CAN TO IV. DE L'ANE I DE DE VERGILIO MARONE. Pe Anea sbarea Dedone, e se nnė vanno A ccaccia , ma ina chioppeta le sparte I. Vulnus ait venis , & cæco carpitur igni! Multa viri virtus animo , multusque recursat Gentis honos : Hærent infixi pectore vultus , Verbaqué: nec placidam membris dat cura quietem. Posteta Phæbea lustrabat lampade terras , Humentemque Aurora polo dimoverat umbram ; Cum sic-unanimem alloquitur.mate sana sororem: Anna sorot:qui me suspensem insomnia terrent: Quis novus hionoștris successit sedibus hospes: Quem scse one ferens ! qu&forii pectore , & armis! credo equidem inec vana fides) genus esse Dcorit. Degeneres animos timor arguit. Heu quibus illo Jačiarus fatis! quæ bella exhausta canebat! 4. Si mihi non animo fixum, immotumq; sederet , Nec cui me vinclo vellem sociare jugali, Postquam primus amor deceptam morte fefellit: Si non pertæsum thalami , iedæque fuisset ; Huic uni forsan potui succumbere culpæ . Anna ( fatebor enim ) Cchiù profonna a lo core la feruta Facea, penzanno a chillo, e cchiù attizzava La sciamma, che l'avea l'arma arrostutas E a tanto fuoco, che la 'ncenniava, La gran vertù d'Anea, che ha canosciuta, Le ttante grolie de la soa streppegna Servevano de mantece, e de legna. 2. Chelle pparole , chella facce bella Tene fitte a lo core; e pe lo lietto Che nottata! che suonnel oimmè, che affanno! 3. E' ommo, o Ddio, st'Anea , uh sore mia, Che avimmo 'n casa ? vi che portatura , 'N despierto de Gionone, e de lo Fato ! 4. Da che la morte de Secheo stutare Fece a' sto pietto mio lo, primmo ammore, Si non sentesse , de mme minaretare, Non sulo 'ncrescemiento, ma terrore, Sulo de st' ommo le bertute rare Mme portarriano a quacche gruosso arrore; Ca mme sento d'averlo pe mmarito , (Te parlo chiaro mo) quacche appetito: А Gierg |