Page images
PDF
EPUB

Polyphemus.

Vix ea fatus erat, summo cum monte videmus ipsum inter pecudes vasta se mole moventem pastorem Folyphemum et litora nota petentem,

655

monstrum horrendum, informe, ingens, cui lumen ademptum.
Trunca manu pinus regit et vestigia firmat;
lanigerae comitantur oves ea sola voluptas
solamenque mali.

Postquam altos tetigit fluctus et ad aequora venit,
luminis effossi fluidum lavit inde cruorem,
dentibus infrendens gemitu, graditurque per aequor
iam medium, necdum fluctus latera ardua tinxit.
Nos procul inde fugam trepidi celerare, recepto
supplice sic merito, tacitique incidere funem ;
verrimus et proni certantibus aequora remis.
Sensit, et ad sonitum vocis vestigia torsit;
verum ubi nulla datur dextra adfectare potestas,
nec potis Ionios fluctus aequare sequendo,
clamorem immensum tollit, quo pontus et omnes
contremuere undae, penitusque exterrita tellus
Italiae, curvisque immugiit Aetna cavernis.

The Cyclopes.

At genus e silvis Cyclopum et montibus altis excitum ruit ad portus et litora complent. Cernimus adstantis nequiquam lumine torvo Aetnaeos fratres, caelo capita alta ferentis,

660

665

670

675

[blocks in formation]

Contra iussa monent Heleni Scyllam atque Charybdin inter, utramque viam leti discrimine parvo,

685

[graphic][merged small][merged small]
[graphic][merged small][merged small]

ni teneant cursus; certum est dare lintea retro. Ecce autem Boreas angusta ab sede Pelori missus adest. Vivo praetervehor ostia saxo

Pantagiae Megarosque sinus Thapsumque iacentem.
Talia monstrabat relegens errata retrorsus

690

litora Achaemenides, comes infelicis Ulixi.

Sicanio praetenta sinu iacet insula contra Plemmyrium undosum; nomen dixere priores Ortygiam. Alpheum fama est huc Elidis amnem occultas egisse vias subter mare; qui nunc ore, Arethusa, tuo Siculis confunditur undis. Iussi numina magna loci veneramur; et inde exsupero praepingue solum stagnantis Helori. Hinc altas cautes proiectaque saxa Pachyni radimus, et fatis numquam concessa moveri adparet Camerina procul campique Geloï, immanisque Gela fluvii cognomine dicta.

695

700

Arduus inde Acragas ostentat maxuma longe

moenia, magnanimum quondam generator equorum ;
teque datis linquo ventis, palmosa Selinus,
et vada dura lego saxis Lilybeïa caecis.

705

Landing at Drepanum.

Hinc Drepani me portus et inlaetabilis ora accipit. Hic, pelagi tot tempestatibus actus, heu genitorem, omnis curae casusque levamen, amitto Anchisen: hic me, pater optume, fessum deseris, heu, tantis nequiquam erepte periclis! Nec vates Helenus, cum multa horrenda moneret, hos mihi praedixit luctus, non dira Celaeno. Hic labor extremus, longarum haec meta viarum. Hinc me digressum vestris deus adpulit oris.

Sic pater Aeneas intentis omnibus unus fata renarrabat divom, cursusque docebat. Conticuit tandem, factoque hic fine quievit.

710

715

[graphic][subsumed][subsumed][merged small]

DIDO converses with her sister Anna of her love for Æneas (vv. 1-50), which she betrays also by other tokens (54-89). Juno concerts with Venus a device for uniting them in marriage (90-128). A hunting party is formed for the queen and her guests: Dido and Æneas are driven by the divine plot to take shelter in a cave (129-172). Fame reports their alliance: jealous wrath of Iarbas (173-217). Jupiter sends Mercury to command the departure of Æneas, whom he finds laying the foundations of the citadel (218-278). Æneas summons his companions : Dido reproaches him with his intended flight (279-392). The fleet is made ready: he listens unmoved to the entreaties of Dido and Anna (393-449). The queen, maddened, resolves on death, first seeking magic incantations (450-521). Sleepless, at night, she exclaims against Trojan perfidy. Meanwhile Mercury in a vision again warns Æneas to flee: he hastens the departure of the fleet (522-583). Despair of Dido at his flight she invokes curses upon the fugitive and his posterity (584-629). Simulating religious rites, she causes her chamber to be prepared, and slays herself, after a last appeal to her sister (629-692). Juno, by embassy of Iris, releases her tormented spirit (623-705).

« PreviousContinue »