S ἀνθρώποις, κομιδῇ δ, ὥσπερ ἦν, καὶ ἔστι νῦν τούτῳ. καὶ γὰρ Παγασὰς ἀπαιτεῖν αὐτόν εἰσιν ἐψηφισμένοι, καὶ Μαγνησίαν κεκωλύκασι τειχίζειν. ἤκουον δ ̓ ἔγωγέ τινων ὡς οὐδὲ τοὺς λιμένας καὶ τὰς ἀγορὰς ἔτι δώσοιεν αὐτῷ καρποῦσθαι· τὰ γὰρ κοινὰ τὰ Θετταλῶν ἀπὸ τούτων δέοι διοικεῖν, οὐ Φίλιππον λαμβάνειν. * εἰ δὲ τούτων ἀποστερηθήσεται τῶν χρημάτων, εἰς στενὸν κομιδῇ 24τὰ τῆς τροφῆς τοῖς ξένοις αὐτῷ καταστήσεται. ἀλλὰ 25 μὴν τόν γε "Παίονα καὶ τὸν Ἰλλυριὸν καὶ ἁπλῶς τού τους ἅπαντας ἡγεῖσθαι χρὴ αὐτονόμους ἥδιον ἂν καὶ ἐλευθέρους ἢ δούλους εἶναι· καὶ γὰρ ἀήθεις *τοῦ κατακούειν τινός εἰσι, καὶ ἄνθρωπος ὑβριστής, ὥς φασιν. καὶ μὰ Δί ̓ οὐδὲν ἄπιστον ἴσως· τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ 16 τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγα νεται, διόπερ πολλάκις δοκεῖ τὸ φυλάξαι τἀγαθὰ τοῦ 25 κτήσασθαι χαλεπώτερον εἶναι. δεῖ τοίνυν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου καιρὸν ὑμέτερον νο- 5 μίσαντας ἑτοίμως συνάρασθαι τὰ πράγματα, καὶ πρεσβευομένους ἐφ ̓ ἃ δεῖ καὶ στρατευομένους αὐτοὺς καὶ παροξύνοντας τοὺς ἄλλους ἅπαντας, λογιζομένους, εἰ Φίλιππος λάβοι καθ' ἡμῶν τοιοῦτον καιρὸν καὶ πόλεμος γένοιτο πρὸς τῇ χώρᾳ, πῶς ἂν αὐτὸν οἴεσθε ἑτοίμως το ἐφ' ὑμᾶς ἐλθεῖν. εἶτ ̓ οὐκ αἰσχύνεσθε, εἰ μηδ ̓ ἃ πάθοιτ' ἂν, εἰ δύναιτ' ἐκεῖνος, ταῦτα ποιῆσαι καιρὸν ἔχοντες οὐ τολμήσετε ; 26 e Ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, μηδὲ τοῦθ ̓ Εὑμᾶς λαν Ο τούτῳ] τοῦτο Ο. A.B.F.S.Y. av vulgo. ἀποστερηθῇ vulgo. 5 ἀποστερηθήσεται Α.Β.Γ.S. ἀποστερήσεται Υ. Χ. τοῦ t τοῖς ξένοις om. v. - Παίονα] παιόνα Β.Γ. ο γέ et karà in rasura habet S, roû a m. recentiore scripto. ν άνθρωπος Bekkerus: ἄνθρωπος libri. Ζ τἀγαθὰ] τὰ ἀγαθὰ Β. Ἡ ὑμέτερον] ἡμέτερον A.F.S.u.v. et superscr. & B. παροξύνοντας] παροξύναντας Ο. ὰ τῇ χώρα] τὴν χώραν pr. S. Dativum posuit manus adscripto scholio ἢ ὁμορῶν τῇ χώρα. e av om. O. νοιτο] γίνοιτο Υ. aliquanto recentior, f ὑμᾶς] ἡμᾶς Ο.u.v. 8 ὑμᾶς] ἡμᾶς κ. 27 او θανέτω, ὅτι νῦν αἵρεσίς ἐστιν ὑμῖν πότερ' ὑμᾶς ἐκεῖ χρὴ 15 πολεμεῖν ἢ παρ' ὑμῖν ἐκεῖνον. ἐὰν μὲν γὰρ ἀντέχῃ τὰ τῶν Ὀλυνθίων, ὑμεῖς ἐκεῖ πολεμήσετε καὶ τὴν