DAMETAS. Quin age, si quid habes; in me mora non erit ulla, PALEMON. Dicite quandoquidem in molli consedimus herbâ ; DAMETAS. Ab Jove principium, Musa; Jovis omnia plena: 60 MENALCAS. Et me Phoebus amat: Phœbo sua semper apud me DAMETAS. Malo me Galatea petit, lasciva puella ; Et fugit ad salices, et se cupit antè videri. MENALCAS. At mihi sese offert ultrò, meus ignis, Amyntas ; DAMETAS. Parta meæ Veneri sunt munera; namque notavi MENALCAS. Quod potui, puero silvestri ex arbore lecta, DAMETAS. O quoties, et quæ nobis Galatea locuta est! Partem aliquam, venti, divûm referatis ad aures. 55 MENALCAS. Quid prodest quòd me ipse animo non spernis, Amynta, DAMETAS. Phyllida mitte mihi; meus est natalis, Iola: MENALCAS. Phyllida amo ante alias: nam me discedere flevit, "Et longum, formose, vale, vale," inquit, "Iola." DAMETAS. Triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, MENALCAS. Dulce satis humor, depulsis arbutus hædis, DAMETAS. Pollio amat nostram, quamvis est rustica, musam : MENALCAS. Pollio et ipse facit nova carmina: pascite taurum, DAMETAS. Qui te, Pollio, amat, veniat quò te quoque gaudet; MENALCAS. Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Mævi ! DAMETAS. Qui legitis flores et humi nascentia fraga, Frigidus, o pueri, fugite hinc, latet anguis in herbâ. 75 80 85 90 MENALCAS. Parcite, oves, nimiùm procedere ; non bene ripæ DAMŒTAS. Tityre, pascentes a flumine reice capellas; MENALCAS. Cogite oves, pueri: si lac præceperit æstus, DAMETAS. Heu! heu ! quàm pingui macer est mihi taurus in ervo! 100 Idem amor exitium pecori, pecorisque magistro. MENALCAS. His certè neque amor causa est; vix ossibus hærent : DAMETAS. Dic, quibus in terris, et eris mihi magnus Apollo, MENALCAS. Dic, quibus in terris inscripti nomina regum PALEMON. Non nostrum inter vos tantas componere lites : 105 110 ECLOGA IV. POLLIO. SICELIDES Musæ, paulò majora canamus ; Ultima Cumai venit jam carminis ætas ; Tu modò nascenti puero, quo ferrea primùm Teque adeò decus hoc ævi, te consule, inibit, At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu, At, simul heroum laudes et facta parentis Incultisque rubens pendebit sentibus uva; Et duræ quercus sudabunt roscida mella. 5 10 15 20 25 30 Delectos heroas: erunt etiam altera bella, Atque iterum ad Trojam magnus mittetur Achilles. "Talia sæcla," suis dixerunt, "currite," fusis Concordes stabili fatorum numine Parcæ. Aggredere o magnos, aderit jam tempus, honores, Cara deûm soboles, magnum Jovis incrementum ! Adspice convexo nutantem pondere mundum, Terrasque, tractusque maris, cœlumque profundum : Adspice, venturo lætentur ut omnia sæclo. 35 O mihi tam longæ maneat pars ultima vitæ, Spiritus et, quantùm sat erit tua dicere facta! Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus, Nec Linus; huic mater quamvis, atque huic pater adsit; Orphei, Calliopea, Lino, formosus Apollo. Pan etiam Arcadiâ mecum si judice certet, Pan etiam Arcadiâ dicat se judice victum. Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem ; Matri longa decem tulerunt fastidia menses. ECLOGA V. DAPHNIS. MENALCAS. CUR non, Mopse, boni quoniam convenimus ambo, Tu calamos inflare leves, ego dicere versus, 40 45 50 55 60 |