Noram; fic parvis componere magna folebam. 25 Verum hæc tantum alias inter caput extulit urbes, Quantum lenta folent inter viburna cupressi.
M. Et quæ tanta fuit Romam tibi caufa videndi? T. Libertas: quæ fera, tamen refpexit inertem; Candidior poftquam tondenti barba cadebat: 30 Refpexit tamen, et longo poft tempore venit, Poftquam nos Amaryllis habet, Galatea reliquit. Namque (fatebor enim) dum me Galatea tenebat, Nec fpes libertatis erat, nec cura peculi. Quamvis multa meis exiret victima septis, 35 Pinguis et ingratæ premeretur caseus urbi;
Non unquam gravis ære domum mihi dextra redibat. M. Mirabar, quid moefta Deos, Amarylli, vocares: Cui pendere fua patereris in arbore poma. Tityrus hinc aberat: ipfæ te, Tityre, pinus, 40 Ipfi te fontes, ipfa hæc arbusta vocabant.
T. Quid facerem? neque fervitio me exire licebat,
Nec tam præfentes alibi cognofcere Divos.
Hic illum vidi juvenem, Melibœe, quotannis
Bis fenos cui noftra dies altaria fumant.
45 Hic mihi refponfum primus dedit ille petenti:
Pafcite, ut ante, boves pueri, fubmittite tauros.
M. Fortunate fenex, ergo tua rura manebunt?
Et tibi magna fatis: quamvis lapis omnia nudus,
Limosoque palus obducat pascua junco;
50 Non infueta graves tentabunt pabula fœtas:
Nec mala vicini pecoris contagia lædent.
Fortunate fenex, hic inter flumina nota,
Et fontes facros, frigus captabis opacum.
Hinc tibi, quæ femper vicino ab limite fepes
55 Hyblæis apibus florem depasta salicti,
Sæpe levi fomnum fuadebit inire fufurro.
Hinc alta fub rupe canet frondator ad auras.
Nec tamen interea raucæ, tua cura, palumbes,
Nec gemere aeria ceffabit turtur ab ulmo.
T. Ante leves ergo pascentur in æthere cervi,
Et freta deftituent nudos in litore pifces:
Ante, pererratis amborum finibus, exful
Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim,
Quam noftro illius labatur pectore vultus.
M. At nos hinc, alii fitientes ibimus Afros:
Pars Scythiam, et rapidum Cretæ veniemus Oaxem,
Et penitus toto divifos orbe Britannos.
En unquam patrios longo poft tempore fines,
Pauperis et tuguri congeftum cespite culmen,
70 Poft aliquot, mea regna videns, mirabor aristas?
Impius hæc tam culta novalia miles habebit?
Barbarus has fegetes? en quo difcordia cives
Perduxit miferos! en queis confevimus agros!
Infere nunc, Meliboe, pyros: pone ordine vites.
75 Ite meæ, felix quondam pecus, ite capella:
Non ego vos posthac, viridi projectus in antro,
Dumofa pendere procul de rupe videbo.
Carmina nulla canam; non me pafcente, capellæ,
Florentem cytifum, et falices carpetis amaras.
T.Hic tamen hanc mecum poteris requiefcere noctem
Fronde fuper viridi. funt nobis mitia poma,
Caftaneæ molles, et preffi copia lactis.
Et jam fumma procul villarum culmina fumant,
Majorefque cadunt altis de montibus umbræ.
Ormofum paftor Corydon ardebat Alexin,
Delicias domini: nec, quid fperaret, habebat.
Tantum inter denfas, umbrofa cacumina, fagos
Affidue veniebat: ibi hæc incondita folus
5 Montibus, et filvis studio jactabat inani.
O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas:
Nil noftri miferere: mori me denique coges.
Nunc etiam pecudes umbras et frigora captant:
Nunc virides etiam occultant fpineta lacertos:
10 Theftylis et rapido feffis mefforibus æftu
Allia ferpyllumque herbas contundit olentes.
At mecum raucis, tua dum veftigia luftro,
Sole fub ardenti refonant arbusta cicadis.
