Haec ubi dicta, locum capiunt , signoque repente 315
Conripiunt spatia audito; limenque relinquant,
Effusi nimbo similes, simul ultima signant.
Primus abit, longeque ante omnia corpora Nisus
Emicat, et ventis et fulminis ocior alis.
Proxumus huic, longo sed proxumus intervallo, 320
Insequitur Salįus; spatio post deinde relicto
Tertius Euryalus;
Euryalumque Helymus sequitur: quo deinde sub ipso
Ecce volat calcemque terit iam calce Diores,
Incumbens humero; spatia et si plura supersint, 325
Transeat elabsus prior, ambiguumve relinquat.
Iamque fere spatio extremo, fessique, sub ipsam
Finem adventabant: levi cum sanguine Nisus
Labitur infelix; caesis ut forte iuvencis
Fusus humum viridisque super madefecerat herbas. 330
Hic iuvenis iam victor ovans vestigia presso
Haud tenuit titubata solo; sed pronus in ipso
Concidit inmundoque fimo sacroque cruore.

753. sqq.- 316 limen, vớoonv, 327 sqq. Ad Homeri ductum 1. ut ibid. v. 758: Odyss, $, 121. c. 773 sqq. et 539. sqq.

An disimul ultima signant, notant, gnitas epici carminis versui maoculis animoque designant me- xime 333 et 357. 358 satis contam. Subnatum forsan poëtae sultum sit, quaesitum est a viex illo: oýuqve dè téguar' 'Ayid- ris doctis. Saltem hoc tenendnm, Reus Tnlótev. fulminis alae poë- non ex nostro (inprimis Gollotica ratione ; sed et in artis ope- francorum saepe corrupto. R.) ribus fulmen alatum frequenter decori sensu diiudicandam rem occurrit, inprimis in numis. esse; quale autem Augustei sae. 323 sq. Expressa ex Il. , 764. culi de tali re indicium fuerit, 765, ne dubita. Diores ita cur- ignoramus. (nisi forte proptered, su aequat Helymum, ut uno tan- quod Virgilio, Augusto et Tactum ille passu praevertat. Itaque cae Varioqne haec non displiDiores sic instat, ut immineat cuerint, dicendum sit, tales vereius humeris et vestigia premat, sus saeculo isti probatos esse, altero pede anteriore occupans ideoque disputationem illam de eius pedem citeriorem. Ita ad dignitate epica h. I. perperam verbum calcem calce premit. institui. R.) Manifesta ad cuiusEtsi nec hoc necesse. Est enim que sensum suavitas est in Eudictum exquisitius pro pedem ryali repentino consilio ex gepede. 325. 326 et si plus spa- neroso amicitiae affectu profetii superesset, nec curriculi me

cto v. 334 sqq. spatio extremo , tae iamiam adpropinquarent, aut extrema stadii parte; non enim Helymum Diores cursu praever- plura, quod ap. Homerum fit, tisset, aut saltem aequasset. Hoc spatia confecisse videntur. Fiest ambiguum relinquat eum, h. nem exquisitius pro meta dixit.

amhigentem de cursus palma, levi sanguine pro solo levi propvel de quo ambtgerent alii. ter sanguinem.--830- sanguis

Non tamen Euryali, non ille oblitus amorum;
Nam sese obposuit Salio per lubrica surgens. 335
Ille autem spissa iacuit revolutus arena.
Emicat Euryalus, et munere victor amici
Prima tenet, plausuque volat fremituque secundo.
Post Helymus subit, et nunc tertia palma Diores.
Hic totum caveae consessum ingentis, et ora 840
Prima patrum, magnis Salius clamoribus inplet,
Ereptumque dolo reddi sibi poscit honorem.
Tulatur favor Euryalum, lacrimaeque decorae ,
Gratior et pulcro veniens in corpore virtus.
Adiuvat, et magna proclamat voce Diores, 345
Qui subiit palmae, frustraque ad praemia venit
Ultima, si primi Salio redduntur honores.
Tum pater Aeneas, Vestra, inquit, munera vobis
Certa manent, pueri et palmam movet ordine nemo:
Me liceat casus miserari incontis amici.

