Page images
PDF
EPUB

Dixerat. Ille Jovis monitis immota tenebat Lumina, et obnixus curam fub corde premebat. Tandem pauca refert: Ego te, quæ plurima fando Enumerare vales, nunquam, Regina, negabo 335 Promeritam: nec me meminiffe pigebit Elifæ; Dum memor ipfe mei, dum fpiritus hos reget artus. Pro re pauca loquar: nec ego hanc abfcondere furto Speravi, ne finge, fugam; nec conjugis unquam Prætendi tædas, aut hæc in fœdera veni. 340 Me si fata meis paterentur ducere vitam Aufpiciis, et fponte mea componere curas; Urbem Trojanam primum, dulcefque meorum Relliquias colerem; Priami tecta alta manerent; Et recidiva manu pofuiffem Pergama victis. 345 Sed nunc Italiam magnam Grynæus Apollo, Italiam Lyciæ juffere capeffere fortes.

Hic amor, hæc patria est. si te Carthaginis arces Phœnissam, Libycæque aspectus detinet urbis ; Quæ tandem, Aufonia Teucros confidere terra, 350 Invidia eft? et nos fas extera quærere regna.

Me patris Anchifæ, quoties humentibus umbris Nox operit terras, quoties aftra ignea furgunt, Admonet in fomnis, et turbida terret imago: Me puer Afcanius, capitifque injuria cari, 355 Quem regno Hefperiæ fraudo, et fatalibus arvis. Nunc etiam interpres Divum Jove missus ab ipso, Testor utrumque caput, celeres mandata per auras Detulit. ipfe Deum manifesto in lumine vidi Intrantem muros, vocemque his auribus hausi. 360 Define meque tuis incendere, teque querelis: Italiam non fponte fequor.

Talia dicentem jamdudum aversa tuetur, Huc illuc volvens oculos, totumque pererrat Luminibus tacitis, et fic accenfa profatur: 365 Nec tibi Diva parens, generis nec Dardanus auctor, Perfide, fed duris genuit te cautibus horrens Caucafus, Hyrcanæque admorunt ubera tigres. Nam quid diffimulo, aut quæ me ad majora reservo? Num fletu ingemuit noftro? num lumina flexit? 370 Num lacrymas victus dedit, aut miseratus amantem est? Quæ quibus anteferam? jam jam nec maxima Juno, Nec Saturnius hæc oculis pater afpicit æquis. Nufquam tuta fides. ejectum litore, egentem Excepi, et regni demens in parte locavi: 375 Amiffam claffem, focios a morte reduxi. Heu! furiis incenfa feror. nunc augur Apollo, Nunc Lyciæ fortes, nunc et Jove missus ab ipso Interpres Divum fert horrida jussa per auras. Scilicet is Superis labor eft: ea cura quietos 380 Sollicitat! neque te teneo, neque dicta refello. I, fequere Italiam ventis; pete regna per undas: Spero equidem mediis, fi quid pia numina possunt, Supplicia haufurum fcopulis; et nomine Dido Sæpe vocaturum: fequar atris ignibus abfens: 385 Et, quum frigida mors anima feduxerit artus,

Omnibus umbra locis adero. dabis, improbe, pœnas. Audiam, et hæc Manes veniet mihi fama fub imos. His medium dictis fermonem abrumpit, et auras Aegra fugit, feque ex oculis avertit et aufert; 390 Linquens multa metu cunctantem et multa parantem Dicere. fufcipiunt famulæ, collapfaque membra Marmoreo referunt thalamo, stratifque reponunt.

[blocks in formation]

At pius Aeneas, quanquam lenire dolentem

Solando cupit, et dictis avertere curas,

395 Multa gemens, magnoque animum labefactus amore: Juffa tamen Divum exfequitur, claffemque revisit. Tum vero Teucri incumbunt, et litore celfas Deducunt toto naves: natat uncta carina: Frondentefque ferunt remos, et robora filvis 400 Infabricata, fugæ studio.