ἐκείνου κακῶς ποιήσετε, τὴν ὑπάρχουσαν καὶ τὴν οἰκείαν ταύτην ἀδεῶς καρπούμενοι· ἂν δ ̓ ἐκεῖνα Φίλιππος Γλάβῃ, τίς * αὐτὸν κωλύσει δεῦρο βαδίζειν ; 'Θηβαῖοι; οἱ, εἰ μὴ λίαν 20 πικρὸν εἰπεῖν, καὶ συνεισβαλοῦσιν ἑτοίμως. ἀλλὰ Φωκεῖς ; οἱ τὴν οἰκείαν οὐχ οἷοί τε ὄντες φυλάττειν, ἐὰν * μὴ βοηθήσηθ ̓ ὑμεῖς. ἢ ἄλλος τις; ἀλλ ̓, ὦ τᾶν, οὐχὶ βουλήσεται. τῶν ἀτοπωτάτων μέντἂν εἴη, εἰ ἃ νῦν ἄνοιαν ὀφλισκάνων ὅμως ἐκλαλεῖ, ταῦτα δυνηθεὶς μὴ πράξει. 25 28 ἀλλὰ μὴν ἡλίκα Ργ ̓ ἐστὶ τὰ διάφορα ἐνθάδε ἢ ἐκεῖ πο . m λεμεῖν, οὐδὲ λόγου προσδεῖν ἡγοῦμαι. εἰ γὰρ ὑμᾶς δεήσειεν αὐτοὺς τριάκοντα ἡμέρας μόνας ἔξω γενέσθαι καὶ ὅσα ἀνάγκη στρατοπέδῳ χρωμένους τῶν ἐκ τῆς χώρας λαμβάνειν, μηδενὸς ὄντος ἐν αὐτῇ πολεμίου λέγω, πλέον 17 ἂν οἶμαι ζημιωθῆναι τοὺς γεωργοῦντας “ὑμῶν ἢ ὅσα εἰς ἅπαντα τὸν πρὸ τοῦ * πόλεμον δεδαπάνησθε. εἰ δὲ δὴ “πόλεμός τις ἥξει, πόσα χρὴ νομίσαι ζημιώσεσθαι; καὶ 5 πρόσεσθ ̓ ἡ ὕβρις καὶ ἔτι ἡ τῶν πραγμάτων αἰσχύνη οὐδεμιᾶς ἐλάττων ζημίας τοῖς γε σώφροσιν. Καὐτὸν Β.Γ.S.. Η πότερ' Β.Γ.Σ. πότερον vulgo. 1 λάβῃ λάβοι Β. Legebatur αὐτὸν ἔτι. 1 Θηβαῖοι—καὶ] Legebatur Θηβαῖοι; μὴ λ. π. εἰπεῖν ᾖ, καί. οἳ addidit Baiterus. εἰ μὴ sumpsi ex cod. Paris. octavo Morelii (qui Eiπeiv omittit) et Harleiano. Denique delevi, quod v scriptum est in Paris. octavo. τη βοηθήσηθ'] μὴ βοηθήσητε Β.S. οὐ βοηθήσητε Α. λαλεῖ] ἐγκαλεῖ Β. et in litura F. “ ἢ ἐκεῖ] ἠκεῖ pr. S. ἢ 'κεῖ rec. S. t οὐ ο πράξει] πράξῃ A.S. * μόνας] μόνον Ο. om. Α.Υ. * μηδενὸς] μηδενὸς Β.Ε. οὐδενὸς Α.Υ. ον ἐκ] ἐκ τῶν Υ. a n ék om. u. ς τῶν u ὑμῶν] ἡμῶν * δεδαπάνησθε] δεδα πόλεμος] καὶ πόλεμος Υ. • πρόσεσθ'] προσέσθ' πανῆσθαι F. δεδαπάνησθαι Β. z δὴ om. Α. ν ζημιώσεσθαι Α.Β.Γ.Σ. ζημιωθήσεσθαι vulgo. Bekkerus tacite ex uno alterove codice, ut videtur, inter quos est correctus S., qui a pr. m. πρόσεσθ' habuit. Si futuro usus est Demosthenes, προσέσται scribendum cum Paulo Manutio: quæ fortasse vera lectio est: quemadmodum ἐνέσται in ἔνεστ ̓ corruptum in pluribus codicibus p. 527, 12. Est 29 h Πάντα δὴ ταῦτα δεῖ συνιδόντας ἅπαντας βοηθεῖν καὶ ἀπωθεῖν ἐκεῖσε τὸν πόλεμον, τοὺς μὲν εὐπόρους, ἵν ̓ ὑπὲρ τῶν πολλῶν ἕῶν