Spargens humida mella, soporiferumque papaver,
Hæc fe carminibus promittit folvere mentes
Quas velit; aft aliis duras immittere curas:
Siftere aquam fluviis, et vertere fidera retro:
490 Nocturnofque ciet Manes. mugire videbis

Sub pedibus terram, et descendere montibus ornos.
Testor, cara, Deos, et te, germana, tuumque
Dulce caput, magicas invitam accingier artes.
Tu fecreta pyram tecto interiore fub auras
495 Erige: et arma viri, thalamo quæ fixa reliquit
Impius, exuviafque omnes, lectumque jugalem,
Quo perii, fuperimponas. abolere nefandi
Cuncta viri monumenta juvat; monstratque facerdos.
Hæc effata filet: pallor fimul occupat ora.
500 Non tamen Anna novis prætexere funera facris
Germanam credit: nec tantos mente furores
Concipit; aut graviora timet quam morte Sichæi.
Ergo jussa parat.

At Regina pyra, penetrali in fede, fub auras 505 Erecta ingenti, tædis atque ilice secta,

Intenditque locum fertis, et fronde coronat
Funerea: fuper exuvias, enfemque relictum,
Effigiemque toro locat, haud ignara futuri.
Stant aræ circum: et crines effufa facerdos
510 Tercentum tonat ore Deos, Erebumque, Chaosque,
Tergeminamque Hecaten, tria virginis ora Dianæ.
Sparferat et latices fimulatos fontis Averni:
Falcibus et meffæ ad Lunam quæruntur ahenis
Pubentes herbæ, nigri cum lacte veneni:

515 Quæritur et nafcentis equi de fronte revulfus,
Et matri præreptus amor..

Bb 3

Ipfa

520

Ipfa mola, manibufque piis, altaria juxta,

Unum exuta pedem vinclis, in veste recincta,
Teftatur moritura Deos, et conscia fati

Sidera: tum, fi quod non æquo fœdere amantes
Curæ numen habet, juftumque memorque precatur.
Nox erat; et placidum carpebant fessa soporem
Corpora per terras; filvæque et fæva quierant
Aequora: quum medio volvuntur fidera lapfu;
525 Quum tacet omnis ager; pecudes, pictæque volucres,
Quæque lacus late liquidos, quæque afpera dumis
Rura tenent, fomno pofitæ fub nocte filenti
Lenibant curas, et corda oblita laborum.

At non infelix animi Phoeniffa; neque unquam 530 Solvitur in fomnos, oculisve aut pectore noctem Accipit. ingeminant curæ, rurfufque refurgens Sævit amor, magnoque irarum fluctuat æstu. Sic adeo insistit, fecumque ita corde volutat: En quid ago? rurfufne procos irrifa priores 535 Experiar? Nomadumque petam connubia fupplex, Quos ego fum toties jam dedignata maritos? Iliacas igitur claffes, atque ultima Teucrum Juffa fequar? quiane auxilio juvat ante levatos, Et bene apud memores veteris stat gratia facti? 540 Quis me autem (fac velle) finet? ratibufque fuperbis Irrifam accipiet? nefcis heu, perdita, necdum Laomedonteæ fentis perjuria gentis?

Quid tum? fola fuga nautas comitabor ovantes?
An Tyriis, omnique manu stipata meorum
545 Infequar? et quos Sidonia vix urbe revelli,

Rurfus agam pelago, et ventis dare vela jubebo?
Quin morere, ut merita es, ferroque averte dolorem.

Tu

Tu lacrymis evicta meis, tu prima furentem
His, germana, malis oneras, atque objicis hofti.
550 Non licuit thalami expertem fine crimine vitam
Degere more feræ, tales nec tangere curas?
Non fervata fides, cineri promiffa Sichæo.
Tantos illa fuo rumpebat pectore queftus.
Aeneas celfa in puppi, jam certus eundi,
555 Carpebat fomnos, rebus jam rite paratis.
Huic fe forma Dei vultu redeuntis eodem
Obtulit in fomnis, rurfufque ita visa monere est,
Omnia Mercurio fimilis, vocemque coloremque,
Et crines flavos, et membra decora juventæ:
560 Nate dea, potes hoc fub cafu ducere fomnos?

