Ille hæc, depofita tandem formidine, fatur:
Sum patria ex Ithaca, comes infelicis Ulyssei,
Nomine Achæmenides, Trojam genitore Adamasto
615 Paupere (manfissetque utinam fortuna) profectus.
Hic me, dum trepidi crudelia limina linquunt,
Immemores focii vaitu Cyclopis in antro
Deferuere. domus fanie dapibufque cruentis,
Intus opaca, ingens: ipse arduus, altaque. pulfat
620 Sidera, (Di talem terris avertite peftem)

Nec vifu facilis, nec dictu effabilis ulli.

Visceribus miferorum, et fanguine vescitur atro.
Vidi egomet, duo de numero quum corpora nostro,
Prenfa manu magna, medio refupinus in antro,
625 Frangeret ad saxum, fanieque aspersa natarent
Limina: vidi, atro quum membra fluentia tabo
Manderet, et tepidi tremerent sub dentibus artus.
Haud impune quidem: nec talia paffus Ulysses,
Oblitufye fui eft Ithacus difcrimine tanto.
630 Nam fimul expletus dapibus, vinoque fepultus,
Cervicem inflexam pofuit, jacuitque per antrum
Immenfum, faniem eructans, ac frufta cruento
Per fomnum commista mero; nos, magna precati
Numina, sortitique vices, una undique circum
635 Fundimur, et telo lumen terebramus acuto
Ingens, quod torva folum fub fronte latebat,
Argolici clypei, aut Phœbeæ lampadis instar :
Et tandem læti fociorum ulcifcimur umbras.
Sed fugite, O miseri, fugite, atque ab litore funem
640 Rumpite.

Nam qualis quantusque cavo Polyphemus in antro
Lanigeras claudit pecudes, atque ubera pressat ;

Centum alii curva hæc habitant ad litora vulgo
Infandi Cyclopes, et altis montibus errant.

645 Tertia jam Lunæ fe cornua lumine complent,
Quum vitam in filvis, inter deferta ferarum
Luftra domofque, traho, vastosque ab rupe Cyclopas
Profpicio, fonitumque pedum, vocemque tremifco.
Vicum infelicem, baccas, lapidofaque corna
650 Dant rami, et vulfis pascunt radicibus herbæ.
Omnia colluftrans, hanc primum ad litora classem
Confpexi venientem: huic me, quæcunque fuisset,
Addixi: fatis eft gentem effugiffe nefandam.
Vos animam hanc potius quocunque abfumite letho.
655
Vix ea fatus erat; fummo quum monte videmus
Ipfum inter pecudes vasta se mole moventem
Paftorem Polyphemum, et litora nota petentem:
Monftrum horrendum, informe, ingens, cui lumen ad-
Trunca manum pinus regit, et vestigia firmat: (emtum.
660 Lanigeræ comitantur oves; ea fola voluptas,
Solamenque mali: de collo fistula pendet.

Poftquam altos tetigit fluctus, et ad æquora venit;
Luminis effoffi fluidum lavit inde cruorem:

Dentibus infrendens gemitu: graditurque per æquor
665 Jam medium, nec dum fluctus latera ardua tinxit.
Nos procul inde fugam trepidi celerare, recepto
Supplice, fic merito; tacitique incidere funem:
Verrimus et proni certantibus æquora remis.
Senfit, et ad fonitum vocis vestigia torsit.

670 Verum ubi nulla datur dextram affectare poteftas,
Nec potis Ionios fluctus æquare fequendo;
Clamorem immenfum tollit, quo pontus, et omnes
Intremuere undæ, penitusque exterrita tellus

Italiæ,

Italiæ, curvifque immugiit Aetna cavernis. 675 At genus e filvis Cyclopum et montibus altis Excitum ruit ad portus, et litora complent. Cernimus aftantes nequicquam lumine torvo Aetnæos fratres, cœlo capita alta ferentes; Concilium horrendum: quales quum vertice celfo 680 Aeriæ quercus, aut coniferæ cyparissi

Constiterant, filva alta Jovis, lucusve Dianæ. Præcipites metus acer agit quocunque rudentes Excutere, et ventis intendere vela fecundis. Contra juffa monent Heleni, Scyllam atque Charybdim, 685 Inter utramque viam, lethi discrimine parvo, Ni teneant curfus: certum eft dare lintea retro. Ecce autem Boreas angusta ab sede Pelori Miffus adeft. vivo prætervehor oftia faxo Pantagiæ, Megarofque finus, Tapfumque jacentem. 690 Talia monftrabat relegens errata retrorfum Litora Achæmenides, comes infelicis Ulyffei. Sicanio prætenta finu jacet infula contra Plemmyrium undosum; nomen dixere priores Ortygiam. Alpheum fama eft huc Elidis amnem 695 Occultas egiffe vias fubter mare; qui nunc

Ore Arethufa tuo Siculis confunditur undis. Juffi numina magna loci veneramur: et inde Exfupero præpingue folum stagnantis Helori. Hinc altas cautes projectaque faxa Pachyni 700 Radimus: et fatis nunquam conceffa moveri Apparet Camarina procul, campique Geloi, Immanifque Gela, fluvii cognomine dicta. Arduus inde Acragas oftentat maxima longe Monia, magnanimum quondam generator equorum. 705 Teque

Z 2

705 Teque datis linquo ventis, palmofa Selinus;

Et vada dura lego faxis Lilybeia cæcis. Hinc Drepani me portus et illætabilis ora Accipit. hic, pelagi tot tempeftatibus actus, Heu! genitorem, omnis curæ casusque levamen, 710 Amitto Anchisen. hic me, pater optime, fessum Deferis, heu! tantis nequicquam erepte periclis. Nec vates Helenus, quum multa horrenda moneret, Hos mihi prædixit luctus; non dira Celæno. Hic labor extremus, longarum hæc meta viarum. 715 Hinc me digreffum veftris Deus appulit oris. Sic pater Aeneas intentis omnibus unus, Fata renarrabat Divum, curfufque docebat. Conticuit tandem, factoque hic fine quievit.

P. VIR

AENEIDOS

LIBER QUARTUS.

A

T Regina, gravi jamdudum faucia cura, Vulnus alit venis, et cæco carpitur igni. Multa viri virtus animo, multufque recurfat Gentis honos: hærent infixi pectore vultus, 5 Verbaque: nec placidam membris dat cura quietem. Poftera Phobea luftrabat lampade terras, Humentemque Aurora polo dimoverat umbram; Quum fic unanimem alloquitur malefana fororem: Anna foror, quæ me suspensam insomnia terrent ! 10 Quis novus hic noftris fucceffit fedibus hofpes! Quem fefe ore ferens! quam forti pectore, et armis ! Credo equidem, nec vana fides, genus effe Deorum. Degeneres animos timor arguit. heu, quibus ille Jactatus fatis! quæ bella exhausta canebat! 15 Si mihi non animo fixum, immotumque federet, Ne cui me vinclo vellem fociare jugali, Postquam primus amor deceptam morte fefellit ; Si non pertæfum thalami tædæque fuiffet; Huic uni forfan potui succumbere culpæ.

20 Anna, fatebor enim, miferi poft fata Sichæi