21. Uh che chianto, e che strille a li vascielle! Che fracasso d'antenne, e che taluorno! Da l'uocchie a li Trojane poverielle Arrobbaro le nuvole lo juorno: Jetta lo Cielo chioppete a langelle, Truone, e lápe spesseano attuorno attuorno, E tutte 'nnanze a ll'uocchie se vedevano La morte, e già pe muorte se chiagnevano. 22. Venne ad Anea lo jajo, e sospiranno Auza 'n Cielo le braccia, e spaporaje: O fortunate tutte vuie, che tanno Setta de Troja ascisteve da guaje, 'Nnante a li patre vuostre vommecanno Ll'arma, e lo sango! che benaggia craje, Gran figlio de Tideo, perché lassato Mm'aie vivo? aie fatto affè no gran peccato! 23. O si la mano toia me sficcagliava, Dove d'Attore lo famuso Achille Fece mesesca, e muorto io nce restava Co Sarpacone, che balea pe mille : Dove lo sciummo a mare rotolava Tanta armature nobele de chille, Che nce restaro accise, e a centenara Cuorpe muorte d'Aroje de famma chiara. 24. 'Ntra tanto ecco na furia d' Aquelone Le spetaccia la vela, e bede auzare Ll'onne a le Stelle, e da lo galione Da ccà, e da llà li rimme sfracassare Vene n' autr'onna, e co no sbottorone Fa la nave de scianco 'mmertecare; E le cadìe no monte d'acqua 'n cuollo, E dintro tutte stettero nn' ammuollo.
Hi summo in fluctu pendent; his unda dehiscenš Terram inter fluctus aperit: furit æstus arenis: Treis Notus abreptas in saxa latentia torquet: Saxa, vocant Itali, mediis quæ in fluctibus, Aras; Dorsum immane mari summo: tres Eurus ab alto In Brevia, & Syrteis urget (miserabile visu) Illiditque vadis, atque aggere cingit arenæ.
Unam, que Lycios, fidumque vehebat Orontem, Ipsius ante oculos ingens a vertice Pontus In puppim ferit: excutitur, pronusque magister Volvitur in caput: ast illam ter fluctus ibidem Torquet agens circum, & rapidus vorat æquore (vortex.
Apparent rari nantes in gurgite vasto; Arma virum, tabulæque, & Troja gaza per undas. Jam validam Ilionei navem, jam fortis Achate, Et qua vectus Abas, & qua grandevus Alethes, Vicit hyems: laxis laterum compagibus omnes Accipiunt inimicum imbrem, rimisque fatiscunt.
Interea magno misceri murmure pontum, Emissamque hyemem sensit Neptunus, & imis Stagna refusa vadis: graviter commotus, & alto Prospiciens, summa placidum caput extulit unda. Disiectam Æneæ toto videt æquore clasšem, Fluctibus oppressos Troas, calique ruina.
25. Varie 'n cimma de ll' onne a ll'aria jevano, Autre pe 'nfi a lo funno zeffonnavano A toccare l'arene, e se scoprevano Cheste, quanno po ll'onne annabbissavano. A cierte scuoglie, che sott' acqua stevano, (Are da li Latine se chiammavano ) Tre galiune restano 'ncagliate,
Tre autre 'n sicco restano arenate. 26. Co la gente de Licia zeffonnaje Sotto l'uocchie d'Anea lo caro Aronte. Na capozzata a poppa le schiaffaje N'onna, ch' era cchiù grossa de no monte. Lo temmoniero a mare derropaje, Pe passare a la varca de Caronte: Tre bote na girata tonna tonna Fa lo vasciello, e po se sparafonna. 27. 'Ntra chillo guorfo comme paparielle Poco scurisse jevano natanno;
Arme, casciune, e ciento cose belle De Troja pe chell' onne se nne vanno: D'Acate, e Lioneo già li vascielle, E d'Abbante, e d' Aulezio scatenanno Se jevano a li scianche, e a la stess'ora No mare aveano dinto, e n' autro fora. 28. A lo remmore se scetaje Nettunno, E 'ntese chella furia, e lo fracasso Subbeto disse: ah potta de lo munno! -Chi 'n casa mia mme fa de lo smargiasso? Caccia fora la capo, e lo zeffunno Vede, e de li vascielle lo sconquasso, E contra li Trojane 'nfuriare
Li sdigne de lo Cielo, e de lo Mare.
Nec latuere doli fratrem Junonis, & iræ. Eurum ad se Zephyrumq; vocat: dehinc talia fatur: Tantane vos generis tenuit fiducia vestri? Jam cælum terramque, meo sine numine, venti Miscere, & tantas audetis tollere moles?
Quos ego sed motos præstat componere fluctus. Post mihi non simili pana commissa luetis. Maturate fugam,
Regique hæc dicite vestro;
Non illi imperium pelagi, sævumque tridentem, Sed mihi sorte datum: tenet illa immania saxa, Vestras, Eure, domos: illa se jacter in aula Eolis, & clauso ventorum carcere, regnet.
Sic ait, & dicto citius tumida æquora placat, Collectasque fugat nubes, Solemque reducit. Cymothoë simul, & Triton adnixus acuto Detrudunt naves scopulo: levat ipse tridenti, Et vastas aperit Syrtes,
19. E comme frate, ch'era de Giunone, Sapea de chella li penziere ardite : Chiamma li viente, e co no scoppolone Dice, ah frabutte, e tanto presumite? E senz' ordene mio sto sbarione Co sto fracasso 'n casa mia facite, Sconquassanno lo munno? eilà ssi diente Ve le scarrupo mò co sto tredente. 30. Ve voglio affè: ma lassame vasciare St' onne 'ncherebizzate, e po farrimmo Meglio li cunte: e comme ammatontare Saccio li presentuse vedarrimmo. Sta 'ngioriata ve porrà vastare
Pe caparro pe mò: po agghiustarimmo Ll'autre ppartite priesto spoglia 'mpise, Squagliate mò da ccà, che siate accise. 31. E a nomme mio portate stammasciata A chillo vuosto Rrè senza pedale ; Ca tutta è regno mio st'acqua salata: Isso che nc'entra ? bello bestiale! Isso è Rrè de na grotta scarropata, Casa degna de vuie brutte anemale; A chille caravuotte, e pretecaglie, Che faccia lo bravazzo a buie canaglie 32. Po co no zinno, comme jelatina Quagliaje l' onne, e le nuvole affuffaros Ogne Tretone, e ogne Dea marina Pe soccurzo d' Anea se nce sbracciaro: E de vascielle cchiù de na decina Da le sseccagne, e scuoglie scatenaro: Nettunno apre la via co lo tredente, E le dà co no cauce la corrente.
« PreviousContinue » |