Ipsa, Jovis rapidum jaculata e nubibus ignem, - 45 obl. quod defendi posset. cf. Burm. Oili Medic. v. ad v. 30. 42. e navibus tert. Rottend. et Menag. a m. pr. unum pro ignem Goth. tert. — 43. Dejecitque tres ap. Burm. quem vide. everrit Giphan. Ind. Lucr, et van Iloven Campens. Fasc. III, p. 232. invertit Hamb. sec. ap. Cort.; sed evertere pro subvertere efficax verbum. Cur tamen hic non ratis scriptum occurrit? 44. spirantem Mentel. pr. transfixo corpore Sprot. et Menag. sec. tempore Probus legit in Servianis, et memoratur pictura Ardeæ in templo Castoris et Pollucis, Capaneus fulmen (fulmine ) per utraque tempora trajectus. Sed qui legunt pectore, de Accio translatum affirmant, qui ait in Clytemnestra de Ajace: In pectore fulmen inchoatum (f. indo actum) flammam ostentabat Jovis. - 45. Inflixit legerunt nonnulli ap. Pierium et sie. Junt. et jam olim Cornutus ap. Serv. Sed acuto scopulo infigi melius. — 46. Divom Burm. ex Gud. 47. annis Hamb. pr. et Zulich. perpetua variatione. 48. aut quisquam Pierii Longob. cum aliquot aliis; item quinque ap. Heins. Voss. haud qu. ap. Pierium alii: aut quis jam, vel. ecquisquam Goth. sec. et quis jam edit. Mediol. et Goth. pr. en quisquam. Sed præstat et. Porro nomen nonnulli, ut solent. adorat et imponet Rom. et alii ap. Pier. Medic. et multi alii ap. Heins. et Burm. it. Goth. tert. inter quos nonnulli imponit. Vulgatam defendit Burm. Heinsius vero alteram, et meo quidem judicio rectius. Major enim vis absolutæ orationi inest. impendit Moret. sec. imponit odorem Mentèl. alt. a m. sec. honores Goth. tert. Hamb. sec. in Ex. Cort. ed. Ven. 1472. exhalare, Haud dubie hoc ex Tragico aliquo adsciverat. 46. 47. Cf. En. VII, 304. 307310. incedo, h. e. quæ sum, sed illud majore cum dignitate. Incessus dearum, inprimis Junonis, gravitate sua notus. Propert. II, 2, 6 incedit vel Jove digna soror, h. e. tanquam altera Juno. Jovis soror et conjux ex llomerico: xasγνήτην άλοχόν τε Iliad. π, 432. cf. Cerda.-48. Præclare ad invidiam bella gero, pro, eam perdere cupio. Numen Junonis, me; at quanto gravius! Adumbrata autem hæc ex Odyss. v, 128 sqq. — 49. Præteros, Talia flammato secum dea corde volutans, Circum claustra fremunt. Celsa sedet Æolus arce 50 55 51. loca plena Leid. unus ex interpr. Locum ante oculos habet et versus ex eo repetit Seneca Qu. Nat. VI, 18. — 53. luctatos Gud. 54. et v. Nonius et duo Burm. - 55. vasto cum m. Oudart. et Leid. solenni variat. 56. circum Heins. ex scriptis omnibus. vulgo: circa. circum castra Hamb. sec. ferunt Menag. pr. post talia, in posterum; est Homericum Ta. honos, solenne poetarum de sacrificiis, libationibus etc. quæ in deorum honorem fiunt, aliquantum ornatus habet. Expressit versum Ovid. Am. III, 3, 33 Et quisquam pia thura focis imponere curet? Jam vides honorem plus dignatis epicæ habere. Majus etiam decus adjecto supplex, vocabulo religioso, quod omnino, ut supplicare, ad cultum deorum refertur, sacris vel precibus factis. 50. Nota narrandi artificium : non ante verbis consilium Juno exponit, sed statim, quid ea peregerit, subjicitur. Habuit autem poeta ante oculos Il. §, 230 sqq. ubi Juno Somnum adit. 51. 52. Nimborum h. 1. ventorum, qui perturbati aeris, repentinarumque ac præcipitum pluviarum caussæ sunt. feta poeticum, ut gravida, plena austris, omnino ventis, sed austri sunt sævissimi in mari Mediterraneo; igitur melius hoc genus ponitur. ad insulam Eoliam venit h. e. unam ex Æoliis seu Vulcaniis et Liparæis. Sed unam tantum norat Homerus 55. Optime junges: fremunt cum murmure montis. Certe murmur montis recte jungitur. nam quæ oculorum auriumve sensu accipiuntur aliquo in loco, ea ipsi loco tribuuntur. cf. inf. 124. Præivit autem nostro Lucret. VI, 196 Speluncas venti cum, tempestate coorta, Implerunt, magno indignantur murmure clausi. Virgilius vero Statio Theb. I, 347 Jam claustra rigentis Eoliæ percussa sonant etc. item Valerio Fl. I, 574 sqq. qui totum locum illustrat, inprimis 591 sqq. — fremunt autem venti circum claustra, spiracula, erumpere volentes. 