P. VIRGILII MARONIS BUCOLICO N LIBER. ECLOGA I. TITYRUS. MELIBUS. TITYRUS. MEL. TITYRE, tu patulæ recubans sub tegmine fagi 10 MEL. Non equidem invideo; miror magis : undique totis Usque adeo turbatur agris. En, ipse capellas Protenus æger ago; hanc etiam vix, Tityre, duco. Hic inter densas corulos modo namque gemellos, Spem gregis, ah! silice in nuda connixa reliquit. Sano malum hoc nobis, si mens non læva fuisset, De cœlo tactas memini prædicere quercus. [Sæpe sinistra cava prædixit ab ilice cornix.] Sed tamen, iste deus qui sit, da, Tityre, nobis. T. Urbem, quam dicunt Romam, Melibœe, putavi 20 Stu..us ego huic nostræ similem, quo sæpe solemus Pastores ovium teneros depellere fetus. Sic canibus catulos similes, sic matribus hædos B Noram; sic parvis componere magna solebam. MEL. Et quæ tanta fuit Romam tibi causa videndi ? TIT. Quid facerem? neque servitio me exire licebat, Hic mihi responsum primus dedit ille petenti : |