DEMOSTHENES

EX RECENSIONE

GULIELMI DINDORFII.

VOLUMEN I.

OXONII:

E TYPOGRAPHEO ACADEMICO.

MDCCCXLVI.

BIBLIOTHEQUE S. J.

Les Fontaines

60 - CHANTILLY

PRÆFATIO.

DEMOSTHENIS orationum diversas antiquitus recensiones exstitisse grammaticorum quorundam compertum habemus testimoniis, quæ tamen et pauciora et obscuriora sunt quam ut indagari possit quæ recensionum illarum vel ad prima oratoris exemplaria Atheniensia ratio vel ipsarum origo et auctoritas fuerit. Ac primo quidem Harpocratio 'ATTIKιavà quædam memorat exemplaria, nomine, ut recte conjecisse videtur Hemsterhusius in Anecd. vol. 1. p. 244, ab Attico eo ducto cujus in scribendis codicibus accuratissimam diligentiam prædicat Lucianus vol. 3. p. 100. et 119.: quem Eschinis quoque orationum exempla confecisse ex Harpocratione novimus, qui hæc duobus locis memorat, s. v. ̓Αργᾶς et θύστιον, Demosthenica vero tribus locis, quorum primus est s. v. 'Aveλovσa ex oratione contra Androtionem p. 599, 23. ubi ἐν τοῖς ̓Αττικιανοῖς διττὴν yрaphy exstare annotat, alteram, quæ hodie quoque vulgata est, ἀνελοῦσα γὰρ (ἡ βουλὴ) τὸν νόμον τοῦτον ἐχειροτόνησεν αὐτήν (vel αὑτήν), alteram ex critici alicujus, ut opinor, conjectura profectam, quam verisimile est in margine τῶν ̓Αττικιανῶν annotatam fuisse, ἀνελοῦσα γὰρ τὸν νόμον τοῦτον ἐχειροτόνησε λαβοῦσα ἐκεῖνον αὐτῇ, cum qua nostrorum nonnulli librorum eatenus consentiunt quod dativum præbent aury, in ceteris nihil a priore illa scriptura discrepantes. Secundus locus est s. v. 'EkTоλeμwσαι, quod ex Demosthenis Philippicis (id est orationibus Olynthiaca prima p. 10, 29. et tertia p. 30, 29.) affert his verbis, Εκπολεμῶσαι Δημοσθένης Φιλιππικοῖς

a

quo

ἀντὶ τοῦ εἰς πόλεμον καταστῆσαι, ὡς καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ
πολλάκις. ἐν μέντοι τοῖς ̓Αττικιανοῖς διὰ τοῦ η γράφεται,
ὡς καὶ παρὰ Ξενοφῶντι ἐν Ϛ ́ (imo 5, 4, 20.) Ελληνικῶν.
Scripturæ per 7, cujus nullum in codicibus vestigium
exstare adhuc videbatur, testem nunc ego utroque loco
produxi vetustissimum codicem Parisinum S., in
illud ipsum ἐκπολεμῆσαι a prima manu scriptum fuit,
sed a correctore utrobique in ἐκπολεμῶσαι mutatum est.
Tertius denique locus ex oratione sumptus est contra
Timocratem habita p. 703, 15. ubi χρήματα ναυκραρικὰ
in libro suo scriptum legit Harpocratio s. v. Ναυκραρικὰ,
exscriptus a Photio Lex. p. 287, 21., sed veram, quam
codices nostri omnes tuentur, lectionem χρήματα Ναυ-
κρατιτικά ἐν τοῖς ̓Αττικιανοῖς φέρεσθαι annotavit. Acce-
dunt ad hæc aliorum quorundam locorum quos citavit
Harpocratio lectiones, quas vel omnes vel plerasque in
iisdem exstitisse Attici apographis credibile est, quibus
ad emendanda nostrorum codicum vitia usi sumus.
Eorum index hic est.

p. 84, 23. Βούχεταν libri] Βούχετα Harpocratio.
p. 218, 21. προσβολάς] προβολάς.

p. 415, 4. ἀλαβαστροθήκας] ἀλαβαστοθήκας.
p. 586, 17. ἐκεκράγετε] ἐκλώζετε.

p. 929, 20. διοπτεύων] διοπεύων.

p. 973, 30. Θρασύλλου] Θρασύλλῳ.

p. 974. 15. κἄπειτα additum ex Harpocratione.
p. 1157, 12. ἐκάλουν] ἐκαλίστρουν.

p. 1241, 26. Θρᾴκην] ̓́Ακην.

p. 1265, 6. βωμὸν] λίθον.
p. 1304, 6. ἐξένισε] ἐξένιζε.

p. 1335, 7. ἐνδικάζοντας] ἐνδεκάζοντας.

