Page images
PDF
EPUB

FORSKAL (Pet.) Flora Ægyptiaco Arabica. 4to. Hauniæ, 1775. FORSKAL (Pet.) Descriptiones Animalium, Avium, Amphibiorum, Piscium, Insectorum, Vermium, quæ in Itinere Orientali observavit. 4to. Hauniæ, 1775.

FORSKAL (Pet.) Icones Rerum naturalium quas in Itinere Orientali depingi curavit. 4to. Hauniæ, 1776.

FORSTER (J. R.) Liber singularis de Bysso Antiquorum. 8vo. London, 1776.

FRANZIUS (Wolfang.) Animalium Historia Sacra. 12mo. ed. 5. Amst. 1653.

GEDDES (Alex.) Critical Remarks on the Hebrew Scriptures. 4to. London, 1800.

HARMER (Tho.) Outlines of a new Commentary on Solomon's Song. 8vo. London, 1768.

HARMER (Tho.) Observations on Passages of Scripture, by reference to Travels into the East, &c. 4 vols. 8vo. London, 1787. HASSELQUIST (Fred.) Travels into the Levant. 8vo. Lon. 1766. HILLER (Matt.) Hierophyticon; sive, Commentarius in Loca S. Scripturæ quæ Plantarum faciunt mentionem. 4to. Traj. a d'Rhen.

1725.

HURDIS (James) Critical Dissertation upon the true Meaning of the Word in, found in Genesis, i. 21. 8vo. London, 1790.

HURDIS (James) Select Critical Remarks upon the English Version of the first Ten Chapters of Genesis. 8vo. London, 1793.

KIESLING (J. R.) De Xerophagia apud Judæos, &c. Lips. 1746. LEMNIUS (Levin.) Herbarum atque Arborum quæ in Bibliis passim obvia sunt, et ex quibus Sacri Vates similitudines desumunt, ac Collationes Rebus accomodant, dilucida Explicatio. 8vo. Antw. 1566.

LEMNIUS (Levin.) De Gemmis, &c. 12mo. Franeq. 1591.

MAJUS (Henry) Historia Animalium in Sacro imprimis Codice memoratum. 8vo. Francof. 1686.

MICHAELIS (J. D.) Recueil de Questions proposées à une Société de Savants, qui par Order de sa Majesté Danoise font le Voyage de l'Arabie. 4to. Amst. 1774.

MICHAELIS (J. D.) Commentaries on the Laws of Moses; translated by Alexander Smith, D. D. 4. vols. 8vo. London, 1814. NEWTON (Tho.) Herbal for the Bible. 1587. 12mo.

NIEBUHR (C.) Description de l'Arabie. 4to. Amst. 1774. NIEBUHR (C.) Voyage en Arabie. 4to. 2 vols. Amst. 1786. NOVELLIUS (A.) Schediasma de Avibus sacris arbeh, chagab, solam, et chargol, Levit. xi. 21, 22. [Bib. Brem. Cl. iii. p. 36.] OUTRIEN (J. D') De Piscina Bethesda. [Bib. Brem. Cl. 1. Fasc. v. p. 597.]

PAXTON (George) Illustrations of the Holy Scriptures, from the Geography and Natural History of the East, and from the Customs of ancient and modern Nations. 2 vols. 8vo. Edinburgh, 1819. PHILO (Judaeus) Περι ζωων των εις θυσίας. Inter Opera.

RAUWOLF (L.) Flora Orientalis: edit. J. F. Gronovius. 8vo. Lug. Bat. 1755

RUDBEC (Olaus) Icthyologiæ Biblica. Upsal, 1722. 2 v. 4to. RUSSEL (Alex.) Natural History of Aleppo and the Parts adjacent. 2d edition enlarged. London, 1794. 2 vols. 4to. SCHEUCHZER (J. J.) Physique Sacrée. folio. [With 750 Plates.]

Amst. 1732. 8 vols.

SCHUMACHER (J. H.) De Cultu Animalium inter Egyptios et Judæos, Commentatio ex recondita Antiquitate illustrata. Bruns. 1773.

4to.

SHAW (Tho.) Travels; or, Observations relating to several Parts of Barbary and the Levant. 2d edition, 4to. London, 1757.

SHODER (F. J.) Hierozoici ex S. Bocharto, Itinerariis variis aliisque doctissimorum Virorum Commentariis ac Scriptiunculis accommodata ad plurimorum Usus compositi. Tubinga, 1784. 12mo.

STENGEL (J.) De Junipero Biblica. [Bib. Brem. Cl. vii. p. 856.] STRAND (B. J.) Flora Palestina. [In Amœnit. Acad Linnæi. vol. 4.] TYCHSEN (O. G.) Physiologus Syrus; seu, Historia Animalium xxxii. in S. S. Memoratum, Syriace: e Codice Bibliothecæ Vaticanæ nunc primum ed. 12mo. Rostock. 1795.

