Francisci Petrarcae Epistolę de rebus familiaribus et varię : tum quae adhuc tum quae nondum editę: familiarum scilicet libri XXIIII, variarum liber unicus, Volume 1

Front Cover
Typis Felicis Le Monnier, 1859 - Authors, Italian - 1122 pages

From inside the book

Selected pages

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page 200 - ... et eunt homines mirari alta montium et ingentes fluctus maris et latissimos lapsus fluminum et Oceani ambitum et gyros siderum et relinquunt se ipsos...
Page 9 - ... certum michi deputavit diem, et a meridie ad vesperam me tenuit. Et quoniam, crescente materia, breve tempus apparuit, duobus proximis diebus idem fecit. Sic triduo excussa ignorantia mea, die tertio me dignum laurea iudicavit.
Page 5 - Romane antiquitatis plena, qua delector, sed quia earum usus nequitia hominum depravatur. Itaque piguit perdiscere, quo inhoneste uti nollem et honeste vix possem, et, si vellem, puritas inscitie tribuenda esset.
Page 361 - Vivus est enim sermo Dei, et efficax, et penetrabilior omni gladio ancipiti, et pertingens usque ad divisionem animae ac spiritus, compagum quoque ac medullarum, et discretor cogitationum et intentionum cordis.
Page 62 - Hunc circum innumerae gentes populique volabant ; ac velut in pratis ubi apes aestate serena floribus insidunt variis et candida circum lilia funduntur, strepit omnis murmure campus.
Page 193 - Altissimum regionis huius montem, quem non immerito Ventosum vocant, hodierno die, sola videndi insignem loci altitudinem cupiditate ductus, ascendi Multis iter hoc annis in animo fuerat; ab infantia enim his in locis, ut nosti, fato res hominum versante, versatus sum; mons autem hic late undique conspectus, fere semper in oculis est.
Page 200 - Obstupui, fateor; audiendique avidum fratrem rogans ne michi molestus esset, librum clausi, iratus michimet quod nunc etiam terrestria mirarer, qui iampridem ab ipsis gentium philosophis 24 discere debuissem « nichil preter animum esse mirabile, cui magno nichil est magnum...
Page 134 - Romain pervenissem*. Ingens mihi forsan in posterum scribendi materia oblata est: in praesens nihil est, quod inchoare ausim miraculo rerum tantarum et stuporis mole obrutus. Unum hoc tacitum noluerim: contra ac tu suspicabaris accidit.
Page 6 - Pireneis estatem prope celestem, multa et domini et comitum iucunditate, transegi, ut semper tempus illud memorando suspirem. Inde rediens sub fratre eius lohanne de Columna, cardinali, multos per annos, non quasi sub domino sed sub patre, imo ne id quidem, sed cum fratre amantissimo, imo mecum et propria mea in domo fui.
Page 64 - Neve diutius apud te qualia decerpseris maneant, cave: nulla quidem esset apibus gloria, nisi in aliud et in melius inventa converterent.

Bibliographic information