Quæ ftravit Rutulos late, armorumque refolvit 525 530 Parte alia horrendus visu quassabat Etruscam Vos, o Calliope, precor aspirate canenti; Transfoffi ligno, veniunt. vix unus Helenor, 545 Et Lycus, elapfi: quorum primævus Helenor, Mæonio regi quem serva Licymnia furtim Suftulerat, vetitifque ad Trojam miserat armis; Enfe Enfe levis nudo, parmaque inglorius alba. Ifque ubi fe Turni media inter millia vidit; 550 Hinc acies, atque hinc acies adftare Latinas; Ut fera, quæ densa venantum septa corona Contra tela furit, fefeque haud nescia morti Injicit, et faltu fupra venabula fertur: Haud aliter juvenis medios moriturus in hostes 555 Irruit; et, qua tela videt denfiffima, tendit. At pedibus longe melior Lycus, inter et hostes, Inter et arma fuga muros tenet, altaque certat Prendere tecta manu, sociumque attingere dextras. Quem Turnus, pariter curfu teloque fecutus, 560 Increpat his victor: Noftrafne evadere, demens, Sperafti te poffe manus? fimul arripit ipsum Pendentem, et magna muri cum parte revellit. Qualis ubi aut leporem, aut candenti corpore cycnum, Suftulit alta petens pedibus Jovis armiger uncis: 565 Quæfitum aut matri multis balatibus agnum Martius a stabulis rapuit lupus. undique clamor Tollitur. invadunt, et foffas aggere complent. Ardentes tædas alii ad fastigia jactant. Ilioneus faxo atque ingenti fragmine montis 570 Lucetium portæ fubeuntem, ignefque ferentem; Emathiona Liger, Chorinæum fternit Asylas: Hic jaculo bonus, hic longe fallente fagitta: Ortygium Cæneus, victorem Cænea Turnus: Turnus Ityn, Cloniumque, Dioxippum, Promulumque, 575 Et Sagarim, et summis stantem pro turribus Idam: Privernum Capys. hunc primo levis hafta Themillæ Strinxerat: ille manum, projecto tegmine, demens Ad vulnus tulit: ergo alis allapfa sagitta, Et lævo infixa eft lateri manus, abditaque intus Pictus acu chlamydem, et ferrugine clarus Ibera; Non pudet obfidione iterum, valloque teneri, Flectere ludus equos, et spicula tendere cornu. 610 Terga 610 Terga fatigamus hasta: nec tarda fenectus alta Et tunicæ manicas, et habent redimicula mitræ. O vere Phrygiæ, neque enim Phryges! ite per Dindyma; ubi affuetis biforem dat tibia cantum. Tympana vos buxufque vocat Berecynthia matris 620 Idææ. finite arma viris, et cedite ferro. Talia jactantem dictis, ac dira canentem Non tulit Afcanius; nervoque obverfus equino Contendit telum, diverfaque brachia ducens, Conftitit ante Jovem, fupplex per vota precatus: 625 Juppiter omnipotens audacibus annue cœptis. Ipfe tibi ad tua templa feram folennia dona; Et ftatuam ante aras aurata fronte juvencum Candentem, pariterque caput cum matre ferentem; Jam cornu petat, et pedibus qui spargat arenam. 630 Audiit, et cœli genitor de parte serena Intonuit lævum. fonat una fatifer arcus, Aetheria tum forte plaga crinitus Apollo Macte Macte nova virtute, puer: fic itur ad aftra; Dis genite, et geniture Deos. jure omnia bella Gente fub Affaraci fato ventura refident: Nec te Troja capit. fimul hæc effatus, ab alto 645 Aethere fe mittit, fpirantes dimovet auras, Afcaniumque petit. formam tum vertitur oris Antiquum in Buten. hic Dardanio Anchifæ Armiger ante fuit, fidufque ad limina custos. Tum comitem Afcanio pater addidit. ibat Apollo 650 Omnia longævo fimilis, vocemque coloremque, Et crines albos, et fæva fonoribus arma: Atque his ardentem dictis affatur Iulum': Sit fatis, Aeneide, telis impune Numanum Oppetiisse tuis: primam hanc tibi magnus Apollo 655 Concedit laudem, et paribus non invidet armis. Cætera parce, puer, bello. fic orfus Apollo, Mortales medio afpectus fermone reliquit, Et procul in tenuem ex oculis evanuit auram. Agnovere Deum proceres divinaque tela 660 Dardanidæ, pharetramque fuga sensere sonantem. Ergo avidum pugnæ, dictis ac numine Phœbi, Afcanium prohibent: ipfi in certamina rurfus Succedunt, animafque in aperta pericula mittunt. It clamor totis per propugnacula muris: 665 Intendunt acres arcus, amentaque torquent. Sternitur omne folum telis. tum fcuta, cavæque Dant sonitum flictu galeæ. pugna aspera furgit. Quantus ab occafu veniens pluvialibus Hœdis Verberat imber humum: quam multa grandine nimbi 670 In vada præcipitant, quum Juppiter horridus Auftris Torquet aquofam hiemem, et cœlo cava nubila rumpit. Pandarus, |