Page images
PDF
EPUB

Ærea, lata, fonans, rutilis vicinior aftris
Quam fuperimpofitum vel Athos vel Pelion Offæ.
Mille fores aditufque patent, totidemque feneftræ,
Amplaque per tenues tranflucent atria muros: 176
Excitat hic varios plebs agglomerata fufurros;
Qualiter inftrepitant circum mulctralia bombis
Agmina mufcarum, aut texto per ovilia junco,
Dum Canis æftivum cœli petit ardua culmen. 180
Ipfa quidem fumma fedet ultrix matris in arce,
Auribus innumeris cinctum caput eminet olli,

Ibid. Titanidos.- Ovid has TITANIDA Circen, METAM. xiv, 376. Again, xiii. 968. FAME is the fifter of Cacus and Enceladus, two of the Titans, N. iv. 179.

174. Quam fuperimpofitum vel Athos, &c.] Chaucer's HOUSE OF FAME ftands on a rock, higher than any in Spain. H. F. B. iii. 27. 175. Totidemque feneftræ.] From Chaucer, H. F. B. iii. 101. Imageries and tabernacles

I fawe, and FULL EKE OF WINDOWES

As flekis fallin in grete fnowes, &c.

But Chaucer feems to have mentioned the numerous windows as ornaments of the architecture of the Houfe, rather than with Milton's allegorical meaning.

177. Not to copy Ovid too perceptibly, Milton adopts this comparifon from Homer, which is here very happily and elegantly applied. IL. ii. 469. "Hole μyár, &c." See PARAD. L. ii. 770.

Much the fame comparison is in PARAD. REG. iv. 15.

Or as a swarm of flies in vintage time

About the wine prefs, &c.

See alfo IL. xvi, 641.

I muft however obferve, that Chaucer, in the fame argument, has the outline of the fame comparifon, H. F. iii. 431.

I heard a noife approchin blive,

That fareth as bees don in an hive

Against ther time of outflying, &c.

[merged small][ocr errors][merged small]

185

190

Nec tot, Ariftoride servator inique juvencæ
Ifidos, immiti volvebas lumina vultu,
Lumina non unquam tacito nutantia fomno,
Lumina fubjectas late spectantia terras.
Iftis illa folet loca luce carentia fæpe
Perluftrare, etiam radianti impervia foli:
Millenifque loquax auditaque vifaque linguis
Cuilibet effundit temeraria; veraque mendax
Nunc minuit, modo confictis fermonibus auget.
Sed tamen a noftro meruifti carmine laudes
Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, 195
Nobis digna cani, nec te memorasse pigebit

.

Carmine tam longo; fervati fcilicet Angli
Officiis, vaga diva, tuis, tibi reddimus. æqua.
Te Deus, æternos motu qui temperat ignes,
Fulmine præmiffo alloquitur, terraque tremente:
Fama files? An te latet impia Papistarum
Conjurata cohors in meque meofque Britannos,
Et nova fceptrigero cædes meditata läcobo?

201

Nec plura, illa ftatim fenfit mandata Tonantis, Et fatis ante fugax stridentes induit alas, Induit et variis exilia corpora plumis;

205

Dextra tubam geftat Temefæo ex ære fonoram.
Nec mora, jam pennis cedentes remigat auras,
Atque parum eft curfu celeres prævertere nubes;
Jam ventos, jam folis equos poft terga reliquit :
Et primo Angliacas, folito de more, per urbes 211
Ambiguas voces, incertaque murmura fpargit :
Mox arguta dolos, et deteftabile vulgat
Proditionis opus, nec non facta horrida dictu,
Authorefque addit fceleris, nec garrula cæcis 215

207. Dextra tubam geßat Temefæo ex ære fonoram.] Her brazen trumpet is from Chaucer, which is furnished by Aolus, H. F. B. iii. 547.

What did this Æolus, but he

Toke out his blake trompe of bras, &c.

