(tram. Ilicibus crebris facra nemus accubet umbra. 335 Tum tenues dare rurfus aquas, et pascere rurfus Solis ad occafum: quum frigidus æra Vesper Temperat, et faltus reficit jam roscida Luna, Litoraque Alcyonem resonant, et acanthida dumi. Quid tibi paftores Libyæ, quid pafcua verfu 340 Profequar, et raris habitata mapalia tectis? Sæpe diem noctemque, et totum ex ordine mensem Pafcitur, itque pecus longa in deferta fine ullis Hofpitiis: tantum campi jacet. omnia fecum Armentarius Afer agit, tectumque, Laremque, 345 Armaque, Amyclæumque canem, Creffamque phareNon fecus ac patriis acer Romanus in armis Injusto sub fasce viam quum carpit, et hofti Ante exspectatum pofitis ftat in agmine castris. At non, qua Scythiæ gentes, Mæoticaque unda, 350 Turbidus et torquens flaventes Ister arenas, Quaque redit medium Rhodope porrecta fub axem: Illic claufa tenent stabulis armenta; neque ullæ Aut herbæ campo apparent, aut arbore frondes: Sed jacet aggeribus niveis informis, et alto 355 Terra gelu late, feptemque affurgit in ulnas. Semper hiems, femper fpirantes frigora Cauri. Tum Sol pallentes haud unquam difcutit umbras: Nec quum invectus equis altum petit æthera; nec quum Præcipitem Oceani rubro lavit æquore currum. 360 Concrefcunt fubitæ currenti in flumine crustæ: Undaque jam tergo ferratos fuftinet orbes, Puppibus illa prius patulis, nunc hospita plauftris. Aeraque diffiliunt vulgo, vestesque rigescunt Indutæ, cæduntque fecuribus humida vina, 365 Et totæ folidam in glaciem vertere lacunæ, Stiriaque impexis induruit horrida barbis. Interea toto non fecius aere ningit: Intereunt pecudes: ftant circumfufa pruinis Corpora magna boum: confertoque agmine cervi 370 Torpent mole nova, et fummis vix cornibus exstant. Hos non immiffis canibus, non caffibus ullis, Puniceæve agitant pavidos formidine pennæ : Sed fruftra oppofitum trudentes pectore montem, Cominus obtruncant ferro; graviterque rudentes 375 Cædunt; et magno læti clamore reportant. Ipfi in defossis specubus, fecura sub alta Otia agunt terra; congeftaque robora, totasque Advolvere focis ulmos, ignique dedere: Hic noctem ludo ducunt; et pocula læti 380 Fermento, atque acidis imitantur vitea forbis. Talis Hyperboreo Septem fubjecta trioni Gens effrena virum Rhipæo tunditur Euro: Et pecudum fulvis velantur corpora setis. Si tibi lanicium curæ; primum afpera filva, 385 Lappæque tribulique abfint: fuge pabula læta: Continuoque greges villis lege mollibus albos. Illum autem, quamvis aries fit candidus ipse, Nigra fubeft udo tantum cui lingua palato, Rejice; ne maculis infufcet vellera pullis 390 Nafcentum; plenoque alium circumfpice campo. Munere fic niveo lanæ, fi credere dignum eft, Pan Deus Arcadia captam te, Luna, fefellit, In nemora alta vocans: nec tu afpernata vocantem. At cui lactis amor, cytifum, lotofque frequentes 395 Ipse manu, salsasque ferat præsepibus herbas. Hinc et amant fluvios magis, et magis ubera tendunt, Multi jam excretos prohibent a matribus hædos, Nec tibi cura canum fuerit poftrema: fed una Difce et odoratam ftabulis accendere cedrum, Aut tecto affuetus coluber fuccedere et umbræ, Peftis acerba boum, pecorique afpergere virus, 420 Fovit humum: cape faxa manu, cape robora, pastor; Tollentemque minas, et fibila colla tumentem Dejice: jamque fuga timidum caput abdidit alte, Quum medii nexus, extremæque agmina caudæ Solvuntur, tardofque trahit finus ultimus orbes. 425 Est etiam ille malus Calabris in saltibus anguis, Squamea convolvens fublato pectore terga, Atque Atque notis longam maculofus grandibus alvum: Qui, dum amnes ulli rumpuntur fontibus, et dum Vere madent udo terræ, ac pluvialibus Austris, 430 Stagna colit; ripifque habitans, hic piscibus atram Improbus ingluviem, ranifque loquacibus explet. Poftquam exhaufta palus, terræque ardore dehifcunt, Exfilit in ficcum; et flammantia lumina torquens Sævit agris, afperque fiti, atque exterritus æftu. 435 Ne mihi tum molles fub dio carpere fomnos, Neu dorfo nemoris libeat jacuiffe per herbas: Quum pofitis novus exuviis, nitidusque juventa Volvitur; aut catulos tectis, aut ova relinquens, Arduus ad Solem, et linguis micat ore trifulcis. 440 Morborum quoque te caufas, et signa docebo. Scillamque, elleborosque graves, nigrumque bitumen. Quum Quum furit, atque artus depafcitur arida febris; 460 Ima ferire pedis falientem fanguine venam: Quum fugit in Rhodopen, atque in deferta Getarum, Quam procul aut molli fuccedere fæpius umbræ 465 Videris, aut summas carpentem ignavius herbas, Extremamque fequi, aut medio procumbere campo Pafcentem, et feræ folam decedere nocti; 470 Continuo culpam ferro compefce, prius quam (gentem. Non tam creber agens hiemem ruit æquore turbo, Quam multæ pecudum peftes. nec fingula morbi Corpora corripiunt: fed tota æstiva repente, Spemque gregemque fimul, cunctamque ab origine Tum sciat; aerias Alpes, et Norica fi quis 475 Caftella in tumulis, et Iapidis arva Timavi, Nunc quoque poft tanto videat, defertaque regna Paftorum, et longe faltus lateque vacantes. Hic quondam morbo cœli miseranda coorta est Tempeftas, totoque autumni incanduit æstu; 480 Et genus omne neci pecudum dedit, omne ferarum; Corrupitque lacus: infecit pabula tabo. Nec via mortis erat fimplex: sed ubi ignea venis 485 Offa minutatim morbo collapsa trahebat. Sæpe in honore Deum medio ftans hostia ad aram, |