URSINUS (J. H.) Arboretum Biblicum. Norib. 1663. 12mo. URSINUS (J. H.) Continuatio Historia Plantarum Biblica. Norimb. 1665. 12mo.

VALTERUS (J. E.) Aquila Natura e Sacris Literis et ex Historia naturali et Monumentis Veterum illustratæ. 4to. Lips. 1747.

VANSITTART (Wm.) New Translation of the XLIX. Psalm; with Remarks critical and philological on Leviathan described in the XLI. Chapter of Job. 8vo. Oxford, 1810.

VANSITTART (Wm.) Observations on select Places of the Old Testament, founded on a Perusal of Parson's Travels from Aleppo to Bagdad. 8vo. Oxford, 1812.

QUOTATIONS FROM AUTHORS

WHO HAVE EXPRESSED AN OPINION OF THE NECESSITY AND UTILITY OF A WORK OF THIS KIND.

I. GLASSIUS.

Philologia Sacra: edit. DATHII et BAUERI. Lips. 1795. "HISTORIE Naturalis scientia interpres Veteris Testamenti carere non potest. Frequens enim mentio animalium ferorum et cicurum, arborum et plantarum, necnon gemmarum injicitur. Moses inter animalia munda et immunda discrimen facit, aliis ut cibo uti permittit, ab aliorum esu abstinendum jubet. Prophetæ sæpenumero animalia commemorant, quæ in solitudine degunt et rudera oppidorum dirutorum incolunt. In Jobi carmine multi lapides pretiosi nominantur, uti etiam in variis prophetarum oraculis; et nullus in universum liber est, in quo non herbæ, plantæ, frumenti species, feræ agrestes et animalia domestica, homini familiaria, aliæque res ad Historiam Naturalem pertinentes producantur. Sic in carmine Jobao equus bello aptus, asinus sylvestris, struthiocamelus, aquila, crocodilus, et hippopotamus uberius describuntur.

Ad hæc loca, in quibus illæ res naturales commemorantur, recte explicanda, multum usum Historia Naturalis scientia præstat, sine qua multa in sacris monumentis non bene intelliguntur, idque eo magis, quia nominum, quibus animalia, plantæ, lapides significantur, explicatio maximam partem incerta et dubia est. Etenim dialecti cognatæ multa animalium, herbarum, et gemmarum nomina non habent, quæ in lingua hebraica occurrunt. Veteres autem interpretes hac in re non esse fidos magistros et duces certos, quos absque periculi errore sequamur, inde elucet, quia ipsi inter se maxime dissentiunt, et alter hanc, alter illam vim nominibus ad Historiam Naturalem pertinentibus tribuit. Naturæ peritus autem non tantum multa distinctius et clarius intelliget, quæ imperito obscura sunt, sed e criteriis passim de illis rebus proditis divinare facilius poterit, quæ bestiæ, plantæ, gemmæ innuantur. Bene AUGUSTINUS, lib. ii. de Doctrina Christiana, c. xv. monet: "Rerum physicarum ignorantia facit obscuras figuratas locutiones, quum ignoramus vel animantium vel lapidum vel herbarum naturas, aliarumque rerum, quæ plerumque in Scripturis similitudinis alicujus gratia ponuntur." 11. p. 290.

[blocks in formation]

Tom.

Obs. in Biblioth. Bremensis. Class. vii. Fascic. 5. p. 857.

"Si quæ in Sacrarum Literarum interpretatione difficilia occurrunt vocabula, sunt sane ea quæ technica alias dici, quibus

plantæ, quibus et arbores, et similia designari solent. Cum enim destituti sæpius sumus si non omni, saltem uberiori supellectili, ex qua varias easque certas vocum Orientalium significationes eruere possumus, accidit ut ad conjecturas, probabilitates, &c. vel ex substrata materia, vel etiam, quod ultimum, idque dubium admodum remedium esse omnes Philologi fatentur, ex etymologia petitas confugiendum est."

III. J. D. MICHAELIS.

Oratio de Defectibus Historia Naturalis ac Philologia, Itinere in Palestinam Arabiamque, suscepto sarciendis.