360
Sic fatus, tergum Gaetuli inmane leonis
Dat Salio, villis onerosum atque unguibus aureis.
Hic Nisus, Si tanta, inquit, sunt praemia victis,
Et te labsorum miseret: quae munera Niso
Digna dabis ? primam merui qui laude coronam; 355

ve

superfusus, vel effusus madefe- ducta dixit locum Seatpoeld in cerat humum herbosam. valle inter colles. lacrimaeque stigia tituhata, 'andacius, ut a decorae 343 pueri supplicantis, poëta,pro pedibus titubantibus.-- ne sibi victoriae honos eripere334, amores nihil aliud sunt, quam tur, veniena simpl. pro quae est. poëtica ratione vulgare: amor Nam venire plenius voc. poëtis sing. numero, amicitia, et nunc pro esse; ut iam Heinsins notapro amico ; quippe humi iacens, vit ad Ovid. V Fast. 648 et al. ita se curreuti Salio opposuit, loc. Sic fox869al, iéval. Veteut ille in eum impingeret pede res Grammatici veniens h. I. proet prorueret.

veniens, nascens, interpretaban538 Prima tcnet, te sepõræ, tur, nt I. Georg. 54. Hic segea victoriam obtinet primo loco. tes, illic veniunt felicius uvae. 539 tertia palma , tertio loco vi- (sic Servius quoque: crescens, ctor, ratione poëtica, quam ipsa landato hoc versn: Hic segetes illa exempla illustrant, quae Bur- etc. Ř.) — 345 Adiuvat Euryamannus laudat ad h. I. cf. Ge. lum, eiusque causam, et clamat 1, 59. Palma, ut victoria, et Diores, qui in victoriae tertium saepe alia abstracta, pro victo- locum successerat, et, si Salius re. ~ 340 -347 Simile iurgium primo vel secundo loco renunap. Homer. Iliad. V; 543 sqq. tiatns foret victor, iterum ea orn prima patrum, et primo lo- excidisset.

- 361 Deleco, ante alios, priores ordines, ctat mite Aeneae ingenium, vel quibus seniores et honoratiores

. Euryali respectu. Praeiverat tatsedebant, caveam voce-a theatro men et hic Homerus Il. v, 558

7

348

Ni me, quae et Salium, fortuna inimica tulisset.
Et simul his dictis faciem ostentabat, et udo.
Turpia membra fimo. Risit pater optimus olli,
Et clipeum efferri iussit, Didymaonis artes ,
Neptuni sacro Danais de poste refixum.

360 Hoc iuvenem egregium praestanti munere donat.

Post, ubi confecti cursus, et dona peregit: Nunc, si cui virtus animusque in pectore praesens, Adsit, et erinctis adtollat brachia palmis. Sic ait, et geminum pugnae proponit honorem: 365 Victori velatum auro vittisque iuvencum; Ensem atque insignem galeam, solatia victo. Nec mora; continuo vastis cum viribus effert Ora Dares, magnoque virum se murmure tollit; Solus qui Paridem solitus contendere contra; 370 Idemque ad tumulum, quo maxumus occubat Hector, Victorem Buten inmani corsore, qui se Bebrycia veniens Amyci de gente ferebat, Perculit, et fulva moribundum extendit arena. Talis prima Dares caput altum in proelia tollit, , 375 Ostenditque humeros latos, alternaque iactat Brachia protendens, et verberat ictibus auras.

I

sq. 349 ad verba cf. sup. I, lis ac lib. III, 286 288. 257 - 258. palmam, debitum cui- 362 484 Etiam ap. Home-. que ordine suo praemium. Ob- rum nvypazia fit Il. W, 651 serva etiam copiam dictionis : 699. Certavit cum eo Virgilius munera , praemia, palma, coro-' fere in singulis, ut comparatio

