Page images
PDF
EPUB

Agmen; ad hunc alii cursum contendere jussi.
Jamque fere mediam caeli nox humida metam
'Contigerat; placida laxárant membra quiete
Sub remis fusi per dura sedilia nautae:
Quum levis aetheriis delapsus Somnus ab astris
Aëra dimovit tenebrosum, et dispulit umbras,
Te, Palinure, petens, tibi somnia tristia portans
Insonti; puppique deus consedit in alta, 840
Phorbanti similis; funditque has ore loquelas:
Iaside Palinure, ferunt ipsa aequora classem;
AEquatae spirant aurae; datur hora quieti:
Pone caput, fessosque oculos furare labori.
Ipse ego paullisper pro te tua munera inibo.
Cui vix attollens Palinurus lumina fatur:
Mene salis placidi vultum fluctusque quietos
Ignorare jubes? mene huic confidere monstro?
AEnean credam quid enim fallacibus Austris,
Et caeli toties deceptus fraude sereni?
Talia dicta dabat; clavumque affixus et haerens
Nusquam amittebat, oculosque sub astra tenebat:
Ecce deus ramum Lethaeo rore madentem,
Vique soporatum Stygia, super utraque quassat
Tempora; cunctantique natantia lumina solvit.
Vix primos inopina quies laxaverat artus;
Et super incumbens, cum puppis parte revulsa,
Cumque gubernaclo, liquidas projecit in undas
Praecipitem, ac socios nequidquam saepe vocantem.
Ipse volans tenues se sustulit ales ad auras. 860

850

Qual condottier, ch'apre a' seguaci il corso.
E omai del ciel l'umida notte il colmo
Tenea; sciogliean chete al sopor le membra
Sparsi fra i remi in dure scragne i nauti:
Quando leggier. scende dagli astri il Sonno,
Pel bujo aleggia, e l'aer scuote e l'ombre.
Palinuro, a te vien; rei sogni adduce

A te non reo; volto in Forbante il nume
Siede in poppa al tuo fianco, e, Olà, ti dice,
Giasíde, il mar porta per sè la flotta;

Fa un vento egual; l'ora a quetar t'è data:
Fura i lumi al vegliar, giù posa il capo.
Farò per poco ogni tua vece io stesso.
Ma quei levando i languid' occhi a stento:
Vuoi tu, che il volto e le rie tempre ignori
Del cheto mar? che a mostro tal mi fidi?
Ch'io dunque a perfid'Austri Enea consegni,
Io dal seren già tante volte illuso?

[ocr errors]

Così dicea, stretta al timon la cauta
Tenace man, volto alle stelle il guardo:
Quì un ramo il dio d'acque Letée grondante,
Zuppo di Stigia lue, sulle due tempia
Sbatte; e al restío gli occhi natanti chiude.
Come il primo gli spirti obblío sorprese;
Quei l'urta, e svelto ampio giron di poppa,
Giunto a questo e al timon, giù in mar precipite,
E i socj invan crebro a invocar, lo sbalza.
S'erge il pennuto a svolazzar per l'aure.

VIRGIL. Eneid. Tom. I.

Nn

Currit iter tutum non secius aequore classis,
Promissisque patris Neptuni interrita fertur.
Jamque adeo scopulos Sirenum advecta subibat,
Difficiles quondam, multorumque ossibus albos:
Tum rauca assiduo longe sale saxa sonabant.
Quum pater amisso fluitantem errare magistro
Sensit, et ipse ratem nocturnis rexit in undis,
'Multa gemens, casuque animum concussus amici:
O nimiùm caelo et pelago confise sereno,
Nudus in ignota, Palinure, jacebis arena!

870

Pur va la classe in suo cammin secura,
Chè, qual promise, il glauco Dio l'affida.
E a'scogli omai delle Sirene appressa,
Per molť ossa là spolpe infami e bianchi:
Che allor s'udían lungi mugghiar percossi.
Qui avvisa Enea, ch'orbo di duce il legno

Gli ondeggia, e il regge in mar notturno ei stesso,
Largo d'oméi, smorto del fido al caso:

Del ciel dell'onde ah! mal credesti a calma!
Starai, Giaside, in strana sabbia ignudo!

ENEIDOS

P. VIRGILII MARONIS

LIBER SEXTUS.

Sic fatur lacrymans, classique immittit habenas,

Et tandem Euboicis. Cumarum allabitur oris...
Obvertunt pelago proras: tum dente tenaci
Anchora fundabat naves, et littora curvae
Praetexunt puppes. Juvenum manus emicat ardens
Littus in Hesperium; quaerit pars semina flammae
Abstrusa in venis silicis; pars densa ferarum
Tecta rapit, silvas; inventaque flumina monstrat.
At pius AEneas arces quibus altus Apollo
Praesidet, horrendaeque procul secreta Sibyllae, 10
Antrum immane, petit; magnam cui mentem animumq;
Delius inspirat vates, aperitque futura.
Jam subeunt Triviae lucos atque aurea tecta.
Daedalus, ut fama est, fugiens Minoïa regna,
Praepetibus pennis ausus se credere caelo,
Insuetum per iter gelidas enavit ad Arctos;
Chalcidicaque levis tandem super adstitit arce.
Redditus his primùm terris, tibi, Phoebe, sacravit
Remigium alarum; posuitque immania templa.
In foribus letum Androgei: tum pendere pœnas 20

« PreviousContinue »