The Roman Poets of the Augustan Age: Virgil, Volume 1

Front Cover
Clarendon Press, 1877 - Literary Criticism - 413 pages

From inside the book

Selected pages

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 257 - Hanc olim veteres vitam coluere Sabini, hanc Remus et frater, sic fortis Etruria crevit scilicet et rerum facta est pulcherrima Roma, septemque una sibi muro circumdedit arces.
Page 398 - I, sequere Italiam ventis, pete regna per undas. Spero equidem mediis, si quid pia numina possunt, supplicia hausurum scopulis, et nomine Dido saepe vocaturum. Sequar atris ignibus absens, et cum frigida mors anima seduxerit artus, 385 omnibus umbra locis adero. Dabis, improbe, poenas. Audiam, et haec Manis veniet mihi fama sub imos.
Page 378 - Acesten.' talibus Ilioneus; cuncti simul ore fremebant Dardanidae. 560 Tum breviter Dido voltum demissa profatur: 'solvite corde metum, Teucri, secludite curas. res dura et regni novitas me talia cogunt moliri et late finis custode tueri. quis genus Aeneadum, quis Troiae nesciat urbem 505 virtutesque virosque aut tanti incendia belli?
Page 251 - Tam multae scelerum facies; non ullus aratro Dignus honos; squalent abductis arva colonis, Et curvae rigidum falces conflantur in ensem. Hinc movet Euphrates, illinc Germania bellum ; Vicinae ruptis inter se legibus urbes 510 Arma ferunt ; saevit toto Mars impius orbe : Ut cum carceribus sese effudere quadrigae, Addunt in spatia, et frustra retinacula tendens Fertur equis auriga, neque audit currus habenas.
Page 171 - PR o mihi tum longae maneat pars ultima vitae, spiritus et, quantum sat erit tua dicere facta : non me carminibus vincet nee Thracius Orpheus, 55 nee Linus, huic mater quamvis atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.
Page 171 - ... hinc tibi quae semper vicino ab limite saepes Hyblaeis apibus florem depasta salicti saepe levi somnum suadebit inire susurro hinc alta sub rupe canet frondator ad auras nee tamen interea raucae tua cura palumbes nee gemere aeria cessabit turtur ab ulmo.
Page 249 - Les gens qui ne connaissent pas la campagne taxent de fable l'amitié du bœuf pour son camarade d'attelage. Qu'ils viennent voir au fond de l'étable un pauvre animal maigre, exténué, battant de sa queue inquiète ses flancs décharnés, soufflant avec effroi et dédain sur la nourriture qu'on lui présente, les yeux toujours tournés vers la porte, en grattant du pied la place vide à ses côtés, flairant les jougs et les chaînes que son compagnon a portés, et l'appelant sans cesse avec de...
Page 367 - Ille nihil ; nee me quaerentem vana moratur : Sed graviter gemitus imo de pectore ducens, ' Heu ! fuge, nate dea, teque his, ' ait,
Page 407 - Quam multa in silvis autumni frigore primo Lapsa cadunt folia, aut ad terram gurgite ab alto 310 Quam multae glomerantur aves, ubi frigidus annus Trans pontum fugat et terris immittit apricis.
Page 341 - Hie quibus invisi fratres, dum vita manebat, pulsatusve parens, et fraus innexa clienti, aut qui divitiis soli incubuere repertis 610 nee partem posuere suis (quae maxima turba est), quique ob adulterium caesi, quique arma secuti impia nee veriti dominorum fallere dextras, inclusi poenam exspectant.

Bibliographic information