honores, dona, promissa. docet, modo varietate, modo 356 Ni me fortuna tulisset, ornatu. Placuisse autem sibi vime a primo praemio abstulisset, detur poëta in hoc loco, etiam abduxisset, exquisitius quam vul- al. Apollonio lib. II, pr. et Thegare: ni fortuna mihi eripuisset ocr. Idyll. XXII. tractato. Vir. praemium pro laude, h. e. vir- gilium unice sequitur Statius tnte in cursu. De vs. 357 v. Theb. VI, 24.9 sqq. animus praead v. 327. cf. Il. 8, 551. 781. sens proprie in discrimine, qui 359 clipeus ab artifice, qui fe- sine perturbatione quomodo cit, commendatur (sic saepe, periculo occurrat aut hostem snsut III Ecl. 37.), et a loco, quo tineat, videt; tuin omnino forfuerat suspensus , in Neptuni tis. 364. adsit is et pugnet; at templo pro donario e manubiis; quam ornate! evinctis palmis, cetum quod e templo Graecorum stu, attollat, ut deigelv voc.propr. erat ablatus. Servius: Danais, hac in re. pugnae honorem, yếpas. a Danais; et intelligimus hoc ad v. ad v. 319. velatum auro viltisAeneam transisse per Helenum que ornatum (cf. sup. ad v. 72), (sup. III, 4,65 sqq.). Nil refert, vitta lamellis aureis distincta; sed et Aeneas ex templo aliquo cf. Serv. et inf. IX, 627. — 368– Graecorum inter praedam au- 377 Homer. l..c. 664. sq. 370 ferre potuit, ut color sit simi- Paris, vulgo pro imbelli, igna

Quaeritur huic alius; nec quisquam ex agmine tanto Audet adire virum, manibusque inducere cestus. Ergo alacris, cunctosque putans excedere palma, 880

Aeneale stetit ante pedes, nec plura moratus,
| Tum laeva taurum cornu tenet; atque ita fatur:

Nate dea, si nemo audet se credere pugnae,
Quae finis staudi? quo me decel usque teneri?
Ducere dona iube. Cuncti simul ore fremebant 385
Dardanidae, reddique viro promissa iubebant,
Hic gravis Entellum dictis castigat Acestes,
Proxumus ut viridante toro consederat herbae:
Entelle, heroum quondam fortissime frustra,

cer

a

quos ei

vo et milieroso homine baberi quae erat gens Amyci, id est, sub solitus, nec apud Homerum om- regno Amyci, venerat Troiam. ni virtute caret, ut Iliad. y in ferebat se, incedebat, veniebat, certamine cum Menelao, », 765 Apud Homer. 1. c. Il. , 679. sqq.2, 580 et.al.; a poëtis ta- 680. Euryali virtus simili modo men post Homerum multo maio- commendatur, atque hic Darere virtute insignitus. In proeliis tis. 375 377 stolide ferox enim post Hectoris fata factis homo egregie ante oculos confrequens eius. est mentio. Cer- stitutus; cf. Apollon. I. c. 45 taminibus autem inclitus factus sqq.; ut nec minus in oratione, est vel ex eo, quod , inter pa- quae sequitur; in qua cum Hostores nutritus cum esset, mero contendit, l. c. 666 sqq. tamine a Priamo instituto , agni, 380 palma, pugna, pugilatu, tus est, dum omnia vicit (xata quo superior omnibus est, cnm. távta atlo), ut est apud Hygi- nemo ad congressum prodiisset, num fab. gi et fab. 273. p. 385 sqq. Primae lineae in Ho322.