Nec, quæ circumftent te deinde pericula, cernis?
Demens! nec Zephyros audis fpirare fecundos?
Illa dolos, dirumque nefas in pectore versat,
Certa mori, varioque irarum fluctuat æftu.
565 Non fugis hinc præceps, dum præcipitare potestas?
Jam mare turbari trabibus, fævafque videbis
Collucere faces, jam fervere litora flammis;

Si te his attigerit terris Aurora morantem. Eia age, rumpe moras: Varium et mutabile femper 570 Femina. Sic fatus, nocti se immiscuit atræ.

Tum vero Aeneas, fubitis exterritus umbris,
Corripit e fomno corpus, fociofque fatigat:
Præcipites vigilate viri, et confidite transtris :
Solvite vela citi. Deus æthere miffus ab alto,
575 Feftinare fugam, tortofque incidere funes

Ecce iterum ftimulat. Sequimur te, fancte Deorum,
Quifquis es, imperioque iterum paremus ovantes.
Adfis, o, placidufque juves, et fidera cœlo

Dextra feras. Dixit: vaginaque eripit ensem
580 Fulmineum, ftrictoque ferit retinacula ferro.
Idem omnes fimul ardor habet: rapiuntque, ruuntque :
Litora deferuere: latet fub claffibus æquor.
Adnixi torquent spumas, et cærula verrunt.

Et jam prima novo fpargebat lumine terras
585 Tithoni croceum linquens Aurora cubile:
Regina e fpeculis, ut primum albefcere lucem
Vidit, et æquatis classem procedere velis,
Litoraque, et vacuos fenfit fine remige portus;
Terque quaterque manu pectus percuffa decorum,
590 Flaventefque abfciffa comas; Pro Juppiter! ibit
Hic, ait, et noftris illuferit advena regnis?

Non arma expedient? totaque ex urbe sequentur ?
Diripientque rates alii navalibus? ite,

Ferte citi flammas, date vela, impellite remos.

595 Quid loquor? aut ubi fum ? quæ mentem insania mutat? Infelix Dido! nunc te facta impia tangunt?

Tum decuit, quum fceptra dabas. en dextra fidesque ! Quem fecum patrios aiunt portare Penates! Quem fubiiffe humeris confectum ætate parentem! 600 Non potui abreptum divellere corpus, et undis Spargere? non focios, non ipfum abfumere ferro Afcanium, patriifque epulandum apponere mensis? Verum anceps pugnæ fuerat fortuna. fuiffet. Quem metui moritura? faces in castra tulissem, 605 Impleffemque foros flammis: natumque, patremque Cum genere exftinxem: memet fuper ipfa dedissem. Sol, qui terrarum flammis opera omnia lustras; Tuque harum interpres curarum et conscia Juno; Nocturnifque Hecate triviis ululata per urbes ;

610 Et Diræ ultrices; et Di morientis Elifæ;

Accipite hæc, meritumque malis advertite numen,
Et noftras audite preces: Si tangere portus
Infandum caput, ac terris adnare necesse est;
Et fic fata Jovis pofcunt; hic terminus hæret.
615 At bello audacis populi vexatus et armis,
Finibus extorris, complexu avulfus Iuli,
Auxilium imploret, videatque indigna fuorum
Funera: nec, quum fe fub leges pacis iniquæ
Tradiderit, regno, aut optata luce fruatur;

620 Sed cadat ante diem, mediaque inhumatus arena. (do
Hæc precor: hanc vocem extremam cum fanguine fun-
Tum vos, O Tyrii, ftirpem, et genus omne futurum
Exercete odiis; cinerique hæc mittite nostro
Munera: nullus amor populis, nec fœdera funto.
625 Exoriare aliquis noftris ex offibus ultor,

Qui face Dardanios, ferroque fequare colonos;
Nunc, olim, quocunque dabunt fe tempore vires:
Litora litoribus contraria, fluctibus undas

Imprecor, arma armis: pugnent ipfique nepotes.
630 Hæc ait: et partes animum verfabat in omnes;
Invisam quærens quam primum abrumpere lucem.
Tum breviter Barcen nutricem affata Sichæi:
(Namque fuam patria antiqua cinis ater habebat)
Annam, cara, mihi, nutrix, huc fifte fororem:
635 Dic corpus properet fluviali spargere lympha,
Et pecudes fecum, et monstrata piacula ducat:
Sic veniat. tuque ipfa pia tege tempora vitta.
Sacra Jovi Stygio, quæ rite incepta paravi,
Perficere eft animus, finemque imponere curis ;
640 Dardaniique rogum capitis permittere flammæ.