P. VERGILI MARONIS AENEIDOS LIBER DECIMUS Panditur interea domus omnipotentis Olympi, Conciliumque vocat divum pater atque hominum rex Sideream in sedem, terras unde arduus omnes Castraque Dardanidum aspectat populosque Latinos. 5 Considunt tectis bipatentibus; incipit ipse: "Caelicolae magni, quianam sententia vobis Versa retro, tantumque animis certatis iniquis? Abnueram bello Italiam concurrere Teucris. Quae contra vetitum discordia? quis metus aut hos Aut hos arma sequi ferrumque lacessere suasit? Adveniet iustum pugnae, ne arcessite, tempus, Cum fera Karthago Romanis arcibus olim Exitium magnum atque Alpes immittet apertas; Tum certare odiis, tum res rapuisse licebit. Nunc sinite, et placidum laeti componite foedus." Iuppiter haec paucis; at non Venus aurea contra Pauca refert: 10 15 20 "O Pater, o hominum rerumque aeterna potestas! 25 30 35 40 45 50 55 Aggeribus murorum, et inundant sanguine fossas. Si sine pace tua atque invito numine Troes Quae superi Manesque dabant, cur nunc tua quisquam "Quid repetam exustas Erycino in litore classes? Quid tempestatum regem, ventosque furentes Aeolia excitos, aut actam nubibus Irim? Nunc etiam Manes - haec intemptata manebat Et, quamcumque viam dederit Fortuna, sequatur; Exigat hic aevum. Magna dicione iubeto Karthago premat Ausoniam; nihil urbibus inde Totque maris vastaeque exhausta pericula terrae, Dum Latium Teucri recidivaque Pergama quaerunt? 60 Atque solum, quo Troia fuit? Xanthum et Simoenta Redde, oro, miseris, iterumque revolvere casus. 65 70 75 80 85 Da, pater, Iliacos Teucris." Tum regia Iuno "Aeneas ignarus abest': ignarus et absit. Conamur? nos, an miseros qui Troas Achivis |