Ni teneant; vitamque volunt pro laude pacifci. 230 E Lineas ap. Hom. ductaš vi- diuos i goribus h. 1. pro clamore et plaufu. 229-231 proprium decus h. 1., vt alias, pro parta iam et parata victoria. indignantur ni teneant, doctior forma pro: fe non tenere, fibi eripi. Sic s. si pý. pacifci exquifite pro: reddere, impendere; ex vulgariore formula; redi- tis vocare, h. e. inuocare mere famam fempiternam morte. Sic emere inf. IX, 206. Imitatus Stat. 1 Theb. 319. hoc genum cupiat pro luce pacifci. 231 poffunt, quia poffe videntur ad fiduciam certantium referre malim; efficiunt id, quod facere ftudent, feu in eo funt, vt id efficiant, quoniam fibi videntur id efficere poffe. Multa argutan cur interpp. 232-243 quod aliquoties apud Vir ber Et pater ipfe manu magna Portunus euntem Inpulit. Ad terram fugit, et portu fe condidit alto, - Declarat et in 'gloffa Seru. ad Ge. I, 437: dubito tamen, an clauus potius in eius manu fuerit. Cum h. 1. Portu beri, folui, dicuntur. porricere voc facrorum proprium. v. Macrob. Sat. III, 2, liquentia ornat, vt faepe liquidum in aqua, humor, fons. nus pater dictus fit, Palac240 Phorcum (ógxos et mon autem puer deus factus ógnus) Ponti et Terrae f. narretur, Neptunum hoc (v. Hefiod. Theog. 237: A- nomine defignari putauit pollod. I, 2, 6.) Nerei fra- Grot. ad Martian, Capellam trem, pofuiffe vidctur poe. lib. I p. 2 et Cerda ad h. 1. ta, cum omnino deus ma- Pater tamen commune deorinus effet nominandus, cui rum nomen, etiam qui iufubeffet deorum marino- venili actate exhiberi forum ac Tritonum chorus et lent, vt Bacchus pater. agmen. conf. inf. 823. 824. Impulit nauem: vt fup. lib. Numen aquis fecundum Phor- I, 144. 145. vbi in tempecynem vocat Lucan. IX, ftate naues Troianorum 646. Panopen vel Pano- leuabant Cymothoe et Tripeam (cf. I Georg. 437), Eft autem Portunus vnam ex Nereidibus(Heliod, inter deos wrйgas nautaTheog. 250), figillatim po- rum, v. Orph. H. 74, 76 fq. ́ fuit, forte tamquam ex manu magna, fignificanter praecipuis vnam, vt fup. I, in numine; et memorabilis 144 Cymothoën. Portu- effe&tio: illa noto citius. num bene memorat, tam Tandem portu fe condidit quam poeta Romanus, qui alto, ornate pro: intrauit. Graecis eft Palaemon, olim Melicerta. Vidimus iam Inoum Melicertam Ge. I, 437. v. Hygin, f. 2: Ouid. Faft. VI, 547. Cum claue eum fuiffe exhibitum legitur ap. Feftum in claudere, ton. 244-248 ex more, certe ludorum gymnicorum. advelat, vt exquifitior ellet oratio pro velat, ixxxxÚTTEL. dat optare, vt eligant ac diuidant inter naues. conf. fup. I, 425 : III, 109, mag Declarat, viridique aduelat tempora lauro; cum Purpura Maeandro duplici Meliboea cucurrit ; 250 Intex num talentum, non compa- modum Maeandri, ait Seru., ratiue, quoniam maius et fluuii, qui inter Cariam et minus talentum fuit; nam Lydiam defluit, notiffimi hoc et ferius et fubtilius tum flexibus fuis, tum poequam pro poeta; fed per tarum in eo ernando arte. fe, quod multas minas in- Vide Ouid. Met. VIII, 162 tra fe continet; vt magnus fqq. et al. Meliboea purpu annus, menfis etc.—- 249 ra, Meliboeenfis, fi, quod 257 Vidor primo loco Clo- verifimile eft, Virgilio ex anthus, at v. 258 altero lo- Lucretio II, 499 in animum co Mneftheus, et v. 266 venit: Meliboeaque fulgens tertio Gyas. Veftis auro Purpura Theffalico conchaintexta; vt VIII, 167; igi- rum tincta colore, ab alia, tur figurae aureae erant; quam Theffaliae vrbe (v. praetexta (negiógqugos)lim- Liv. XLIV, 13), appellata bo purpureo duplici; nos ipfi videri vix potuit. Ad falbalam dicere videmur; infulam tamen Meliboeam, quem Maeandrum dicere in Orontis, Syriae Auuii, potuit quidem; quandoqui- oftiis fitam purpurae huius de cinctu et amictu ruga- laudem referre maluit Voff. tur veftis et finuatur et ad Melam II, 3, quoniam alia parte defluit, alia ad- fcilicet in illo litore muritollitur; fed et ipfe limbus cum frequentia aliunde noeffe potuit flexibus finuatis ta eft. Imitatio Statii eft textus eodem modo quo in Theb. VI, 540. 