,,Et qua servetis revocatum a morte Dareta." Dixit, et adversi contra stetit ora iuvenci, Qui donum adstabat pugnae, durosque reducta Libravit dextra media inter cornua cestus, Arduus, effractoque illisit in ossa cerebro.
Sternitur exanimisque tremens procumbit humi bos. Ille super tales effundit pectore voces:
,,Hanc tibi, Eryx, meliorem animam pro morte Daretis ,,Persolvo: hic victor cestus artemque repono."
Protenus Aeneas celeri certare sagitta Invitat, qui forte velint, et praemia ponit, Ingentique manu malum de nave Seresti Erigit, et volucrem traiecto in fune columbam, Quo tendant ferrum, malo suspendit ab alto. Convenere viri, deiectamque aerea sortem Accepit galea; et primus clamore secundo Hyrtacidae ante omnes exit locus Hippocoontis; Quem modo navali Mnestheus certamine victor Consequitur, viridi Mnestheus evinctus oliva. Tertius Eurytion, tuus, o clarissime, frater, Pandare, qui quondam, iussus confundere foedus, In medios telum torsisti primus Achivos; Extremus galeaque ima subsidit Acestes, Ausus et ipse manu iuvenum tentare laborem. Tum validis flexos incurvant viribus arcus
Pro se quisque viri, et depromunt tela pharetris. Primaque per coelum nervo stridente sagitta Hyrtacidae iuvenis volucres diverberat auras, Et venit adversique infigitur arbore mali. Intremuit malus, timuitque exterrita pennis Ales, et ingenti sonuerunt omnia plausu. Post acer Mnestheus adducto constitit arcu. Alta petens, pariterque oculos telumque tetendit; Ast ipsam miserandus avem contingere ferro
Non valuit, nodos et vincula linea rupit,
Quis innexa pedem malo pendebat ab alto: Illa Notos atque atra volans in nubila fugit. Tum rapidus, iamdudum arcu contenta parato
Tela tenens, fratrem Eurytion in vota vocavit, Iam vacuo laetam coelo speculatus; et alis Plaudentem nigra figit sub nube columbam. Decidit exanimis, vitamque reliquit in astris Aetheriis, fixamque refert delapsa sagittam. Amissa solus palma superabat Acestes, Qui tamen aërias telum contendit in auras, Ostentans artemque pater arcumque sonantem. Hic oculis subitum obiicitur magnoque futurum Augurio monstrum-docuit post exitus ingens, Seraque terrifici cecinerunt omina vates-: Namque volans liquidis in nubibus arsit arundo, Signavitque viam flammis, tenuesque recessit Consumta in ventos, coelo ceu saepe refixa Transcurrunt crinemque volantia sidera ducunt. Attonitis haesere animis, Superosque precati Trinacrii Teucrique viri; nec maximus omen Abnuit Aeneas, sed laetum amplexus Acesten Muneribus cumulat magnis, ac talia fatur: ,,Sume pater: nam te voluit rex magnus Olympi ,,Talibus auspiciis exsortem ducere honorem. ,,Ipsius Anchisae longaevi hoc munus habebis, ,,Cratera impressum signis, quem Thracius olim ,,Anchisae genitori in magno munere Cisseus
,,Ferre sui dederat monumentum et pignus amoris." Sic fatus cingit viridanti tempora lauro,
Et primum ante omnes victorem appellat Acesten. Nec bonus Eurytion praelato invidit honori, Quamvis solus avem coelo deiecit ab alto. Proximus ingreditur donis, qui vincula rupit; Extremus, volucri qui fixit arundine malum.
