Flexit, et infidos agitans difcordia fratres;
Aut conjurato defcendens Dacus ab Hiftro;
Non res Romanæ, perituraque regna: neque ille
Aut doluit miferans inopem, aut invidit habenti.
Quos rami fructus, quos ipfa volentia rura,
Sponte tulere fua, carpfit: nec ferrea jura,
Infanumque forum, aut populi tabularia vidit.
Sollicitant alii remis freta cæca, ruuntque
In ferrum, penetrant aulas, et limina regum;
Hic petit excidiis urbem miferosque Penatis,
Ut gemmâ bibat, et Sarrano indormiat oftro:
Condit opes alius, defoffoque incubat auro.
Hic ftupet adtonitus Roftris; hunc plaufus hiantem
Per cuneos, geminatus enim plebisque patrumque,
Conripuit. Gaudent perfufi fanguine fratrum,
Exfilioque domos et dulcia limina mutant,
Atque alio patriam quærunt fub fole jacentem.
Agricola incurvo terram dimovit aratro :
Hinc anni labor; hinc patrem parvosque nepotes
Suftinet; hinc armenta boum, meritosque juvencos.
Nec requies, quin aut pomis exuberet annus,
Aut fetu pecorum, aut Cerealis mergite culmi;
Proventuque oneret fulcos, atque horrea vincat.
Venit hiems teritur Sicyonia bacca trapetis;
Glande fues læti redeunt; dant arbuta filvæ;
Et varios ponit fetus auctumnus; et alte
Mitis in apricis coquitur vindemia faxis.
Interea dulces pendent circum ofcula nati;

Cafta pudicitiam fervat domus; ubera vaccæ Lactea demittunt: pinguesque in gramine læto Inter fe adverfis luctantur cornibus hædi.

Ipfe dies agitat feftos; fufusque per herbam,
Ignis ubi in medio, et focii cratera coronant,
Te, libans, Lenæe, vocat; pecorisque magiftris
Velocis jaculi certamina ponit in ulmo;
Corporaque agrefti nudant prædura palæstrâ.
Hanc olim veteres vitam coluere Sabini;
Hanc Remus et frater: fic fortis Etruria crevit
Scilicet, et rerum facta eft pulcherrima Roma,
Septemque una fibi muro circumdedit arces.
Ante etiam fceptrum Dictai regis, et ante
Inpia quam cæfis gens eft epulata juvencis,
Aureus hanc vitam in terris Saturnus agebat.
Nec dum etiam audierant inflari claffica, nec dum
Inpofitos duris crepitare incudibus enfes.

Sed nos inmenfum fpatiis confecimus æquor; Et jam tempus equûm fumantia folvere colla.

G

P. VIRGILII MARONIS

GEORGICON

LIBER TERTIUS.

GEORGICON III.

TE
E quoque, magna Pales, et te memorande cane-

mus

Paftor ab Amphryfo; vos, filvæ amnesque Lycæi. Cetera, quæ vacuas tenuiffent carmine mentis, Omnia jam volgata: quis aut Euryfthea durum, Aut inlaudati nefcit Bufiridis aras?

Cui non dictus Hylas puer, et Latonia Delos? Hippodameque, humeroque Pelops infignis eburno, Acer equis? Tentanda via eft, quâ me quoque poffim Tollere humo, victorque virûm volitare per ora. Primus ego in patriam mecum, modo vita fuperfit, Aonio rediens deducam vertice Mufas;

Primus Idumæas referam tibi, Mantua, palmas:

Et viridi in campo templum de marmore ponam Propter aquam, tardis ingens ubi flexibus errat

Mincius, et tenerâ prætexit arundine ripas.
In medio mihi Cæfar erit, templumque tenebit.
Illi victor ego, et Tyrio confpectus in oftro,
Centum quadrijugos agitabo ad flumina currus.
Cuneta mihi, Alpheum linquens lucosque Molorchi,
Curfibus et crudo decernet Græcia ceftu.
Ipfe, caput tonfæ foliis ornatus olivæ,

Dona feram. Jam nunc follemnis ducere pompas
Ad delubra juvat, cæfosque videre juvencos;
Vel fcena ut verfis difcedat frontibus, utque
Purpurea intexti tollant aulæa Britanni.

In foribus pugnam ex auro folidoque elephanto
Gangaridum faciam, victorisque arma Quirini;
Atque hic undantem bello magnumque fluentem
Nilum, ac navali furgentis ære columnas.
Addam urbis Afiæ domitas, pulfumque Niphaten,
Fidentemque fugâ Parthum verfisque fagittis,
Et duo rapta manu diverso ex hofte tropæa,
Bisque triumphatas utroque ab litore gentis.
Stabunt et Parii lapides, fpirantia figna,
Affaraci proles, demiffæque ab Jove gentis

Nomina, Trosque parens, et Troja Cynthius auctor.
Invidia infelix Furias, amnemque feverum

Cocyti, metuet, tortosque Ixionis anguis, Inmanemque rotam, et non exfuperabile faxum.

Interea Dryadum filvas faltusque fequamur

Intactos; tua, Mæcenas, haud mollia jussa.

Te fine nil altum mens inchoat. En! age, fegnis