Ver. 350. Legerim equidèm: Et gelido veniens' flammam' quatiebat ab Octâ. Cicero in Arateis, perelegantèr: 6 Magnus leo, tremulam 'quatiens' è corpore 'flammam.' Conferas Culicem, ver. 218. Unicè genuinum eft quatiebat." Idem Cicero ibidem: Sed mediocre jacit 'quatiens' è corpore 'lumen.' Alitèr verum foret 'jaciebat.' Ver. 374. Fortè, Jovi'nigro,' vice 'magno.' Ver. 455. An viciffe? i, e. tot malis fupereffe. IN CATALECTA. V. 7. Poffis etiàm non abfurdè: 'At,' proftitutæ turpe contubernium Sororis, in quod' me incitas ? Confer Horat. epod. 5. 1. Ver. 31. Mallem 'Ut' æftuantes-! cum admiratione, quæ placet in verfu præcedente. VI. 4. Hoc vectus carmine' nunquàm potui concoquere. Suspicor refcribendum : carmine victor' eat: quod faltèm Virgilianum: confer Georg. ii. 176. iii. 9. 17. Ver. 5. Certiffima eft hæc emendatio, quæ mihi quoque se obtulerat. Pictâ' ftatim venit, neque ea repetitio in hoc cultiffimo poëmate placuerit. 'Pacta' tabella eft votiva' tabella Horatii. Et in ver. 7. refero humilis' ad 'victima,' ut opponatur 'maxima.' Ver. 8. Locutionem illuftrabit Silius, xii. 340. et delubrum fanguine honorant :' nam nihil agunt, quæ cumulavit Drakenborchius ad vii. 90. et Burmannus in Anthologiâ. VII. 5. Ità videram cum Burmanno fcribendum effe: et fortè 'verba' in vcr. 2. malè mutatur in turba,' cùm de hominibus, qui funt mera vox et nihil prætereà, nihil ultra nuμbadov aλaλaļo, aptè ufurpetur dictio. Ver. 6. Haud invenuftè fcripferis: Tuque o! mearum, 'care' Sexte, curarum: i. e. una ex meis curis. Ver. 10. Ad normam codicis fupplere poteras: Vitamque ab omni vindicamus hinc' aurâ. Ite hinc, Camœnæ; vos quoque ite, vos, fuaves, non infcitæ funt repetitiones in tam molli verfu. "Suaves' dixi? "imò dulces' Camœnæ." Surgit oratio: vide Macrobium faturn. vii. 7. verfus finem. IX. 1. Conftructio eft: "Si licet ut hoc dicam fine fraude "in legitimum fermonem." Versum tertium ità refingas: XI. 6. Ad fpeciem et ftaturam referam voces magnus' et " fuperbus: adi Æn. viii. 9. v. 401. 402. Ver. 14. Manifesta res eft ità legendum effe; proùt ipse seorfim perfpexeram. Ver. 17. An refingendum? 'Colle fuper' viridi, patula-. Ver. 30. Verum videtur quisque.' Ver. 34. Scribo, maximè cum Scaligero : 'Inmitem experts' fulmine, et imbre, Jovem. Ver. 44. Nefcio an tolerabile fit, quod daturi fumus: Tam procùl hac noftrâ,' tam procùl 'ah!' patriâ : vide Ecl. x. 46. 47. Ver. 51. Tentabam : Nunc celeres Afros, perjurique invia Gangis.' 'Gentem' ftatim fequitur, et luce clarius eft nomen proprium defiderari. Confer Horatium, Od. i. 12. 55. Juvenalem, x. 2. Ver. 61. Quid vetat et nosmet fymbolum contuliffe? 'Sed' laudes desperem' humili celebrare' Camœnâ: vix enim repetitum iffet nitidus fcriptor in proximo verficulo dictionem adire.' XII. 7. Transpofitas voces medio rerum' poftulabunt aures delicatiores. Et dare nutu,' vel nutui, in ver. 10. eft inclinationi' dare, ut cadant. XIII. 5. An? Cui Venus ante alios 'dea, divinæque' forores: c. Mufæ. XIV. 3. Ad fcripturam Vossiani codicis proximè veniet, qui fic refcripferit: Sin obitûs eft culpa nihil, fua quemque fequuntur Fata-: fi nihil culpandum fit, et fua fata quemque maneant-." IN COPAM. Ver. 10. Suspicari poffumus fcribendum effe : Ruftica paftoris fistula, molle' fonans : nec fupervacaneum venit epitheton To 'dulce;' quæ vox ab 'antro' pendet: vide Horatium, Sat. i. 4. 