56. 57. Celsa in arce, extra ans Sceptra tenens, mollitque animos, et temperat iras. Gex Æole, namque tibi divom pater atque hominum rex 65 Et mulcere dedit fluctus et tollere vento, 57. tenet Dorvill. mollisque unus Heins. 58. Ni faciant Priscian. et Medic. Etiam Pomponius Sabinus. 59. rabidi Moret. sec. vertantque Menag. pr. et ed. Ven. 1472. versantque Vratisl. traherentque Oudart. traerentque Leid. unus. ruerentque Hugen. sed verrant egregie pro diripiant, spargant; et est omnino Voc. ventorum. per aures Junt. ed. -60. addidit tres Burm. inter quos Hamburg. pr. addidit imis pro var. lect. 61. Id metuens tres ap. Burm. ex v. 23. 63. lapsas et jussus dare sciret iidem. 66. emulcere Mead. ventos Donat. Acro et edd. nonnullæ ; etiam Hamburg. sec. minus docte. cf. Burm. trum, alto in montis cacumine, infra 140 aula dieta s. regia. Sic apud Homerum Odyss. x pr. habet regiam Æolus, ut et apud Quintum l. c. 475. mollit animos, mitigat, h. e. domat, dau. reprimit ac coercet eorum impetus, et iras, furores. præstat insuper ad imposuit refer re, superimposuit montem altum. foedere certo, certa lege, ratione; non temere et pro eorum impetu : premere : habenas inhibere, retrahere: opp. laxas dare, laxare. modo coercere (v. 54 frenare), modo liberiorem impetum concedere, omninoque moderari. jussus a Jove. cf. 77. 65 69. Eole, namque poetica ratio, qua (Homeri exemplo yàp v. c. Iliad. ∞, 103, ubi cf. Ern.) formam pedestris orationis in caussa reddenda relinquit et simul orationi vehementiam affectus conciliat: Eole, quandoquidem tibi Jupiter, πατὴρ ἀνδρῶν το Dev Te, dedit hoc, ut possis tempestates excitare et sedare, concita ventos, ut aut obruatur fluctibus classis mihi invisa, aut disjiciatur. Mulcere fluctus, reprimere, et tollere eos vento, h. e. concitare, ut Gens inimica mihi Tyrrhenum navigat æquor, 7༠ 68. Ilion Italiam sex apud Burm. cum. ed. Ven. 1472. in omittit etiam Goth. pr. in Italia. Leid. at Ovid. Ep. VII, 51. Ilion in Tyrios transfer felicius urbem. cf. Burm. 69. que abest a Ven. summersasque Rom. et alii. subversas conj. nonnulli apud Pierium. quia obrui prius quam submergi; male in poeta.—70. diversos Heins. restituit e Codd. consensu etiam apud Pierium. vulgo diversas, quæ vulgaris ratio foret. Habent hoc pauci codd. (ut Goth. tert. a m. pr.) sed legitur ap. Diomedem in arte Grammat. et Donatum in Andr. Terent. et Schol. Lucani IV, 457. dissice scribunt fere post Medic. et Rom. libri; solent enim veteres et librarii et marmorarii e duabus litteris i alteram tantum exhibere v. Heins. corpora dissice Oudart. divide Reg. pro glossa. discute alter Hamb. vento pro ponto Moret. pr. et Leid. a m. pr. eadem diversitas VII Æn. 528, Lucan. V, 570. Burm. · 72. Quæ formam pulcherrima Medic. Heinsio notante, cui graca ratio impense placet, non tamen ita expressum a Fogginio, sed forma. quæ est forma Hamburg. pr. quæ forma est Bigot. Deiopea non modo Medic. sed et Rom. cum aliis Pierianis, Heinsianis tribus exceptis, Zulich. tres Goth. Librorum itaque auctoritate erat recipiendum, nisi lubrica in fine rou m sedes esset. Porro alii Diopea, Diopeam. Gr. est Anión et Anoia. cf. ad Georg. IV, 343. 