Temefe is a city on the coaft of the Tyrrhene fea, famous for its brafs. See ODYSS.i. 183. “ Ες ΤΕΜΕΣΗΝ μετὰ ΧΑΛΚΟΝ, &c.” And Ovid, METAM. xv. 707. "Themefefque metalla." And, ibid. 52. Milton has the epithet from Ovid, MEDICAM. FAC. 41.

Et quamvis aliquis TEMES EA removerit ÆRA,

Nunquam Luna suis excutietur equis.

Again, FAST. L. v. 441.

TEMESÆAQUE concrepat ÆRA.

And METAM. vii. 207.

208.

V. 45.

Te quoque, Luna, traho, quamvis TEMESA labores
ERA tuos minuant. ————

Jam pennis cedentes remigat auras.] See AD J. RoUSIUM,

Vehique fuperum

In Jovis aulam REMIGE PENNA.

This metaphor first occurs in Eschylus, AGAMEMN. v. 53. Of vulturs. Πτερύγων ἐριθμοῖσι ἐρεοσόμενοι.

Alarum remigiis remigantes.

For instances of the Remigium alarum, fee Heinfius on Ovid, ART.. AMATOR. ii. 45. Drakenborch on Sil. Ital. xii. 98. Dante turns Oars into Wings. INFERN. C. XXVI. 121. "De remi facemo al."

Infidiis

Infidiis loca ftru&ta filet; ftupuere relatis,
Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ,
Effoetique fenes pariter, tantæque ruinæ
Senfus ad ætatem fubito penetraverat omnem.

220

Attamen interea populi miferescit ab alto Æthereus pater, et crudelibus obftitit aufis Papicolum; capti pœnas raptantur ad acres : At pia thura Deo, et grati folvuntur honores; Compita læta focis genialibus omnia fumant; Turba choros juvenilis agit: Quintoque Novembris Nulla dies toto occurrit celebratior anno.

226

In obitum Præfulis Elienfis *. Anno Ætatis 17.

A

DHUC madentes rore fqualebant genæ,
Et ficca nondum lumina

Adhuc liquentis imbre turgebant falis,

Quem nuper effudi pius,

Dum mæsta charo jufta perfolvi rogo

Wintonienfis Præfulis.

5

220. Attamen interea, &c.] We are disappointed at this abrupt ending, after curiofity and attention had been excited by the introduction of the goddefs Fame with fo much pomp. But young compofers are eager to dispatch their work. Fame is again exhibited in the next poem, written alfo at feventeen.

*Nicholas Felton, bishop of Ely, died Octob. 5, 1626, not many days after bishop Andrewes, before celebrated. Felton had been allo mafter of Pembroke Hall.

1

Uuu

Cum

Cum centilinguis Fama, proh! femper mali

Cladifque vera nuntia,

Spargit per urbes divitis Britanniæ,
Populofque Neptuno fatos,

Ceffiffe morti, et ferreis fororibus,

Te, generis humani decus,

Qui rex facrorum illa fuifti in infula
Quæ nomen Anguillæ tenet.
Tunc inquietum pectus ira protinus

Ebulliebat fervida,

Tumulis potentem fæpe devovens deam:

Nec vota Nafo in Ibida

Concepit alto diriora pectore ;

Graiufque vates parcius

Turpem Lycambis execratus eft dolum,

Sponfamque Neobolen fuam.

At ecce diras ipfe dum fundo

Et imprecor neci necem,

graves,

Audiffe tales videor attonitus fonos

Leni, fub aura, flamine:

[ocr errors][merged small][merged small][merged small]

14. Quæ nomen Anguilla tenet.] Ely, fo called from its abundance of eels. Mr. Bowle cites Capgrave, "Locus ille five cænobium a "copia anguillarum Hely modo nuncupatur." VIT. SANCT. f.141.b. Capgrave wrote about 1440.

20. Archilochus, who killed Lycambes by the feverity of his iambics. Lycambes had efpoufed his daughter Neobule to Archilochus, and afterwards gave her to another. See Ovid's IBIS, V. 54.

Cæcos

[ocr errors]
« PreviousContinue »