Cœperit, et rerum paullatim fumere formas. Ah, virgo infelix, quæ te dementia cepit? At non tam turpis pecudum tamen ulla secuta est Ah, virgo infelix, tu nunc in montibus erras: Ilice fub nigra pallentes ruminat herbas : 55 Aut aliquam in magno fequitur grege. claudite Nymphæ, Ut Linus hæc illi divino carmine pastor, Floribus atque apio crinis ornatus amaro, Dixerit: Hos tibi dant calamos (en accipe) Mufæ, 70 Afcræo quos ante feni: quibus ille folebat Cantando rigidas deducere montibus ornos. His tibi Grynæi nemoris dicatur origo: Ne quis fit lucus, quo fe plus jactet Apollo. Quid loquar aut Scyllam Nifi, quam fama secuta est, 75 Candida fuccinctam latrantibus inguina monftris Dulichias vexaffe rates, et gurgite in alto (Ah!) timidos nautas canibus lacerasse marinis? Aut ut mutatos Terei narraverit artus: Quas illi Philomela dapes, quæ dona pararit? 80 Quo curfu deferta petiverit, et quibus ante Infelix fua tecta fupervolitaverit alis? Omnia quæ, Phœbo quondam meditante, beatus Ille canit. pulfæ referunt ad fidera valles. 85 Cogere donec oves ftabulis, numerumque referre Juffit, et invito proceffit vefper Olympo. M. ECLOGA SEPTIMA. Fo MELI BOE U S. CORYDON. THYRSIS. 'ORTE fub arguta confederat ilice Daphnis, Compulerantque greges Corydon et Thyrfis in unum; Thyrfis oves, Corydon diftentas lacte capellas. Ambo florentes ætatibus, Arcades ambo, 5 Et cantare pares, et respondere parati. Huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrtos, Vir gregis ipfe caper deerraverat. atque ego Daphnim Adfpicio: ille ubi me contra videt: Ocius, inquit, Huc ades, o Meliboe: caper tibi falvus, et hædi. 10 Et, fi quid ceffare potes, requiefce fub umbra. Huc ipfi potum venient per prata juvenci : Hic viridis tenera prætexit arundine ripas Mincius, eque facra resonant examina quercu. Quid facerem? neque ego Alcippen, nec Phyllida, habe 15 Depulfos a lacte domi quæ clauderet agnos: (bam, Et certamen erat, Corydon cum Thyrfide, magnum. Alternis igitur contendere verfibus ambo 20 Hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrfis. 30 Et ramofa Mycon vivacis cornua cervi. Si proprium hoc fuerit, levi de marmore tota T. Sinum lactis, et hæc te liba, Priape, quotannis 35 Nunc te marmoreum pro tempore fecimus: at tu, Si fœtura gregem fuppleverit, aureus esto. Quum primum pasti repetent præsepia tauri, Si mihi non hæc lux toto jam longior anno est. Hic tantum Borex curamus frigora, quantum Montibus his abeat, videas et flumina ficca. Sæpius Sæpius at fi me, Lycida formose, revisas, Fraxinus in filvis cedat tibi, pinus in hortis. M. Hæc memini, et victum fruftra contendere Thyrfin. 70 Ex illo Corydon, Corydon eft tempore nobis. ECLOGA OCTAVA. PHARMACEUTRI A. DAMON. ALPHESI BOEUS. ASTORUM Mufam Damonis et Alphefibœi, Pimmemor herbarum quos eft mirata juvenca Certantes, quorum stupefactæ carmine lynces, Et mutata fuos requierunt flumina curfus: 5 Damonis Mufam dicemus et Alphefiboi. Tu mihi, seu magni fuperas jam saxa Timavi, Sive oram Illyrici legis æquoris; en erit umquam Ille dies, mihi quum liceat tua dicere facta? En erit, ut liceat totum mihi ferre per orbem 10 Sola Sophocleo tua carmina digna cothurno? A te principium: tibi definet. accipe jussis Carmina cœpta tuis: atque hanc fine tempora circum Inter victrices ederam tibi serpere lauros. Frigida vix cœlo noctis decefferat umbra, 15 Quum ros in tenera pecori gratiffimus herba: Incumbens tereti Damon fic cœpit olivæ. D. Nafcere, præque diem veniens age, Lucifer, almum. Conjugis indigno Nifa deceptus amore Dum queror, et divos (quamquam nil teftibus illis 20 Profeci) extrema moriens tamen alloquor hora. |