73. In connubio noli cum Grammaticis purate mediam corripi, aut systole aliqua alte insurgant. Illustrant verba Cerda et Burm. Sumtum ab Ennio Annal. XVII Auster et Aquilo Endo mari magno flectus extollere certant. Odyss. », 21. 22. Krívov gép ταμίην ἀνέμων ποίησε Κρονίων, Ἢ μὲν πανέμεναι, ἠδ ̓ ὀρνύμεν, ὃν κ ἐθέλησι. Illustrat et Dionysii Perieg. versus 464 Αιόλου, ὃς θηκτά μετ ̓ ἀνδράσιν έλλαβε δῶρα, Κοιρανίην ἀνέμων κλονεόντων θ ̓ ἱσταμένων τε. navigat per æquor. 68. Pulcherrimus versus verborum dilectu! ut in Italia novam sedem quærat. cf. VIII, 12. quo ipso Ilium restitutum videri poterat in Italia. Ovid. Fast. IV, 251 Cum Trojam Æneas Italos portaret in agros. — 69. Incute, ut injicere, immittere, vim, impe : tum, iram, ventis, tertio casu. Sic melius. h. e. ventos concita auctis viribus. Servius ex Ennio dictis Romanis incutit iram. submersas obrue gravius quam, submerge. age diversos, dissipa, disperge per diversa, ut Serv., et disjice corpora, h. e. eos, sed præclare, corpora, quippe naufragio facto mari mersos. Atque sic factum vides inf. 118. 128. 129. Vi tamen oppositi aliam sententiam requiras : ut per varia maria erroribus exerceantur. Sed obstat voc. corpora. 71. Locus expressus ex Iliad. §, 268 sqq. Alias Junoni Charites vel Horæ adsunt; h. 1. Nymphæ : quod observandum. Vid. Excurs. II ad h. 1.73. Verba stabili propriam Omnis ut tecum meritis pro talibus annos Exigat, et pulchra faciat te prole parentem. Eolus hæc contra: Tuus, o regina, quid optes Explorare labor; mihi jussa capessere fas est. Tu mihi, quodcumque hoc regni, tu sceptra Jovemque Concilias; tu das epulis adcumbere divom, Nimborumque facis tempestatumque potentem. Hæc ubi dicta, cavum conversa cuspide montem id fieri posse; sed pronuntiandum connubjo, ut sint tres syllabæ. — 75. faeiat te prole beatum Bigot. — 76. Æolus e contra sex ap. Burm. a librario barbaro, ut fere semper. quod nonnulli ex Heinsianis ; item ex Pierianis. quod optas duo Hamb. et ed. Ven. 1472. ut et alibi. 77. labos Zulich. — 78. quodcumque hic. r. Goth. pr. 79. Concilia Rom. So parentem Hamb. sec. 77. Explorare, recte secusne id fiat, quod velis fieri. h. e. Rectene hæc an secus a me postules, tu ipsa videris. Præmunit transitum ad Neptuni indignationem de Æoli audacia v. 130 sqq. Simplicius Homerus Iliad. §, 195. Avda, & TI φρονέεις, τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγε, Venus ad Junonem; quem versum et alibi repetit, ut Odyss., 89. 78. Verba hanc sententiam fundunt: tuis in me officiis debeo totum hoc ventorum regnum, quod mihi a Jove impetrasti, quin et ipsum inter deorum ordines locum; is enim designatur antiqua poesi per istud: epulis accumbere Di vum. ut de somno Homer. I. 1. v. 241 εἰλαπινάζων. Obscuriorem aliquam fabulam, quam antiquior poeta haud indocte invenerat, subesse necesse est : scilicet antiquiores poetæ, qui aerem, atmosphæram nos dicimus, per Junonem declararunt, ejus beneficio Eolum deum factum narrasse videntur: quandoquidem aer concitatus ventos creat. Certavit autem Maro cum Homero Iliad. §, 238, ubi Juno Somno povov ab Vulcano affabre fabricandum promittit. Gerda ita illustrat, ut veteres dicat credidisse, in Junonis potestate regna et imperia esse; parum commode. Verba conci lias, das, pro præteritis. Conciliare ad plura refertur. Jovem, propitium reddendo, benevolentiam ejus regnumque ab eo impetrando. 81-83. Hæc eadem ap. Quintum I. 1. XIV, v. 479 sqq. Æolus χερσὶ ὑπ' ἀκαμάτοισιν ὄρος μέγα τύψε τριαίνη — βίᾳ δ' ἔῤῥηξε κολώνην. (non male epitheton adjecit noster cavum montem, propter antrum. } cf. loc. Val. Fl. I, 608 sq. Tum |