Migrantes cernas, totaque ex urbe ruentes. Ac veluti ingentem formicæ farris acervum Quum populant, hiemis memores, tectoque reponunt; It nigrum campis agmen, prædamque per herbas 405 Convectant calle angufto: pars grandia trudunt Obnixæ frumenta humeris: pars agmina cogunt, Caftigantque moras: opere omnis femita fervet. Quis tibi tunc, Dido, cernenti talia fenfus? Quofve dabas gemitus, quum litora fervere late 410 Profpiceres arce ex fumma, totumque videres Mifceri ante oculos tantis clamoribus æquor? Improbe amor, quid non mortalia pectora cogis ? Ire iterum in lacrymas, iterum tentare precando Cogitur, et fupplex animos fubmittere amori; 415 Ne quid inexpertum, frustra moritura, relinquat. Anna, vides toto properari litore circum: Undique convenere: vocat jam carbasus auras: Puppibus et læti nautæ imposuere coronas. Hunc ego fi potui tantum fperare dolorem;

420 Et perferre, foror, potero: miseræ hoc tamen unum Exfequere, Anna, mihi. folam nam perfidus ille

Te colere, arcanos etiam tibi credere fenfus:

Sola viri molles aditus, et tempora noras.

425

I, foror, atque hoftem fupplex affare fuperbum:
Non ego cum Danais Trojanam exfcindere gentem
Aulide juravi, claffemve ad Pergama misi:

Nec patris Anchifæ cinerem Manesve revelli.
Cur mea dicta negat duras demittere in aures?
Quo ruit? extremum hoc miferæ det munus amanti:
430 Exfpectet facilemque fugam, ventofque ferentes.

Non jam conjugium antiquum, quod prodidit, oro;
Nec pulchro ut Latio careat, regnumque relinquat:
Tempus inane peto, requiem fpatiumque furori;
Dum mea me victam doceat fortuna dolere.
435 Extremam hanc oro veniam: (miferere fororis)
Quam mihi quum dederis cumulatam, morte remittam. ́
Talibus orabat; talesque miserrima fletus
Fertque refertque foror: fed nullis ille movetur
Fletibus, aut voces ullas tractabilis audit.

440 Fata obftant; placidafque viri Deus obstruit aures.
Ac veluti, annofam valido quum robore quercum
Alpini Boreæ nunc hinc, nunc flatibus illinc
Eruere inter fe certant; it ftridor, et alte
Confternunt terram concufso ftipite frondes:
445 Ipfa hæret fcopulis; et quantum vertice ad auras
Aetherias, tantum radice in Tartara tendit.

450

Haud fecus affiduis hinc atque hinc vocibus heros
Tunditur; et magno perfentit pectore curas.
Mens immota manet: lacrymæ volvuntur inanes.
Tum vero infelix fatis exterrita Dido

Mortem orat: tædet coeli convexa tueri.

Quo magis inceptum peragat, lucemque relinquat;
Vidit, thuricremis quum dona imponeret aris,
Horrendum dictu, latices nigrefcere facros;

[blocks in formation]

455 Fufaque in obfcoenum fe vertere vina cruorem. Hoc vifum nulli, non ipfi effata forori.

Præterea, fuit in tectis de marmore templum Conjugis antiqui, miro quod honore colebat, Velleribus niveis, et fefta fronde revinctum. 460 Hinc exaudiri voces, et verba vocantis

Vifa viri, nox quum terras obfcura teneret :
Solaque culminibus ferali carmine bubo
Sæpe queri, et longas in fletum ducere voces.
Multaque præterea vatum prædicta priorum
465 Terribili monitu horrificant. agit ipfe furentem
In fomnis ferus Aeneas: femperque relinqui
Sola fibi, femper longam incomitata videtur
Ire viam, et Tyrios deferta quærere terra.
Eumenidum veluti demens videt agmina Pentheus,
470 Et Solem geminum, et duplices fe oftendere Thebas:
Aut Agamemnonius fcenis agitatus Orestes,
Armatam facibus matrem et ferpentibus atris
Quum fugit, ultricefque fedent in limine Diræ. .
Ergo ubi concepit furias, evicta dolore,

475 Decrevitque mori; tempus fecum ipfa modumque
Exigit: et moeftam dictis aggreffa fororem,
Confilium vultu tegit, ac fpem fronte serenat:
Inveni, germana, viam (gratare forori)

Quæ mihi reddat eum, vel eo me folvat, amantem.

480 Oceani finem juxta Solemque cadentem,

Ultimus Aethiopum locus eft, ubi maximus Atlas
Axem humero torquet ftellis ardentibus aptum.
Hinc mihi Massylæ gentis monftrata facerdos;
Hefperidum templi custos, epulasque draconi
485 Quæ dabat, et facros fervabat in arbore ramos.

Spargens

« PreviousContinue »