At pater Aeneas, nondum certamine misso, Custodem ad sese comitemque impubis Iuli, Epytiden, vocat et fidam sic fatur ad aurem:
,,Vade, age, et Ascanio, si iam puerile paratum
,,Agmen habet secum cursusque instruxit equorum, ,,Ducat avo turmas et sese ostendat in armis, ,,Dic," ait. Ipse omnem longo decedere circo
Infusum populum et campos iubet esse patentes. Incedunt pueri, pariterque ante ora parentum Frenatis lucent in equis, quos omnis euntes Trinacriae mirata fremit Troiaeque iuventus. Omnibus in morem tonsa coma pressa corona. Cornea bina ferunt praefixa hastilia ferro, Pars leves humero pharetras; it pectore summo Flexilis obtorti per collum circulus auri. Tres equitum numero turmae, ternique vagantur Ductores: pueri bis seni quemque secuti Agmine partito fulgent paribusque magistris. Una acies iuvenum, duxit quam parvus ovantem Nomen avi referens Priamus, tua clara, Polite, Progenies, auctura Italos: quem Thracius albis Portat equus bicolor maculis, vestigia primi Alba pedis frontemque ostentans arduus albam. Alter Atys, genus unde Atii duxere Latini, Parvus Atys pueroque puer dilectus Iulo. Extremus formaque ante omnes pulcher Iulus Sidonio est invectus equo, quem candida Dido
Esse sui dederat monumentum et pignus amoris. Cetera Trinacriis pubes senioris Acestae
Olli discurrere pares atque agmina terni Deductis solvere choris, rursusque vocati Convertere vias infestaque tela tulere. Inde alios ineunt cursus aliosque recursus Adversis spatiis, alternosque orbibus orbes Impediunt, pugnaeque cient simulacra sub armis; Et nune terga fuga nudant, nunc spicula vertunt Infensi, facta pariter nunc pace feruntur. Ut quondam Creta fertur Labyrinthus in alta Parietibus textum caesis iter, ancipitemque
Mille viis habuisse dolum, qua signa sequendi Falleret indeprensus et irremeabilis error: Haud alio Teucrûm nati vestigia cursu Impediunt, texuntque fugas et proelia ludo, Delphinum similes, qui per maria humida nando Carpathium Libycumque secant, [luduntque per undas.] Hunc morem cursus atque haec certamina primus Ascanius, Longam muris quum cingeret Albam, Retulit, et priscos docuit celebrare Latinos, Quo puer ipse modo, secum quo Troïa pubes. Albani docuere suos: hinc maxima porro Accepit Roma et patrium servavit honorem; Troiaque nunc pueri Troianum dicitur agmen. Hac celebrata tenus sancto certamina patri.
Hic primum Fortuna fidem mutata novavit. Dum variis tumulo referunt solemnia ludis; Irim de coelo misit Saturnia Iuno
Iliacam ad classem, ventosque adspirat eunti, Multa movens, necdum antiquum saturata dolorem.
Illa, viam celerans per mille coloribus arcum, Nulli visa, cito decurrit tramite virgo.
Conspicit ingentem concursum, et litora lustrat, Desertosque videt portus classemque relictam. At procul in sola secretae Troades acta Amissum Anchisen flebant, cunctaeque profundum Pontum adspectabant flentes. Heu tot vada fessis Et tantum superesse maris, vox omnibus una. Urbem orant: taedet pelagi perferre laborem. Ergo inter medias sese haud ignara nocendi Coniicit, et faciemque deae vestemque reponit: Fit Beroë, Tmarii coniux longaeva Dorycli, Cui genus et quondam nomen natique fuissent; Ac sic Dardanidum mediam se matribus infert. ,,O miserae, quas non manus" inquit,,Achaica bello ,Traxerit ad letum patriae sub moenibus! o gens ,,Infelix, cui te exitio Fortuna reservat?
,,Septima post Troiae excidium iam vertitur aestas, ,,Quum freta, quum terras omnes, tot inhospita saxa
,,Sideraque emensae ferimur, dum per mare magnum Italiam sequimur fugientem, et volvimur undis. ,,Hic Erycis fines fraterni atque hospes Acestes: ,,Quod prohibet, muros iacere et dare civibus urbem? ,0 patria et rapti nequidquam ex hoste Penates, Nullane iam Troiae dicentur moenia? nusquam ,Hectoreos amnes, Xanthum et Simoënta, videbo? ,,Quin agite, et mecum infaustas exurite puppes: ,,Nam mihi Cassandrae per somnum vatis imago „Ardentes dare visa faces.,,Hic quaerite Troiam; ,,,,Hic domus est" inquit,,vobis." Iam tempus agi res, ,,Nec tantis mora prodigiis. En quatuor arae ,,Neptuno: deus ipse faces animumque ministrat.“ Haec memorans, prima infensum vi corripit ignem, Sublataque procul dextra connixa coruscat Et iacit. Arrectae mentes stupefactaque corda Iliadum. Hic una e multis, quae maxima natu, Pyrgo, tot Priami natorum regia nutrix: ,,Non Beroë vobis, non haec Rhoeteïa, matres, ,,Est Dorycli coniux: divini signa decoris ,,Ardentesque notate oculos, qui spiritus illi, ,,Qui vultus, vocisque sonus, et gressus eunti. ,,Ipsa egomet dudum Beroën digressa reliqui „Aegram, indignantem, tali quod sola careret ,,Munere, nec meritos Anchisae inferret honores." Haec effata.
At matres primo ancipites oculisque malignis Ambiguae spectare rates miserum inter amorem Praesentis terrae fatisque vocantia regna: Quum dea se paribus per coelum sustulit alis, Ingentemque fuga secuit sub nubibus arcum. Tum vero attonitae monstris actaeque furore Conclamant, rapiuntque focis penetralibus ignem; Pars spoliant aras, frondem ac virgulta facesque Coniiciunt. Furit immissis Vulcanus habenis Transtra per et remos et pictas abiete puppes. Nuntius Anchisae ad tumulum cuneosque theatri Incensas perfert naves Eumelus, et ipsi
« PreviousContinue » |