541 fq. cuvafis antiquis fictilibus pictis currit, currit, vt ll. 2, 320 videmus paffim ornamenta περὶ δὲ χρύσεις θέε πόρκης. appellata vulgo à la Grecque. Limbum autem purpureum Maeander enim flexuofa et non adfutum fuiffe putato, in fe remeabilis purpura in fed intextum. 252 fq. Intextusque puer frondofa regius Ida.. Acer, anhelanti fimilis, quem praepes ab Ida Textura in ipfa vefte ex auro, opere Phrygio. Argumentum, in antiquae artis operibus obuium, non alienum erat ab hac textura, cum Ganymedes ad Aeneae genus fpectaret. armiger louis praepes iungendum, fuppleto, fi placet, ales; de aquila; (ex noftro hoc adoptauit Valer. Fl. 1, 156: Il, 416.) aut quem armiger louis rapuit praepes h. velociter.tendunt palmas, non mirantes, fed grauiter ferentes ac deorum fidem implorantes, vt et res poftulat et Hymn.in Vener. 208, vbi copiofe de Trois patris luctu agitur, Nec tamen 265 Tertia aquilam Homerus meminit, nec ibi, nec II. v, 233–235 et 8, 266. 267. cuftodes v. inf. ad 546. — faeuit latratus in auras, ornate; fic tamen iam antea Varius ap. Macrob. VI Sat. 2 p. 380. 258265 Altero loco vi&tor Mneflbeus. Lorica pro praemio etiam in ludis Achillis occurrit I. c. Iliad., 560, vt et lebes v. 613, quem refpexit nofter. hamis confertam auroque_trilicem v. fup. ad lib III, 467; est λwordwrds triplici hamorum feu vncorum fe mutuo mordentium, in morem annulorum, ferie, Demolei illam fpolium facit more or Tertia dona facit geminos ex aere lebetas; Quum faeuo e scopulo multa vix arte reuolfus, 270 Aerea fer Arat. Phaenom. 276 тà dé of (fc. Cygno fideri) reὰ τετρήχυνται ̓Αφράσιν. τα reftituendus locus ex Schol. nandi et commendandi Ho- praeiuerunt Graeci. Eo remerico, quem in Homeri lectione faepiffime obfervabis ; in lorica quidem ipfa Iliad. o, 529 fqq. decus et tutamen, Homericum 1. c. Sníwv avde̟ŵv àλewgyv. in armis, vel inter pugnam, vel ejus armati avto v zac (övros). Sed illud praeftat. donat habere, SKEv ayev 1: c. II. 4, 612. 613. multipli. cem, quod multis annulorum nexibus pondus magnum habebat. In verbis: Vix illam-indutus at olim, color ductus ex Homero II. ε, 303. 304. palantes agebat cft Homericum zavεiv og voμtv8s. Demoleos, Auλews, ipfe aliunde notus non eft; e Cyclicis peritus effe potuit. 266 Tertio loco Gyas praemium fert. afpera fignis (etiam inf. IX, 263, et hinc Ouidius, Silius, aliique), anaglypha, vt bene Seruius exponit, figuris eminentibus caelata. Nota res; et 268 272 Ornati verfus 268. 269. puniceis taeniis, atqui v. 110 virides coronae? et infra 494 viridi Mneftheus euinctus oliua.At erant frondes punicea taenia religatae; bene Seru. fignificat lemniscatas coronas, quae funt de frondibus et discolovibus fafciis. conf. Theocr. Idyll. II, 121. 122: Plin. XXI, 3. ordine debilis vno proprie effet vno remorum ordine e ternis fup. v. 119. 120, at h. 1. ordo de latere, paullo latius; ab vno latere omnino remi deterfi erant. conf. fup. ad lib. I. 104. 105. Cur Sergeftum tali dedecore affecerit poeta, fruftra, puto, quaeritur; vnum faltem ex omnibus extremum effe neceffe erat. 273-279 Ornatus locus, in quo poe ta |