P. Virgilii Maronis opera

Front Cover
J. Allen, 1835 - 567 pages

From inside the book

Selected pages

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 45 - Saepibus in nostris parvam te roscida mala (dux ego vester eram) vidi cum matre legentem. alter ab undecimo tum me iam acceperat annus; iam fragilis poteram ab terra contingere ramos. 40 ut vidi ut perii, ut me malus abstulit error.
Page 339 - At, Phoebi nondum patiens, immanis in antro Bacchatur vates, magnum si pectore possit Excussisse deum: tanto magis ille fatigat Os rabidum, fera corda domans, fingitque premendo...
Page 165 - Samo ; hic illius arma, Hic currus fuit ; hoc regnum dea gentibus esse, Si qua fata sinant, jam tum tenditque fovetque.
Page 21 - Ultima Cumaei venit jam carminis aetas; Magnus ab integro saeclorum nascitur ordo. Jam redit et Virgo , redeunt Saturnia régna ; Jam nova progenies cœlo demittitur alto.
Page 383 - Oenotria tellus 85 in dubiis responsa petunt : hue dona sacerdos cum tulit et caesarum ovium sub nocte silenti pellibus incubuit stratis somnosque petivit, multa modis simulacra videt volitantia miris et varias audit voces fruiturque deorum 90 conloquio atque imis Acheronta adfatur Avernis.
Page 279 - Aenean compellat vocibus ultro : ' dissimulare etiam sperasti, perfide, tantum 305 posse nefas tacitusque mea decedere terra ? nee te noster amor nee te data dextera quondam nee moritura tenet crudeli funere Dido...
Page 199 - Insidias, inquit, Danaum, casusque tuorum, Erroresque tuos ; nam te jam septima portat 755 Omnibus errantem terris et fluctibus aestas.
Page 29 - Me. Candidus insuetum miratur limen Olympi Sub pedibusque videt nubes et sidéra Daphnis. Ergo alacris silvas et cetera rura voluptas Panaque pastoresque tenet Dryadasque puellas.
Page 105 - Versibus incomptis ludunt risuque soluto, Oraque corticibus sumunt horrenda cavatis, Et te, Bacche, vocant per carmina laeta, tibique Oscilla ex alta suspendunt mollia pinu.
Page 41 - C. stant et iuniperi et castaneae hirsutae ; strata iacent passim sua quaeque sub arbore poma ; omnia nunc rident ; at si formosus Alexis montibus his abeat, videas et flumina sicca.

Bibliographic information