Profpexit longe, Laurentiaque agmina vidit; P. VIRGILII MARONIS ENEIDOS LIBER DUODECIMUS. TURNUS ut, infractos adverfo Marte, Latinos Tum fic adfatur regem, atque ita turbidus infit: Nulla mora in Turno; nihil eft quod dicta retractent Ignavi Æneada; nec, quæ pepigere, recufent. Congredior. Fer facra, pater, et concipe fœdus. Aut hac Dardanium dextrâ fub Tartara mittam, Defertorem Afiæ, (fedeant, fpectentque, Latini) Et folus ferro crimen commune refellam; Aut habeat victos: cedat Lavinia conjunx. Sunt tibi regna patris Dauni, funt oppida capta Multa manu; nec non aurumque, animusque, Latino eft: Sunt aliæ innuptæ Latio et Laurentibus agris, Nec genus indecores. Sine me hæc, haud mollia fatu, Sublatis aperire dolis; fimul hoc animo hauri. Me natam nulli veterum fociare procorum Fas erat, idque omnes divique, hominesque, cane bant. Victus amore tui, cognato fanguine victus, Quid confanguinei Rutuli, quid cetera dicet Italia, ad mortem fi te (Fors di&ta refutet) Prodiderim, natam et connubia noftra petentem? Refpice res bello varias; miferere parentis Longævi, quem nunc mæftum patria Ardea longe Dividit. Haudquaquam dictis violentia Turni Flectitur: exfuperat magis, ægrefcitque medendo. Ut primum fari potuit, fic inftitit ore: Quam pro me curam geris, hanc precor, optume, pro me Deponas, letumque finas pro laude pacifci. Et nos tela, pater, ferrumque haud debile dextrâ Spargimus; et noftro fequitur de volnere fanguis. Longe illi dea mater erit, quæ nube fugacem Femineâ tegat, et vanis fefe occulat umbris. At regina, novâ pugnæ conterrita forte, Flebat; et ardentem generum moritura tenebat: Turne, per has ego te lacrimas, per fi quis Amatæ Tangit honos animum; fpes tu nunc una senectæ, Tu requies, miferæ; decus, imperiumque, Latini Te penes; in te omnis domus inclinata recumbit; Unum oro: defifte manum conmittere Teucris. Qui te cumque manent ifto certamine cafus, Et me, Turne, manent. Simul hæc invifa relin quam Lumina, nec generum Ænean captiva videbo. Adcepit vocem lacrimis Lavinia matris Flagrantis perfufa genas: cui plurimus ignem Subjecit rubor, et calefacta per offa cucurrit. Illum turbat amor, figitque in virgine vultus: Non Teucros agat in Rutulos: Teucrûm arma quiefcant, Et Rutuli: noftro dirimamus fanguine bellum, Hæc ubi dicta dedit, rapidusque in tecta receffit, Pofcit equos, gaudetque tuens ante ora frementis, Pilumno quos ipfa decus dedit Orithyia; Qui candore nives anteirent, curfibus auras. |