καλῶς ποιοῦντες ἔχουσι μικρὰ το ἀναλίσκοντες τὰ λοιπὰ ἡ καρπῶνται ἀδεῶς, τοὺς δ' ἐν ἡλικίᾳ, ἵνα τὴν τοῦ πολεμεῖν ἐμπειρίαν ἐν τῇ Φιλίππου χώρα κτησάμενοι φοβεροὶ φύλακες τῆς οἰκείας ἀκεραίου γένωνται, τοὺς δὲ λέγοντας, ἵν ̓ αἱ τῶν πεπολιτευμένων αὐτοῖς κεὔθυναι ῥᾴδιαι γένωνται, ὡς ὁποῖ ̓ ἄττ ̓ ἂν ὑμᾶς 15 περιστῇ τὰ πράγματα, τοιοῦτοι κριταὶ καὶ τῶν πεπραγμένων * αὐτοῖς ἔσεσθε. χρηστὰ δ ̓ εἴη παντὸς ἕνεκα. m n tamen etiam alii conjecturæ locus καὶ προσέθ ̓ ἡ ὕβρις καὶ ἡ τῶν πραγμάτων αἰσχύνη. Sic προσέθ' in πρόσεσθ' corruptum in F.S.Y. p. 199, 27. d (n as μίας] ζημία rec. S.F.O.u.v. ζημία Β. (as a m. rec.) δότας Α.Υ. i e συνιδόντας] συνει f ἅπαντας om. Ο. g ὧν] & Α.Υ. quod superscr. in B. h καρπῶνται ἀδεῶς] ἀδεῶς καρπῶνται Α.Υ. · Φιλίππου] τοῦ φιλίππου F, non B. k εὔθυναι] Libri εὐθύναι, accentu vitioso, de quo v. L. Dindorf. ad Steph. Thes. vol. 3, p. 2281. 1 καὶ om. Α.Υ. m αὐτοῖς] αὑτοῖς rec. S. η ἕνεκα] Legebatur εἵνεκα, quæ aliena ab dialecto Attica forma est, cujus quam exigua apud Demosthenem sit auctoritas ipsa exemplorum paucitas librorumque dissensus ostendit : vid. var. lect. ad p. 275, 25. 409, 23. 457, 1. 2. 14. 469, 13. 483, 29. 487, 10. 492, 22. 496, 5. 501, 19. 532, 21. 566, 15. et 19. 586, 30. 594, 20. 616, 3. 665, 12. 681, 21. 685, 6. 718, 30. 756, 11. 766, 3. 767, 11. 885, 25. 962, 15. 1112, 3. I 200, 4. Non melioris notæ est εἵνεκεν p. 1104. 1133. 1319. Ἕνεκα et εἵνεκα a Platone, Demosthene aliisque dici notat Thom. Μ. p. 307. recentiorum codicum vitiis deceptus. Post εἵνεκα in B.S. adscriptum ὀλυνθιακός α ́. ΗΗ Δ ΔΠ. quod significat hujus orationis στίχους fuisse olim numeratos 265. In B. versus hujus orationis sunt 261. quibus si addatur quattuor versuum spatium, quod inscriptioni Δημοσθένους λόγος ὀλυνθιακὸς πρῶτος figuris quibusdam exornatæ datum est, ipse ille numerus 265. prodibit: quem tamen consensum casui deberi numeri aliis orationibus subscripti arguunt cum neutrius codicis versuum numero convenientes. Manifestum igitur est numeros illos ut in aliis scriptoribus, sic apud Demosthenem quoque ex antiquioribus codicibus esse