P. Vergilius Maroapud S. Hirzelium, 1858 - 575 pages |
Other editions - View all
Common terms and phrases
Achates acies Aeneas AENEIDOS aequora aestas aethera agmina alta altis alto amor animos Apollo aras Ardea arma armis artus arva Ascanius auras auris auro Baccho bello caeli caelo caelum caput carmina circum coniunx corpora cursu dedit deum deus dextra dictis Dido divom ecce equos fama fata fatur ferro fortuna Galatea genitor harena haud hiems hinc iamque ille infelix ingens ingentem interea Iovem Iovis ipsa Iuno Iuppiter late Latio Lavinia litora lumina manu manus mihi moenia montibus multa munera muros nate neque nequiquam nocte numina nunc omnibus omnis pater pectore Priami procul proelia pugnae quis quondam regna Rutuli saepe sanguine sanguis saxa Scylla sese sidera silvis simul sine siqua super talia tamen Tarchon tecta tectis tela tellus tempora terga terra Teucri Teucros tibi Troiae Turno Turnus umbra umeris unda undas undis urbem VERGILI MARONIS Vergilius vertice victor virgo virum volnere
Popular passages
Page 150 - Si genus humanum et mortalia temnitis arma at sperate deos memores fandi atque nefandi.
Page 309 - ... dicam equidem, nee te suspensum, nate, tenebo' ; Anrhises atcpe ordine singula pandit. 'principle caelum ac terras camposque liquentes lucentemque globum Lunae Titaniaque astra spiritus intus alit, totamque infusa per artus mens agitat molem, et magno se corpore miscet.
Page 159 - Et quorum pars magna fui. Quis talia fando Myrmidonum Dolopumve aut duri miles Ulixi Temperet a lacrimis ! et iam nox umida caelo Praecipitat, suadentque cadentia sidera somnos.
Page 291 - Di, quibus imperium est animarum, umbraeque silentes, et Chaos et Phlegethon, loca nocte tacentia late, 265 sit mihi fas audita loqui, sit numine vestro pandere res alta terra et caligine mersas.
Page 20 - Candidus insuetum miratur limen Olympi sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis. Ergo alacris silvas et cetera rura voluptas Panaque pastoresque tenet Dryadasque puellas.
Page 129 - ARMA virumque cano, Troiae qui primus ab oris Italiam, fato profugus, Laviniaque venit litora, multum ille et terris iactatus et alto vi superum saevae memorem lunonis ob iram ; multa quoque et bello passus, dum conderet urbem, 5 inferretque deos Latio, genus unde Latinum, Albanique patres, atque altae moenia Romae.
Page 419 - Mantua, dives avis ; sed non genus omnibus unum : Gens illi triplex, populi sub gente quaterni; Ipsa caput populis ; Tusco de sanguine vires.
Page 501 - Latinos audiit adgnovitque sonum et tremefacta refugit. ille volat campoque atrum rapit agmen aperto. 450 qualis ubi ad terras abrupto sidere nimbus it mare per medium; miseris, heu, praescia longe horrescunt corda agricolis, dabit ille ruinas arboribus stragemque satis, ruet omnia late; ante volant sonitumque ferunt ad litora venti: 455 talis in adversos ductor Rhoeteius hostis agmen agit, densi cuneis se quisque coactis adglomerant.
Page 389 - Quae vobis, quae digna, viri, pro laudibus istis praemia posse rear solvi ? Pulcherrima primum di moresque dabunt vestri; tum cetera reddet actutum pius Aeneas atque integer aevi 255' Ascanius, meriti tanti non immemor umquam.' ' Immo ego vos, cui sola salus genitore reducto...
Page 125 - Septem illum totos perhibent ex ordine menses, rupe sub aeria, deserti ad Strymonis undam, flevisse et gelidis haec evolvisse sub antris, mulcentem tigres et agentem carmine quercus.