Vellera, nec telas possunt adtingere putris. Verum etiam, invisos si quis tentarat amictus, Ardentes papulæ, atque inmundus olentia sudor Membra sequebatur; nec longo deinde moranti Tempore contactos artus sacer ignis edebat. P. VIRGILII MARONIS GEORGICON LIBER QUARTUS. PROTENUS aerii mellis cœlestia dona Exsequar. Hanc etiam, Mæcenas, adspice partem. Principio sedes apibus statioque petenda, Absint et picti squalentia terga lacerti Pinguibus a stabulis, meropesque, aliæque volucres; Obviaque hospitiis teneat frondentibus arbos. Sub terra fovere larem, penitusque repertæ Ungue fovens circum, et raras super injice frondis. Saxa sonant, vocisque offensa resultat imago. Quod superest, ubi pulsam hiemem Sol aureus egit Sub terras, cœlumque æstiva luce reclusit: Illæ continuo saltus silvasque peragrant, Purpureosque metunt flores, et flumina libant Summa leves. Hinc nescio qua dulcedine lætæ Progeniem nidosque fovent; hinc arte recentis Excudunt ceras, et mella tenacia fingunt. Hinc, ubi jam emissum caveis ad sidera cœli Nare per æstatem liquidam suspexeris agmen, Obscuramque trahi vento mirabere nubem : Contemplator; aquas dulcis, et frondea semper Tecta petunt. Huc tu jussos adsperge sapores, Trita melisphylla, et cerinthæ ignobile gramen; Tinnitusque cie, et Matris quate cymbala circum: Ipsæ consident medicatis sedibus; ipsæ Intima more suo sese in cunabula condent. Sin autem ad pugnam exierint; (nam sæpe Regibus incessit magno discordia motu, Continuoque animos volgi et trepidantia bello Corda licet longe præsciscere: namque morantis Martius ille æris rauci canor increpat, et vox H |