76. Ver. 13. Adi Ecl. vii. 37. Georg. iv. 270. IN MORETUM. Ver. 3. Lectio 'horti,' vel 'orti,' error fortaffè fuerit pro 'arvi.' Georg. ii. I. Hactenusarvorum cultus,' et fidera cœli. Ver. 6. Tenebras inertes' accuratè interpretantur Heynius et Wernsdorf. Longinus, de fub. fect. ix. vocat unта аmopov, et σκοτος απρακτον: fed exemplis non opus eft. Ver. 8. Nihil verius hac emendatione doctorum duumviroLocutiofumus remanebat' per fe inconcinna eft, neque veritati confentanea. rum. Ver. 12. Genuinum puto 'faucibus,' ut eft longè exquifitius. Similitèr Callimachus, hymn. Dian. 27. fuaviffimo et integerrimo loco: πολλας δε ματην ετάνυσσατο χειράς. Ver. 15. Reponere licet, cum parvâ fcripturæ codd. mutatione: Et reserat, 'cautè' quæ pervenit,' oftia clavi. Ver. 27. Ità feorfim correxeram, poít Scaligerum. Ver. 36. Sic legendum, ne metricæ legis violatæ poftulemur. Ovidius, Met. ii. 211. 'Fiffaque' agitrimas.' Ver. 39. Poëta certè voluit fic ambiguum evitare. Ver. 45. Mutatâ literâ, lenior decurrit locus. Ver. 48. Veteres editiones habent format:' tu mecum lege, Tornat' opus. 'Lævat' videtur effe merum interpretamentum. Ver. 70. Fortè legendum : ..... etoccata' conmittere femina terræ. Ver. 71. Seorfim conjeceram, non infpectis aliorum tentaminibus: Vicinosque aptè fulcis inmittere' rivos. Ver. 114. Dedi exquifitiorem vocem, depravatè fcriptam 'recurvat' in codicibus. Retractat' editionum non eft nifi interpretis cujusdam marginalis expofitio, fenfim in textum infinu ata. IN NEIDA. Lib. i. ver. 45. Inflixit,' lectionem quorundam MSS. facilè prætuliffem, tum quòd mihi videatur fenfum non deteriorem loco dare, tum quòd ftatim præcefferit 'transfixo;' (pro quo reponerem 'transfoffo) undè evadit inconcinna cognatæ dictionis repetitio: nam fimilitèr Æn. x. 303. Namque, inflicta vadis,' dorfo dum pendet iniquo-; fi Sidonius Apollinaris in carm. v. ver. 197. haud tueretur vulgatam fcripturam : 'fixusque' Caphare 'Cautibus,' inter aquas flammam ructabat Oileus: et condonanda eft repetitio carmini non ultimam manum passo. Ver. 229. Ità ex ingenio dudùm perfpexi verfum effe reftituendum, nefcius Heinfium et Bentleium idem ftatuiffe; quùm rebus iniquiffimis præpeditus, et 'extra anni folisque vias' nimiùm diù pofitus, inter graviffimam librorum penuriam, Virgilium atque optimum quemque fcriptorem, tam Græcum quàm Latinum, repetitis lectionibus evolveram. Ver. 236. Hoc verum: compares velim Æn. v. 627. viii. 26. ix. 224. Ver. 261. Id eft, "Hic geret tibi:" vide quæ dixerim ad Ecl. viii. 6. Ver. 317. Reduxi lectionem codicum longè TanTINWTEJAV, quam agnofcit etiàm liber MS. pervctuftus in Coll. Jefu Cantab. affervatus, cujus collationem mihi benignè mifit vir humaniffimus Ds. Carr. Nimiæ fubtilitates non funt à poëtis poftulandæ. Ne dubites Silium Italicum huc oculos intendiffe, ad Pun. ii. 74. Quales Threïcia Rhodopen Pangæaque luftrant, Saxofis nemora alta jugis, curfuque fatigant Hebrum,' innupta manus : |