Nunc dextra ingeminans ictus, nunc ille sinistra.
Nec mora, nec requies. quam multa grandine nimbi
Culminibus crepitant; sic densis ictibus heros
Creber utraque manu pulsat versatque Dareta,
Tum pater Aeneas procedere longius iras,
Et saevire animis Entellum haud passus acerbis ;
Sed finem inposuit pugnae, fessumque Dareta
Eripuit, mulcens dictis: ac talia fatur:
Infelix, quae tanta animum dementia cepit ?
Non vires alias, conversaque numina sentis?
Cede deo. dixitque, et proelia voce diremit,
Ast illum fidi aequales, genua 'aegra trahentem
Jactantemque utroque caput, crassumque cruorem
Ore ejectantem, mixtosque in sanguine dentes,
Ducunt ad navis; galeamque ensemque vocati
Adcipiunt palmam Entello taurumque relinquunt.
Hic victor, superans animis, tauroque superbus,
Nate dea, vosque haec, inquit, cognoscite, Teucri;
Et mihi quae fuerint juvenali in corpore vires;
Et qua servetis revocatum a morte Dareta.
Dixit, et adversi contra stetit ora juvenci,
Qui donum adstabat pugnae; durosque reducta
Libravit dextra media inter cornua cestus
Arduus, effractoque inlisit in ossa cerebro.

Sternitur, exanimisque tremens procumbit humi bos.
Ille super talis effundit pectore voces:

Hanc tibi, Eryx, meliorem animam pro morte Daretis Persolvo hîc victor cestus artemque repono.

Proteņus Aeneas celeri certare sagitta

Invitat, qui forte velint; et praemia ponit:
Ingentique manu malum de nave Seresti
Erigit; et volucrem trajecto in fune columbam,
Quo tendant ferrum, malo suspendit ab alto,

Convenere viri: dejectamque aerea sortem
Adcepit galea et primus clamore secundo
Hyrtacidae ante omnis exit locus Hippocoontis:
Quem modo navali Mnestheus certamine victor
Consequitur, viridi Mnestheus evinctus oliva.
Tertius Eurytion, tuus, o clarissime, frater,
Pandare, qui quondam, jussus confundere foedus,
In medios telum torsisti primus Achivos.
Extremus, galeaque ima subsedit Acestes;
Ausus et ipse manu juvenum tentare laborem.
Tum validis flexos incurvant viribus arcus
Pro se quisque viri, et depromunt tela pharetris,
Primaque per coelum nervo stridente sagitta.
Hyrtacidae juvenis volucris diverberat auras
Et venit, adversique infigitur arbore mali.
Intremuit malus, timuitque exterrita pennis
Ales, et ingenti sonuerunt omnia plausu.
Post acer Mnestheus adducto constitit arcu,
Alta petens pariterque oculos telumque tetendit.
Ast ipsam miserandus avem contingere ferro
Non valuit nodos et vincula linea rupit,
Quis innexa pedem malo pendebat ab alto.
Illa Notos atque atra volans in nubila fugit.
Tum rapidus, jam dudum arcu contenta parato
Tela tenens, fratrem Eurytion in vota vocavit,
Jam vacuo laetam coelo speculatus; et alis
Plaudentem nigra figit sub nube columbam.
Decidit exanimis, vitamque reliquit in astris
Aetheriis, fixamque refert delabsa sagittam.
Amissa solus palma superabat Acestes:
Qui tamen aërias telum contendit in auras,
Ostentans artemque pater, arcumque sonantem.
Hic oculis subitum objicitur magnoque futurum

Augurio monstrum. docuit post exitus ingens:
Seraque terrifici cecinerunt omina vates.
Namque volans liquidis in nubibus arsit arundo,
Signavitque viam flammis, tenuisque recessit
Consumta in ventos coelo ceu saepe refixa
Transcurrunt, crinemque volantia sidera ducunt.
Adtonitis haesere animis, superosque precati
Trinacrii Teucrique viri: nec maxumus omen
Abnuit Aeneas; sed laetum amplexus Acesten
Muneribus cumulat magnis, ac talia fatur:
Sume, pater nam te voluit rex magnus Olympi
Talibus auspiciis exsortem ducere honores.
Ipsius Anchisae longaevi hoc munus habebis ;
Cratera inpressum signis: quem Thracius olim
Anchisae genitori in magno munere Cisseus
Ferre sui dederat monumentum et pignus amoris:
Sic fatus cingit viridanti tempora lauro:

Et primum ante omnis victorem adpellat Acesten.
Nec bonus Eurytion praelato invidit honori;
Quamvis solus avem coelo dejecit ab alto.
Proxumus ingreditur donis, qui vincula rupit
Extremus, volucri qui fixit arundine malum.