"HERBARUM quidem et arborum ignotarum, quæ in Sacro Codice commemorantur, nomina ab Arabum botanicis scriptoribus sæpe servata esse, ex CELSII Hierobotanico intelligitur: eadem in vocabulariis GOLII aliorumque supersunt, licet plerumque nihil aliud addatur nisi herbæ aut arboris nomen esse; in Palæstina eadem Arabiaque vigent adhuc atque in quotidiano usu versantur. Poteruntne hæ suarum terrarum perpetuæ indigenæ diligentiam fugere botanici Arabice docti, cui in Palæstina Arabiave annum aut biennium versari liceat? His autem rite investigatis, ad quarum nomina interpretes non omnes adscribere solent, herbam esse, arborem esse, alii genus herbæ arborisque addunt nostris terris familiare, Palæstinæ ignotum, ipse persæpe CELSIUS opiniones aliorum subjungit, ex quibus, non sua culpa, eam optat, quæ non vera est, sed quam falsam esse minus apparet. His, inquam, in Oriente inventis, atque imagine expressis, quæ oculis lectorum subjici possit, quam lucebunt veneranda illa non divinitate solum sed antiquitate biblia! Quorum non ultima laus est quod innumeras a rerum natura imagines petant, herbarumque et arborum, quarum in exiguo libello plusquam ducenta, atque ex his multa sæpe redeuntia leguntur nomina frequentem faciant mentionem."

-" De animalibus, quæ Oriens alit, id affirmabo unum, immortales BOCHARTO gratias deberi pro iis quæ præstitit, eundem tamen multa aliis reliquisse, in non paucis animalium nominibus etiam errasse, de quibusdam historias tradidisse ex aliis auctoribus excerptas, quarum fides laboratura sit, donec explorator in Arabiam missus diuque ibi versatus certiora referat, multorum animalium ignotorum, quæ verbis ab ipso descripta sunt, desiderari imaginem, sine qua vix quidquam bibliorum lector intelligat."

[In Comment. Soc. Reg. Gotting. tom. iii. ad an. 1753, p. 21.

MICHAELIS. "Recueil de Questions, &c." præf. xv.

"POUR bien entendre le Vieux Testament il est absolument nécessaire d'approfondir l'Histoire Naturelle, aussi bien que les mœurs des Orientaux. On y trouve à peu près trois cens noms

de végétaux: je ne sais combien de noms tirés du règne animal, et un grand nombre qui désignent des pierres précieuses: il est rempli d'un bout à l'autre de traits relatifs à la Géographie et aux mœurs de l'Orient. Les erreurs commises dans les anciennes versions orientales nous conduisent encore à la recherche de plusieurs animaux et de plusieurs plantes, dont la Bible ne fait point mention. En un mot, tandis que l'on croit ne s'occuper que de l'intelligence du plus ancien des livres, on se trouve insensiblement engagé à étudier la plus grande partie de l'Histoire Naturelle, et la plupart des mœurs de l'Orient, matières à quoi l'on n'auroit pas songé, si l'occasion n'en avoit été fournie par ce monument si memorable de l'antiquité orientale. Je ne sais, en effet, nommer aucun autre livre, aucun du moins dont le sujet soit moral, qui puisse rendre à cet égard les mêmes services aux sciences. M. le Docteur HEILMANN, dans un discours qui a été imprimé, a fait voir combien la Philosophie doit à l'Ecriture Sainte, et assurément l'Histoire Naturelle n'a pas moins d'obligations à ce saint livre."

IV. AURIVILIUS.

Dissertationes ad Sacras Literas et Philologiam orientalem pertinentes. Cum præfatione. J. D. MICHAELIS. Gotting. 1790. "LONGE fateamur plurima adhuc desiderari ad veram cognitionem Animalium quæ in Biblicis memorata legimus scriptoribus. Neque parabuntur illa, nisi ab his qui in Palæstina, Assyria, Arabia coram viderint, examinarint et descripserint animalia, quadrupedia, aves, pisces, amphibia, insecta, vermes, tum loca ubi commorantur, mores, oeconomiam, usum, nomina ab incolis unicuique imposita, quin et incolarum de illis ipsa figmenta atque fabulas annotaverint. Quod circa valde laudabili et perinsigni concilio, nuperrime hoc actum, missis e Dania, Regia auctoritate et impensa, viris peritissimis."

V. B. J. STRAND.

[p. 308.

Flora Palestina, in Amanit. Acad. LINNEI. "QUICUNQUE enim in hoc studio laudabile quidquam præstabit, versatus sit, oportet, in recondita veteris ævi eruditione, perlectis probe auctoribus antiquis et classicis; ea teneat, imprimis, quæ THEOPHRASTUS, DIOSCORIDES, PLINIUS, ATHENAEUS, et reliqui, de veterum plantis, diæta, medicina, et moribus disseruere et commentati sunt. Calleat deinde linguas plerasque Orientales, Hebræum, Chaldaicam, Arabicam, Syriacam, cæterasque. Hauriat demum ex peregrinatorum diariis per Palæstinam et proximas regiones confectis, quæ huic conducunt operi. Sedulo perlegat Arabum scripta, imprimis botanica. Ultimo non mediocriter sit versatus oportet in re herbaria, quandoquidem labor alias irritus sæpissime evadat."

« PreviousContinue »