Quosque secans infaustum interluit Allia 31 nomen : Vel 33 Nec tu carminibus nostris indictus abibis, Tegmina quis capitum raptus 49 de subere cortex, classes unde et eorum tubas classica dici mus, et partes populi classes vocamus. > S. Latini, quorum quidem oppida in Sabinis erant. -31 Parvus fluvius Nomentum alluens, in Tiberim se effundens, infaustum nomen ob funestam cladem Romanorum in bello Gallico; narrat Livius V. 37 seqq. 32 Tam multi sunt quam etc. Marmore, mari. 0rion, vide pag. 147, n. 67.33 Vel quam mul tæ sunt aristæ, quum torrentur sole novo, id est novis adhuc et integris viribus pollente, nondum absoluto ejus medio cursu, post quem calor decrescit. 31 In Lydia; vide p. 76, n. 9. Cui vicina Lycia ab aliis non celebratur ob ferti litatem; quare nonnulli Libya, e correctione. -35 Couterrita est. Alii tremit excita, ex XII, 445.36 Hine, ex hac (id est, ex alia) parte veniens Ilalasus, Agamemnonis vel comes olim vel nothus filius, cæso illo in Italiam profugus: fabula nunc obscura. - 37 Raptim adducit. Mussica, de monte Massico in Campania, vitium optimarum feracissimo; nam montium pleraque nomina etiam neutro genere piurali efferri possunt. 38 Vide 206, n. 93. Sensu jungenda de collibus et juxta Sidicina æquora (campos), id est, de montibus juxta Teanum Sidicinum, Campaniæ oppidum campestre, hodie Teano.-39 Item in Campania, hod. Calvi, et amnis hodieque Volturno.40 Pro: Saticulanus, civis Saticulæ, oppidi montani in confiniis Campaniæ et Samnii, ubi hodie Caserta Vecchio. 41 Aclydes sunt tela quædam antiqua adeo, ut nec usquam commemorentur in bello. Legitur tamen quod sint clave cubito semis factæ, eminentibus hinc et hinc acuminil us; que ita in hostem jaciuntur religatæ loro vel lino (flagello, amento), ut peractis vulneribus possint ad dominos redire. S.-42 Scutum loreum, quo utuntur Afri et Hispani. S. Cominus, ad pugnam cominus ineundam. 43 Filia Sebethi fluvii, hodie Fiume della Maddalena. - 44 Capreæ, insula ad litus Campaniæ. hod. Capri. Quo habitatum concessit gens græca Teleboarum, ex Tapho, Echinadum insularum una (hod. Meganisi). - 45 Græca origine accolas Sarni tluminis, hodieque Sarno (olim, ut videtur, dictus Sarrus). Vide quæ attulit Servius ex Cononis libro de Italia. - 46 Castella Campaniæ sunt, a Samnitibus condita. Celenna, locus sacer Junoni. S. 47 Hodieque Avella vecchia, prope Clanis fluvii fontem et Nolam urbem, cujus nomen Virgilius ex carminibus suis detraxerit ob negatum sibi hospitium. Serv., qui in exponenda hac fama sibi placet. 48 Vox celtica de hasta genere longiore. Apud Servium quidam asserunt teli gemus esse tale quale sunt aclydes (n. 41).. 49 Bene dixit raptus, raptim subla tus: quia recens suberis cortex Et te montosæ misere in prælia Nersæ 50, Imam facile flectitur. 50 Nunc ignotæ. In paucis codd. est Nursæ, verum Nursiu jam memorata v. 716.51 Cui ager est durus et aratu difficilis. Equicula gens (adjective), oppidi dicti Equicola (arum) vel Equicoli (orum), ad Latii fines orientem versus, Marsis vicini. 52 Ex Quin et Marruvia 52 venit de gente sacerdos, Sed non Dardaniæ medicari cuspidis ictum Evaluit, neque eum juvere in vulnere 55 cantus urbe dicta Mar- Te nemus Anguitiæ 56, vitrea te Fucinus undâ, ruvium, ad Fu cinum lacum (h. Lago di Celano); erat caput Marsorum gentis, bellica virtute et serpennibus nobilita tium incantatio tæ. 53 Id est: fronde vel co rona oleaginea. 54 Somnos spargere, conficere sparsis papaveribus aliis ve herbis medicatis. Iras mulcebat manuum contactu. 55 Quum vulneratus esset. 56 Sifum ad meridionalem extre. mitatem lacus Fucini, appelMedea Anguitia, quæ divinis ibi honoribus colebatur. -57 in bel latum a sorore Ibat et Hippolyti proles pulcherrima bello 57, Fulmine Phœbigenam Stygias detrusit ad undas. lum. Sequebatur vox Virbius, in qua vitium agnovit et correxit Peerlkamp., quem 62 Filius ardentes haud secius 61 æquore campi Exercebat equos, curruque in bella ruebat. Ipse inter primos præstanti corpore Turnus Qui saltus, Tiberine, tuos, sacrumque Numici 73 Hos super advenit Volsca de gente Camilla, 64 Nihilo minus; patria fortuna non monitus. 65 Versatur, incedit. Supra est, eminet inter ceteros. 