Proximum post Harpocrationem diversarum recensionum testem habemus Ulpianum qui dicitur: qui quum raro scripturæ diversitatem attigerit, duobus tamen in locis antiquam quandam harum orationum edi

or Reiske

66

66

tionem memorat a vulgaribus discrepantem exemplari-
bus, quorum prior est in annotatione ad orationem
Midianam p. 558, 17. ubi quum duplex in libris nostris
inveniatur lectio, altera, qua Helladius usus est apud
Photium Biblioth. p. 533, 34., ἐπ ̓ ἀστράβης δὲ ὀχούμενος
ἀργυρᾶς τῆς ἐξ Εὐβοίας, altera, quam Herodianus secutus
est in libro περὶ μονήρους λέξεως p. 13, 20., ἐπ’ ἀστράβης δὲ
ὀχούμενος ἐξ ̓Αργούρας τῆς Εὐβοίας, Ulpianus, qui priorem
in libro suo habuit lectionem, hæc annotavit, προσέθη-
κεν “ ἀργυρᾶς”—ἡ δὲ δημώδης “ ἐξ’Αργούρας” ἔχει, ἀπὸ τό-
που τῆς Εὐβοίας, quod in exemplari suo legit scholiasta
codicis Bavarici, qui παρὰ Μενάνδρῳ ἀργυρᾶς scriptum
esse annotavit, Menandrum haud dubie dicens rheto-
rem, cujus observationes quædam ab scholiasta illo alibi
(ad p. 341. et 375, 25.) sunt allatæ et ab Ulpiano ad
p. 734, 28. Alterum idque disertum de antiqua edi-
tione testimonium Ulpiani est in annotatione ad p. 562,
7. ubi ad scripturam vulgatam ἱερὰν ἐσθῆτα annotavit
“ ἱερά” μόνον ἡ ἀρχαία ἔχει, quod ipsum a prima manu
habuit codex Parisinus S, in quo corrector literam v et
vocabulum eonra adscripsit, quæ lectio grammatici
ἐσθῆτα
cujuspiam ingenio debetur, cui quæ interpolandi caussa
fuerit in annotatione dixi.

66

66

66

199

Tertius denique diversarum recensionum testis est Hermogenes, qui in libro Tepì. ideŵv (vol. 3. p. 308. ed. Walz.) propositis ἀφελείας exemplis quibusdam ita pergit, καὶ μὴν τὸ (Demosth. in orat. pro corona p. 313.) “ τοὺς ὄφεις τοὺς παρείας θλίβων καὶ τὰ ἑξῆς μέχρι τοῦ “ ὑπὸ τῶν γρᾳδίων οὕτω προσαγορευόμενος” τοιοῦτόν ἐστι. παραμεμύθηται δὲ τῷ καὶ αὐτὸν ὥσπερ καταγινώσκοντα τῶν εἰρημένων εἰπεῖν ὅτι ὑπὸ τῶν γρᾳδίων οὕτω προσηγορεύετο· ἐκεῖνα μέντοι διὰ τὸ ἄγαν εὐτελὲς καὶ ὠβέλισάν τινες καὶ ὑπεξείλοντο, ἴσως ὀρθῶς ποιοῦντες, λέγω τὸ “ κυάμους ἑφθοὺς βοῶσα κατὰ πᾶν τὸ θέρος ἐπλανᾶτο” καὶ τὰ ἑξῆς· ταῦτα γὰρ καὶ τὰ τοιαῦτα ἐν μὲν ἰδιωτικοῖς λόγοις ἴσως ἂν ἁρμόσειεν, ἐν

113

259

locum non

59,

a 2 An

66

.270, $129, inserta crant ?

7.270,

Epson suspicatas (in comm., et in indice, v. xvapos), ad fences 5130, post vaba tobiy send addicter, hace olim beta esso ratus.

V