145 Prætulerim, cœlique libens in parte locarim: Quadrijugo vehitur curru, cui tempora circum 175 Efto Efto nunc Sol teftis, et hæc mihi terra precanti, Jam melior, jam, Diva, precor: tuque inclyte Mavors, Convenit Evandri victos difcedere ad urbem: 185 Cedet Iulus agris: nec poft arma ulla rebelles Aeneadæ referent, ferrove hæc regna laceffent. Sin noftrum annuerit nobis victoria Martem, (Ut potius reor, et potius Di numine firment) Non ego nec Teucris Italos parere jubebo, 190 Nec mihi regna peto. paribus fe legibus ambæ Invictæ gentes æterna in fœdera mittant. Sacra, Deofque dabo: focer arma Latinus habeto; Imperium folenne focer: mihi moenia Teucri Constituent, urbique dabit Lavinia nomen. 195 Sic prior Aeneas: fequitur fic deinde Latinus, 205 Diluvio mifcens, cœlumque in Tartara folvat: Ut fceptrum hoc (dextra fceptrum nam forte gerebat) Nunquam Nunquam fronde levi fundet virgulta nec umbras, Matre caret, pofuitque comas, et brachia ferro; Non pudet, o Rutuli, pro cunctis talibus unam Vix hostem, alterni fi congrediamur, habemus. Ille quidem ad Superos, quorum se devovet aris, 235 Succedet fama, vivusque per ora feretur: Nos, patria amiffa, dominis parere fuperbis Talibus Talibus incenfa eft juvenum sententia dictis, Jam magis atque magis; ferpitque per agmina murmur. 240 Ipfi Laurentes mutati, ipfique Latini. Qui fibi jam requiem pugnæ, rebufque falutem Sperabant, nunc arma volunt, fœdufque precantur Infectum, et Turni sortem miserantur iniquam. His aliud majus Juturna adjungit, et alto 245 Dat fignum cœlo; quo non præfentius ullum Turbavit mentes Italas, monstroque fefellit. Namque volans rubra fulvus Jovis ales in æthra, Litoreas agitabat aves turbamque sonantem Agminis aligeri; fubito cum lapfus ad undas, 250 Cycnum excellentem pedibus rapit improbus uncis. Arrexere animos Itali: cunctaque volucres Convertunt clamore fugam, mirabile visu, Aetheraque obfcurant pennis, hoftemque per auras Facta nube premunt; donec vi victus, et ipso 255 Pondere defecit; prædamque ex unguibus ales Projecit fluvio, penitusque in nubila fugit. Tum vero augurium Rutuli clamore falutant; Expediuntque manus: primusque Tolumnius augur, Hoc erat, hoc votis, inquit, quod fæpe petivi. 260 Accipio agnofcoque Deos: me, me duce, ferrum Corripite, o Rutuli, quos improbus advena bello Territat, invalidas ut aves; et litora veftra Vi populat. petet ille fugam, penitusque profundo Vela dabit. vos unanimi denfete catervas, 265 Et Regem vobis pugna defendite raptum. Dixit, et adverfos telum contorfit in hoftes Procurrens: fonitum dat ftridula cornus, et auras Certa fecat. fimul hoc, fimul ingens clamor, et omnes Turbati Turbati cunei, calefactaque corda tumultu. 270 Hasta volans, ut forte novem pulcherrima fratrum Corpora conftiterant contra, quos fida crearat Una tot Arcadio conjux Tyrrhena Gilippo; Horum unum ad medium, teritur qua futilis alvo Balteus, et laterum juncturas fibula mordet, 275 Egregium forma juvenem et fulgentibus armis, Transadigit costas, fulvaque effundit arena. At fratres, animofa phalanx, accenfaque luctu, Pars gladios ftringunt manibus, pars miffile ferrum Corripiunt, cæcique ruunt. quos agmina contra 280 Procurrunt Laurentum, hinc denfi rurfus inundant Troes, Agyllinique, et pictis Arcades armis. Sic omnes amor unus habet decernere ferro. Diripuere aras: it toto turbida cœlo Tempeftas telorum, ac ferreus ingruit imber: Infrænant alii currus, aut corpora faltu Et mifer oppofitis a tergo involvitur aris In caput, inque humeros. at fervidus advolat hasta 295 Defuper altus equo graviter ferit, atque ita fatur: Fff 2 |