam hoc videbat: quoniam illa in re publica macula regni publicati maneret, quam nemo iam posset eluere, quod ex malis boni posset in rem publicam pervenire, id utilius esse per se conservari quam per alios. Atque ille etiam si alia quapiam vi expelleretur illis temporibus ex hac urbe, facile pateretur : etenim qui superiore anno senatu caruisset, quo si tum veniret, me tamen socium suorum in re publica consiliorum videre posset, is aequo animo tum, me expulso et meo nomine cum universo senatu, tum sententia sua condemnata, in hac urbe esse posset?

(c) At vero ille praetor, qui de me non patris, avi, proavi, maiorum denique suorum omnium, sed Graeculorum instituto contionem interrogare solebat, velletne me redire, et, cum erat reclasemivivis mercennariorum vocibus, populum Romanum negare dicebat, is, cum

matum

cottidie gladiatores spectaret, numquam est conspectus, cum veniret. Emergebat subito, cum sub tabulas subrepserat, ut "mater te appello" dicturus videretur; itaque ille via latebrosior, qua spectatum ille veniebat, Appia iam vocabatur; qui tamen quoquo tempore conspectus erat, non modo gladiatores, sed equi ipsi gladiatorum repentinis sibilis extimescebant. Videtisne igitur quantum intersit inter populum Romanum et contionem? dominos contionum omni odio populi notari, quibus autem consistere in operarum contionibus non liceat, eos omni populi Romani significatione decorari?

5. Give a concise account of the events leading to the banishment of Cicero, making clear the state of parties at Rome.

6. Explain the expressions-acroama—fabula togata— ferre tribum suam-producere in contionemsenatus auctoritas-servare de caelo-legem promulgare-decuriones-dies comitiales-seni et trientes-squalebat reus.

7. Translate and explain

(a) subito, nominibus in tabulas relatis, nomen suum de tabula sustulit.

(b) puteali et faeneratorum gregibus inflatus, a quibus compulsus olim, ne in Scyllaeo illo aeris alieni tamquam fretu ad Columnam adhaeresceret, in tribunatus portum perfugerat.

с

GREEK.-PART I. (COMPOSITION AND UNSEEN TRANSLATION.)

The Board of Examiners.

1. Translate into Greek Prose

A dervise, arriving one evening at the town of Balk, went into the king's palace by mistake, thinking it to be a caravanserai (πανδοκεῖον). Here he lay down on the floor after the manner of the Easterns in order to repose. Before he had lain there long, he was discovered by some of the guards, who asked him what was his business in that place. He replied that he intended to take up his night's lodging there in the inn. It happened that the king himself passed by while this was going on, and hearing his reply asked him how he could be so dull as not to distinguish a palace from an inn.

king," said the dervise, "thou art thyself but a lodger in this house. Thy father dwelt here before thee and thy son will follow thee. If a house is constantly receiving new guests, surely it should be called a caravanserai rather than a palace."

2. Translate into English

Χαλεπὸν δ' ἐρῶ σοι καὶ ἄλλο πάθημα, ὦ Σιμωνίδη, τῶν τυράννων. γιγνώσκουσι μὲν γὰρ οὐδὲν ἧττον τῶν ἰδιωτῶν τοὺς κοσμίους τε καὶ σοφοὺς καὶ δικαίους, τούτους δ ̓ ἀντὶ τοῦ θαυμάζειν φοβοῦνται, τοὺς μὲν ἀνδρείους μή τι τολμήσωσι τῆς ἐλευθερίας ἕνεκα, τοὺς δὲ σοφοὺς μή τι μηχανήσωνται, τοὺς δὲ δικαίους μὴ ἐπιθυμήσῃ τὸ πλῆθος ὑπ ̓ αὐτῶν προστατεῖσθαι, ὅταν δὲ τοὺς τοιούτους διὰ τὸν φόβον

« PreviousContinue »