66 Ignes tantos, quantos Etna evomit. 67 Tanto magis Latis, patulis. - 69 70 Ex illis colonis Acrisioneis, de quibus 410, n. 85.71 Ex Auruncis cis Lirin habitantibus; trans Lirin degentes intelligebantur supra 727, n. 38. Bene veteres Sicaetenim ubi nunc Roma est, ibi olim fuerunt Sicani, quos postea pepulerunt Aborigines.. S. Adde XI, v. 316 seq. 72 De his ipsi veteres hærebant inter ni duas explicationes, quæ referuntur a Servio: Dicunt quemdam Corybantem venisse ad Italiam, et tenuisse loca quæ nunc Urbi vicina sunt, et ex eo populos ducentes originem Sacranos appellatos: nam sacrati sunt Matri deùm Corybantes. Alii vero esse acies Ardeatium volunt, qui aliquando, quum pestilentia laborarent, ver sacrum voverunt, id est diis voverunt quæcumque proximo vere nata essent. Unde Sacrani dicti. Labici, vulgo Labicani, ex oppido Latii dicto Labicum, hodie la Colonna. De nomine fabulam vide ap. Servium. - 73 Vide 242, n. 8. Litus sacrum, ut fluminis sacri, aut jam tum sacri, aut per prolepsin: nam invento illic cadavere Æneæ sacratus est. S. Arare enim non licebat agros diis sacros. 74 Vide supra 10, not. 7. De Jove Anxuro Servius: Circa hune tractuin Campaniæ colebatur puer Jupiter, qui Anxurus dicebatur, quasi veu Eupo, id est sine novacula, qui barbam numquam rasisset; et Juno virgo, quæ Feronia dicebatur. Est autem fons in Campania juxta Terracinam, quæ aliquando Anrur est dicta. » Alibi Feronia appellatur nympha. Fons ejus et templum erat ubi hodie turris antiqua, dicta Torre Otto-Faccia. 75 Non vacat quod addidit viridi: nam quum aliquando hujus fontis lucus fortuito arsisset incendio, et vellent incolæ inde transferre simulacra, subito reviruit. S. 76 Quæ pars fuisse videtur paludum Pomptinarum, quas alit etiam Ufens, angustum flumen, hodie Uffente. 17 Ennius et Lucretins florens dicunt omne quod nitidum est: hos est secutus Virgilius. S. 78 Pati, repete assueta. -79 Ita ut videatur ne tacta quidem esse. 80 Ornatus regius, chlamys purpurea. La ves, carnosos et nitentes. Sic XI, 40, læve pectus. 81 Fibula, non acus quæ consuetudo est feminarum. Ob. Illam omnis tectis agrisque effusa juventus Turbaque miratur matrum, et prospectat cuntem Velet honos 80 læves humeros, ut fibula crinem servavit Donatus: Crinem ejus non ars feminea, sed virilis fibula militarisque nectebat.82 Ut alibi legimus Cretenses vel Creticas sagittas: nam Lycii quo. que arte sagittandi excellebant. 83 Quia myrto pugnare pastores solent. Serv. De qua confer supra III, 23, et Georg. II, 447, not. 39. Similiter Statius, Theb. IV. 300, de parte Arcadum: hi Paphias myrtos a stirpe recurvant Et pastorali meditantur prælia trunco. UT belli signum Laurenti Turnus ab arce 1 Vexilla; vide not. 3. Turnus; nam Latinus reliquerat rerum habenas, VII, v. 600.2 Hoc ad equites pertinet, arma ad pedites. Impulit, movit. Est autem id sacrorum. Nam is qui belli susceperat curam, sacrarium Martis ingressus, primo ancilia commovebat, pòst hastam simulacri, dicens: Mars vigila. Serv.3 Animi Latinorum. Conjurat: nam si esset tumultus, id est bellum Italicum vel Gallicum, quia singulos interrogare non vacabat, is qui fuerat ducturus exercitum, ibat ad Capitolium, et exinde proferens duo vexilla, unum russeum, quod pedites evocabat, alterum cæruleum, quod erat equitum, dicebat: Qui rempublicam salvam vult esse, me sequatur; et qui convenissent, simul jurabant, et dicebatur ista militia conjuratio. Hæc Servius inter plura quæ narrat de veteri militia. - 4 De quibus vide VII, 691, 647, 745.-5 Abducendo cultores, vastos et desertos efficiunt. S.-6. Hunc fuisse constat Argivum. Alii Lavini imperasse olim tradunt. S. Diomedes, Troja redux quum Argos brevi reliquisset, post multos errores in Italiam delatus, a Dauno, Apuliæ rege, exceptus est, et filiæ matrimonio regnique parte potitus condidit, præter urbes alias, Argos Hippium, quæ postea dicta Argyrippa, denique Arpi, quod nomen hodieque perstat. Strue: et dicere, se a fatis posci regem.-8. Bene non Eneæ dixit, sed viro Dardanio: ut non sit mirum, si sequebantur hominem sibi cognatione sociatum. S. Quæ metuenda esse videbantur, ea narraturi erant legati jam evenisse, ad cornmovendum Diomedem. |