SORS hæc miserrima cecidit mortalibus! Litem aut aperte concitant aut clam fovent: Quos et lacessit ictibus crebris dolor, Velut procella vexat ætheris plagas; Ægris et ante nil datum est levaminis Quam vincla mors frigente solverit manu. Qualis procella vita: sanguis æstuans Floris venustas vita; quæ gemmis nitet, It is a dream-whose seeming truth As wandering as his fancies are; It is a dial-which points out It is a weary interlude, Which doth short joys, long woes, include; Ut dormienti somnium, vita est: pari Gnomon ut horas, vita sic solis vices Quo cuncta, corpus sic in æternum premit !---- Fert lusus olim, vita sic interserit Momenta suavitatis, at luctus dies: Cui scena, mundus; prologus heu! madens gena: Actus, inanes spes metusque discolor: Efflata finem ponit anima fabulæ, Nil et relictum est homini agendum ni mori. IDEM. QUÆNAM sors homini data est? Rixas clamve palamve assiduas gerit: Dant ægris speciem turbinis asperi, Ut cæli rabies, homo: Estus sanguineus vi superat fretum : Qui sævis animum motibus incitat; Jactatam in tumulo destinat anchora! Ut floris species, homo: Cui, somnus veluti vigil, Ætas prima brevis, fluxaque serior: Tum sors asperior premit : Quo primum satus est decidit in solum ! Ut noctis simulacrum, homo: Illudunt species et juvenem et senem. Mentis ficta velut, diffugit evagans. Atræ tum nebulæ lues Vanum surripuit vanaque somnia! Ut solis varias vices Gnomon occidui, sic homo mobili Lapsum seu tacitum, seu celerem fugam : Ut lusus piget et joci, Inter si positi sint mora fabulæ, Lasso sic homini cadunt Raræ deliciæ, continuus dolor. Plorans ingreditur, modo Spes vanas peragit, sæpe metus leves, Partes mors agit ultimas, Actum est: exit homo: spiritus evolat. [In the prior translation, 'varied' having been misread or misremembered for 'vainer', 'inanior' should occupy the place of 'discolor.'] D |