sed misera ante diem subitoque accensa furore, nondum illi flavum Proserpina vertice crinem abstulerat Stygioque caput damnaverat Orco. Ergo Iris croceis per caelum roscida pinnis mille trahens varios adverso sole colores devolat et supra caput astitit: 'Hunc ego Diti sacrum jussa fero teque isto corpore solvo;' sic ait et dextra crinem secat; omnis et una dilapsus calor, atque in ventos vita recessit. 700 705 BOOK V. Interea medium Aeneas jam classe tenebat certus iter fluctusque atros Aquilone secabat moenia respiciens, quae jam infelicis Elissae collucent flammis. Quae tantum accenderit ignem causa, latet; duri magno sed amore dolores polluto notumque, furens quid femina possit, triste per augurium Teucrorum pectora ducunt. Ut pelagus tenuere rates nec jam amplius ulla occurrit tellus, maria undique et undique caelum, olli caeruleus supra caput astitit imber 5 10 noctem hiememque ferens, et inhorruit unda tenebris. Ipse gubernator puppi Palinurus ab alta: 'Heu! Quianam tanti cinxerunt aethera nimbi? 15 20 sufficimus. Superat quoniam fortuna, sequamur quoque vocat; vertamus iter. Nec litora longe fida reor fraterna Erycis portusque Sicanos, si modo rite memor servata remetior astra.' 25 35 30 Tum pius Aeneas: 'Equidem sic poscere ventos At procul ex celso miratus vertice montis adventum sociasque rates occurrit Acestes, horridus in jaculis et pelle Libystidis ursae, Troïa Criniso conceptum flumine mater quem genuit. Veterum non immemor ille parentum gratatur reduces et gaza laetus agresti excipit ac fessos opibus solatur amicis. Postera cum primo stellas Oriente fugarat clara dies, socios in coetum litore ab omni ex quo reliquias divinique ossa parentis Jamque dies, nisi fallor, adest, quem semper acerbum, semper honoratum (sic di voluistis) habebo. Hunc ego Gaetulis agerem si Syrtibus exsul Argolicove mari deprensus et urbe Mycenae, annua vota tamen sollemnisque ordine pompas exsequerer strueremque suis altaria donis. Nunc ultro ad cineres ipsius et ossa parentis (haud equidem sine mente reor, sine numine divum) adsumus et portus delati intramus amicos. Ergo agite et laetum cuncti celebremus honorem; 60 65 70 75 ad tumulum magna medius comitante caterva. Hic duo rite mero libans carchesia Baccho fundit humi, duo lacte novo, duo sanguine sacro, purpureosque jacit flores ac talia fatur: 'Salve, sancte parens, iterum salvete, recepti nequiquam cineres animaeque umbraeque paternae! Non licuit finis Italos fataliaque arva 80 85 nec tecum Ausonium, quicumque est, quaerere Thybrim.' Dixerat haec, adytis cum lubricus anguis ab imis septem ingens gyros, septena volumina traxit amplexus placide tumulum lapsusque per aras; caeruleae cui terga notae maculosus et auri squamam incendebat fulgor, ceu nubibus arcus mille jacit varios adverso sole colores. Obstipuit visu Aeneas. Ille agmine longo quattuor ex omni delectae classe carinae. Velocem Mnestheus agit acri remige Pristim, mox Italus Mnestheus, genus a quo nomine Memmi, 115 120 |