At pater Aeneas, nondum certamine misso Custodem ad sese comitemque inpubis Iuli Epytiden vocat, et fidam sic fatur ad aurem i Vade age, et Ascanio, si jam puerile paratum Agmen habet secum, cursusque instruxit equorum, Ducat avo turmas, et sese ostendat in armis, Dic, ait. ipse omnem longo decedere circo Infusum populum, et campos jubet esse patentis. Incedunt pueri, pariterque ante ora parentum Frenatis lucent in equis: quos omnis euntes Trinacriae mirata fremit Troiaeque juventus.

Omnibus in morem tonsa coma pressa corona,
Cornea bina ferunt praefixa hastilia ferro:
Pars levis humero pharetras: it pectore summo
Flexilis obtorti per collum circulus auri,
Tris equitum numero turmae, ternique vagantur
Ductores pueri bis seni quemque secuti
Agmine partito fulgent, paribusque magistris,
Una acies juvenum, ducit quam parvus ovantem
Nomen avi referens Priamus; tua clara, Polite,
Progenies, auctura Italos: quem Thracius albis
Portat equus bicolor maculis; vestigia primi
Alba pedis, frontemque ostentans arduus albam.
Alter Atys, genus unde Atii duxere Latini:
Parvus Atys, pueroque puer dilectus Iulo.
Extremus, formaque ante omnis pulcher, Iulus
Sidonio est invectus equo, quem candida Dido
Esse sui dederat monumentum et pignus amoris.
Cetera Trinacriis pubes senioris Acestae

Fertur equis,

Excipiunt plausu pavidos, gaudentque tuentes
Dardanidae; veterumque adgnoscunt orą parentum.
Postquam omnem laeti consessum oculosque suorum
Lustravere in equis; signum clamore paratis
Epytides longe dedit, insonuitque flagello,
Olli discurrere pares, atque agmina terni
Diductis solvere choris, rursusque vocati
Convertere vias, infestaque tela tulere.
Inde alios ineunt cursus, aliosque recursus
Adversi spatiis, alternosque orbibus orbes
Inpediunt, pugnaeque cient simulacra sub armis :
Et nunc terga fuga nudant; nunc spicula vertunt
Infensi facta pariter nunc pace feruntur.
Ut quondam Creta fertur Labyrinthus in alta

Parietibus textum caecis iter, ancipitemque
Mille viis habuisse dolum, qua signa sequendi
Falleret indeprensus et inremeabilis error.
Haud alio Teucrûm nati vestigia cursu
Inpediunt, texuntque fugas et proelia ludo;

Delphinum similes, qui per maria humida nando

Carpathium Libycumque secant.

Hunc morem, hos cursus, atque haec certamina primus
Ascanius, Longam muris quom cingeret Albam,
Retulit, et priscos docuit celebrare Latinos,
Quo puer ipse modo, secum quo Troïa pubes.
Albani docuere suos: hinc maxuma porro
Adcepit Roma, et patrium servavit honorem :
Troiaque nunc, pueri, Troianum dicitur agmen.
Hac celebrata tenus sancto certamina patri.

Hic primum Fortuna fidem mutata novavit.
Dum variis tumulo referunt sollemnia ludis,
Irim de coelo misit Saturnia Juno

Iliacam ad classem, ventosque adspirat eunti,
Multa movens, nec dum antiquom saturata dolorem.
Illa viam celerans per mille coloribus arcum,
Nulli visa, cito decurrit tramite virgo.

Conspicit ingentem concursum, et litora lustrat,
Desertosque videt portus, classemque relictam.
At procul in sola secretae Troades acta
Amissum Anchisen flebant, cunctaeque profundum
Pontum adspectabant flentes. heu tot vada fessis
Et tantum superesse maris! vox omnibus una.
Urbem orant taedet pelagi perferre laborem.
Ergo inter medias sese haud ignara nocendi
Conjicit, et faciemque deae vestemque reponit.
Fit Beroë, Tmarii conjunx longaeva Dorycli;
Quoi genus, et quondam nomen, natique fuissent :