Nonne fuit fatius, triftes Amaryllidis iras,
15 Atque fuperba pati fastidia? nonne Menalcan?
Quamvis ille niger, quamvis tu candidus effes.
O formose puer, nimium ne crede colori.
Alba liguftra cadunt, vaccinia nigra leguntur.
Defpectus tibi fum; nec qui fim quæris, Alexi:
20 Quam dives pecoris nivei, quam lactis abundans.
Mille meæ Siculis errant in montibus agnæ.
Lac mihi non æftate, novum non frigore defit.
Canto, quæ folitus, fi quando armenta vocabat,
Amphion Dircæus in Actæo Aracyntho.
25 Nec fum adeo informis: nuper me in litore vidi, Quum placidum ventis ftaret mare. non ego Daphnim,
Judice te metuam, fi nunquam fallat imago.
O tantum libeat mecum tibi fordida rura,
Atque humiles habitare casas, et figere cervos,
30 Hodorumque gregem viridi compellere hibisco!
Mecum una in filvis imitabere Pana canendo.
Pan primus calamos cera conjungere plures
Inftituit: Pan curat oves, oviumque magiftros.
Nec te poeniteat calamo triviffe labellum.
35 Hæc eadem ut fciret, quid non faciebat Amyntas?
Eft mihi disparibus feptem compacta cicutis
Fistula, Damœtas dono mihi quam dedit olim:
Et dixit moriens: Te nunc habet ifta fecundum.
Dixit Damotas: Invidit ftultus Amyntas.
40 Præterea duo, nec tuta mihi valle reperti
Capreoli, fparfis etiam nunc pellibus albo,
Bina die ficcant ovis ubera: quos tibi fervo.
Jampridem a me illos abducere Thestylis orat:
Et faciet: quoniam fordent tibi munera nostra.
Huc ades, o formofe puer: tibi lilia plenis
Ecce ferunt nymphæ calathis: tibi candida Nais,
Pallentes violas et fumma papavera carpens,
Narciffum et florem jungit bene olentis anethi.
Tum cafia, atque aliis intexens fuavibus herbis,
50 Mollia luteola pingit vaccinia caltha.
Ipse ego cana legam tenera lanugine mala, Caftaneafque nuces, mea quas Amaryllis amabat. Addam cerea pruna: et honos erit huic quoque poEt vos o lauri, carpam, et te, proxima myrte: (mo: 55 Sic pofitæ quoniam fuaves mifcetis odores.
Rufticus es, Corydon. nec munera curat Alexis: Nec, fi muneribus certes, concedat Iolas.
Eheu, quid volui mifero mihi? floribus Auftrum
Perditus, et liquidis immifi fontibus apros.
60 Quem fugis, ah, demens! habitarunt Di quoque filvas,
Dardaniufque Paris. Pallas, quas condidit, arces
Ipfa colat: nobis placeant ante omnia filvæ.
Torva leæna lupum fequitur, lupus ipfe capellam;
Florentem cytifum fequitur lasciva capella:
65 Te Corydon, o Alexi. Trahit fua quemque voluptas. Afpice, aratra jugo referunt suspensa juvenci;
Et fol crefcentes decedens duplicat umbras:
Me tamen urit amor. Quis enim modus adsit amori? Ah, Corydon, Corydon; quæ te dementia cepit! 70 Semiputata tibi frondofa vitis in ulmo est.
Quin tu aliquid faltem, potius quorum indiget ufus,
Viminibus, mollique paras detexere junco?
Invenies alium, fi te hic faftidit, Alexin.
MENALCAS, DAM OE TAS, PALAE M o N.
Ic mihi, Damœta, cujum pecus? an Melibœi?
Non: verum Aegonis. nuper mihi tradidit Aegon.
M. Infelix o femper oves pecus! ipfe Neæram
Dum fovet, ac, ne me fibi præferat illa, veretur;
Hic alienus oves cuftos bis mulget in hora:
Et fuccus pecori, et lac fubducitur agnis.
D. Parcius ifta viris tamen objicienda memento.
Novimus et qui te, tranfverfa tuentibus hircis,
|