Evenerat hoc in ludis mero v. 676 - 682; at quam funebribus ,

pater egregie coloribus suis a poëta pronuntiaverat. Cum itaque in inductae ? 387 Acestes graomni certaminum genere vicis- viter castigat. Ità malim. Nec set, etiam pugillatu excellere male tamen gravis omnino, quonpotuit in poëtis deperditis. iam senex erat. quippe senes ae371 Ludi funebres, in Hectoris tate et auctoritate graves habenhonorem habiti, num ab iisdem tur. Similis increpatio Pandari poëtis memorati fuerint, an Vir- ab Aenea Il. €, 171 sqq. Obiurgilii ingenio debeantur, non ha- gationes autem eiusmodi in Hobeo dicere. Probabile tamen mero occurrunt plures , v. c. Mifit, e Cyclicis poëtis et hos pe- nervae Od. %, 224 : Héctoris II. titós esse : et legitur in perso- 0, 440 sq. quas non facile manato Darete 25: Priamus. He- nibus dimittet poëta, quia vim clorem suo more ante portam se- et delvórntæ habet oratio. pelivit : cui ludos finebres fa- 389 frustra fortissime olim in. cit. At Buten suaviter ab Amy- ter heroes sc. quandoquidem co e Bebrycum gente deduxit, nunc iners desides. Sic sup. II. qui Pollucem provocaverat, cum 348. 349 iuvenes, fortissima fruis cum Argonautis ad Bithyniae stra pectora. Sic nequicquam litus accessisset, vid. Apollon. sup. V, 81. 256. 270 et statim 1. C. - ,373 Butes ex Bebrycia, 592. -- 391.392 gravissima obiur

Tantano tam patiens nullo certamine tolli

390 Dona sines? ubi nanc nobis deus ille, magister Nequidquam memoratus, Eryx? ubi famia per omnem Trinacriam, et spolia illa tuis pendentia tectis ? Ille sub haec: Non laudis amor, nec gloria cessit Pulsa metu; sed enim gelidus tardante senecta 395 Sanguis hebet, frigentque effetae in corpore vires. Si mihi, quae quondam fuerat, quaque inprobus iste Exsultat fidens, si nunc toret illa iuventas: Haud equidem pretio inductus pulcroque iuvenco: Venissem; nec dona moror. Sic deinde locutus, 400 In medium geminos inmani pondere cestus Proiecit, quibus acer Eryx in proelia suetus Ferre manum, duroque intendere brachia tergo. Obstupuere animi: tantorum ingentia septem Terga boum plumbo insuto ferroque rigebant. 405 Ante omnis stupet ipse Dares, longeque recusat; Magnanimusque Anchisiades et pondus et ipsa Huc illuc vinclorum inmensa volumina versat. Tum senior talis referebat pectore voces : Quid, si quis cestus ipsius et Herculis arma 410

gatio: magister Eryx, h. e. glo- 403 ferre manum in proelia, exria haec, quod Erycem heroem quisite pro manus conserere; (sed mains, deus ille) magistrum et intenderę brachia tergo pro in. pugilatus habuisti. · Erycis au- duere cestum : qui ex corio boBem nomen fuit magnum pugi- vino factus erat. latu, quippe quo Herculem adeo

404 408 In tantorum haeprovocavit v. 412 sqq. v. Dio. rent grammatici : Parva est obdor. IV, 83. Paus. IV, 36. p: servatio grammatica , quam ta372. cf. post alios Burmann. ad men tenere non pigebit. TanNumism: Sicil. in Dorvill. Sicu- tus et talis, ut cocos vel tóoos, lisp.399sq.- nobis habere jeeyenti. ita ponuntur, ut causalem parnóv aliquid ex vita hominum no- ticulam intra se complectantur tum est. spolia. Auxit haec Val.Fl. reddendaque sint per: nam maIV, 181 sq.

394 399 Talis gnus, nam multus. Ita h. I. pro: excusatio frequens in Homero , nam septem ingentia magnorum in primis Nestoris. Vide Il. 9, boum terga (coria) rigebant (or152 sqq.: 2, 669 sq.: °, 629 sq. nate pro erant); conf. ad Callim. eč Laertae Odyss. W, 575 sq. in Del. 27. Res vero ad miracused ornatu et orationis vi Virgi- lum fere aucta in his Erycis celius superior. conf. inf. lib. VIII, stibus v. 404. nunc 408. vinclo560 sq. Quod autem cum verbis rum volumina int. lora, quibus grandes illos, quibus olim usus cestus circa brachium, religareerat, cestus in medium proiicit, tur. 406 longeque, valde ut magno poëta dignum est. Ve Serv. Scilicet in recusat notio nissem equidem vel nulla prae- tov refugit. 410 419 orma mii ratione habita.

Nec dona non possunt esse alia quam ipse moror, praemium non curo. - cestus. Sic et mox V. 424. 425