P. VIRGILII MARONIS BUCOLICON LIBER. ECLOGA I. TITYRUS. MELIBEUS. TITYRUS. ME. TITYRE, tu patulæ recubans sub tegmine fagi Nos patriæ fines et dulcia linquimus arva; TI. O Meliboe, deus nobis hæc otia fecit. ME. Non equidem invideo; miror magis: undique totis Usque adeo turbatur agris. En, ipse capellas B Protenus æger ago; hanc etiam vix, Tityre, duco. * Sæpe sinistra cava prædixit ab ilice cornix. * TI. Urbem, quam dicunt Romam, Melibœe, putavi Stultus ego huic nostræ similem, quo sæpe solemus Pastores ovium teneros depellere fetus. Sic canibus catulos similis, sic matribus hædos ME. Et quæ tanta fuit Romam tibi caussa videndi ? Non umquam gravis ære domum mihi dextra redibat. Tityrus hinc aberat. Ipsæ te, Tityre, pinus, TI. Quid facerem? neque servitio me exire licebat, |