Mātre deā mōnstrante viam, data fāta secūtus; Vix septem convulsae undis Euroque supersunt. Ipse ignotus, egēns, Libyae descrta peragrō, 385 Eurōpā atque Asiā pulsus." Nec plūra querentem Passa Venus mediō sīc interfāta dolōre est: "Quisquis es, haud, crēdō, invīsus caelestibus aurās Vitālēs carpis, Tyriam qui advēneris urbem. Perge modo, atque hinc tē rēgīnae ad līmina perfer. 390 Namque tibi reducēs sociōs classemque relātam Nuntiō et in tūtum versis aquilōnibus āctam, Ni früstrā augurium vānī docuere parentēs. Aspice bis sēnōs laetantēs āgmine cycnōs, Aetheria quōs lāpsa plagā Iovis āles apertō 395 Turbabat caelō; nunc terrās ōrdine longō Aut capere aut captās iam despectare videntur. Ut reduces illī lūdunt stridentibus ālis, 400 Et coetu cinxēre polum, cantusque dedere, 405 Et vēra incessu patuit dea. Ille ubi matrem 410 "Quid nātum totiēns, crūdēlis tū quoque, falsis 415 Ipsa Paphum sublimis abit, sēdēsque revisit Laeta suas, ubi templum illi, centumque Sabaeō Tūre calent ārae sertisque recentibus hālant. Corripuere viam intereā, quā sēmita mōnstrat. Iamque ascendebant collem, qui plūrimus urbī Imminet adversasque aspectat desuper arces. Mīrātur mōlem Aenēās, māgālia quondam, Mīrātur portās strepitumque et strāta viārum. Instant ardentes Tyrii, pars dūcere mūrōs Mōlirique arcem et manibus subvolvere saxa, 425 Pars optāre locum tectō et concludere sulcō; Iūra magistrātusque legunt sanctumque senātum; Hic portus alii effodiunt; hic alta theātrīs Fundamenta locant alii, immānēsque columnās Rūpibus excidunt, scaenis decora alta futūris. 430 Qualis apēs aestāte nova per flōrea rura Exercet sub sōle labor, cum gentis adultōs Educunt fētūs, aut cum liquentia mella Stipant et dulci distendunt nectare cellās, Aut onera accipiunt venientum aut agmine facto 435 Ignāvum fūcōs pecus à praesaepibus arcent; Fervet opus, redolentque thymo fragrantia mella. “Ō fortūnātī, quōrum iam moenia surgunt!" Aenēās ait, et fastīgia suspicit urbis. Infert sẽ saeptus nebulā―mīrābile dictū— 440 Per mediōs, miscetque virīs, neque cernitur ūllī. Lucus in urbe fuit mediā, laetissimus umbrā, Quo primum iactati undīs et turbine Poeni Effōdere locō signum, quod rēgia Iūnō Mōnstrārat, caput acris equi: sic nam fore bellō 445 Egregiam et facilem victu per saecula gentem. Hic templum Iūnōni ingēns Sidōnia Didō Condebat, dōnis opulentum et numine divae, 450 Aerea cui gradibus surgebant limina nexaeque Namque sub ingenti lūstrat dum singula templō, Bellaque iam fāmā tōtum vulgata per orbem, Atrīdās, Priamumque, et saevum ambōbus Achillem. Constitit, et lacrimāns "Quis iam locus," inquit, “Achātē, 460 Quae regiō in terris nostri nōn plēna labōris? En Priamus! Sunt hic etiam sua praemia laudī; Ardentesque avertit equos in castra, prius quam 475 Infelix puer atque impar congressus Achilli, Suppliciter trīstēs et tūnsae pectora palmis; Ter circum Iliacōs raptāverat Hectora mūrōs, Penthesilea furēns, mediisque in mīlibus ārdet, Haec dum Dardaniō Aeneae miranda videntur, 500 Hinc atque hinc glomerantur Orēades; illa pharētram Fert umerō, gradiensque deas supereminet omnes Lātōnae tacitum pertemptant gaudia pectus Tālis erat Didō, tälem sẽ laeta ferebat. Per mediōs, instāns operi rēgnīsque futūris. 505 Tum foribus dīvae, media testudine templi, Saepta armis solioque alte subnixa resēdit. Iūra dabat lēgēsque virīs, operumque labōrem Partibus aequabat iūstīs, aut sorte trahebat : Cum subito Aenēās concursū accēdere māgnō Anthea Sergestumque videt fortemque Cloanthum, Teucrōrumque aliōs, āter quás aequore turbō Dispulerat penitusque aliās āvexerat ōrās. 510 Obstipuit simul ipse simul percussus Achātēs Laetitiaque metuque; avidi coniungere dextrās 515 Ardebant; sed rēs animōs incognita turbat. 520 525 530 Dissimulant, et nūbe cavā speculantur amicti, Postquam introgressī et cōram data cōpia fandī, "Ō rēgīna, novam cui condere Iuppiter urbem "Est locus, Hesperiam Grãi cognōmine dicunt, 535 Cum subitō adsurgēns fluctū nimbōsus Oriōn Quod genus hōc hominum? quaeve hunc tam barbara mōrem 540 Permittit patria? hospitiō prohibēmur harēnae; |