propagatos, iisque, ut videtur, Alexandrinis. Nam grammaticos Alexandrinos primos hujus stichometriæ auctores esse habendos ex eo colligi potest quod antiquissima quæ innotuerunt exempla Callimachi tabularum ætatem non superant. De quo post alios dixit Fr. Ritschelius in libello de bibliothecis Alexandrinis p. 91 seqq. diligenter collectis quum ipsius Callimachi tum Dionysii Halicarnassensis, Galeni, Athenæi, Diogenis Laertii aliorumque locis. Demosthenem πέντε ἢ ἐξ μυριάδας στίχων reliquisse testatur Dionysius in libro de admiranda vi Demosthenis c. 57. vol. 6. p. 1126. II. ΟΛΥΝΘΙΑΚΟΣ Β. ΥΠΟΘΕΣΙΣ. Προσήκαντο ο μὲν τὴν πρεσβείαν τῶν Ολυνθίων οἱ ̓Αθηναῖοι, καὶ βοηθεῖν αὐτοῖς κεκρίκασι· μέλλουσι δὲ περὶ τὴν ἔξοδον καὶ δεδιόσιν ὡς δυσπολεμήτου Ρ ὄντος τοῦ Φιλίππου, παρελθὼν ὁ Δημοσθένης πειρᾶται θαρσύνειν τὸν δῆμον, 5 ἐπιδεικνὺς ὡς 9 ἀσθενῆ τὰ τοῦ Μακεδόνος πράγματα. καὶ γὰρ τοῖς συμμάχοις r ὕποπτον αὐτὸν εἶναί φησι καὶ κατὰ τὴν 3 ἰδίαν δύναμιν οὐκ ἰσχυρόν· τοὺς γὰρ Μακεδόνας ' ἀσθενεῖς εἶναι καθ ̓ ἑαυτούς. u Επι πολλῶν μὲν ἄν τις ἰδεῖν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, δοκεῖ 18 μοι τὴν παρὰ τῶν θεῶν εὔνοιαν φανερὰν * γιγνομένην τῇ πόλει, οὐχ ἥκιστα δὲ ἐν τοῖς παροῦσι πράγμασι· τὸ γὰρ τοὺς πολεμήσοντας Φιλίππῳ γεγενῆσθαι καὶ χώραν ὅμο- 5 ρον καὶ δύναμίν τινα κεκτημένους, καὶ τὸ μέγιστον ἁπάν των, τὴν ὑπὲρ τοῦ πολέμου γνώμην τοιαύτην ἔχοντας, ὥστε τὰς πρὸς ἐκεῖνον διαλλαγὰς πρῶτον μὲν ἀπίστους, εἶτα τῆς ἑαυτῶν πατρίδος νομίζειν ἀνάστασιν εἶναι, δαιμονίᾳ 2τινὶ καὶ θείᾳ παντάπασιν ἔοικεν εὐεργεσίᾳ. δεῖ τοίνυν, το ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τοῦτ ̓ ἤδη σκοπεῖν * αὐτοὺς, ὅπως μὴ χείρους περὶ ἡμᾶς αὐτοὺς εἶναι “δόξομεν τῶν ὑπαρχόντων, ὡς ἔστι τῶν αἰσχρῶν, μᾶλλον δὲ τῶν αἰσχίστων, μὴ μόνον πόλεων καὶ τόπων ὧν ἦμέν ποτε κύριοι φαίνεσθαι προϊ- 15 εμένους, ἀλλὰ καὶ τῶν ὑπὸ τῆς τύχης παρασκευασθέντων συμμάχων καὶ καιρῶν. X 9 ἀσθενῆ] ἀσθενεῖ Υ.Ο.ν. * ὕποπτον αὐτὸν] αὐτὸν ὕποπτον Υ. s ἰδίαν] οἰκείαν Υ. t ἀσθενεῖς εἶναι] εἶναι ἀσθενεῖς Υ. μένην vulgo. υ δοκεῖ] δοκοῖ ν. γιγνομένην Β.Γ.S. γενον είναι om. S. * αὐτοὺς—αὐτοὺς] αὑτοὺς—αὑτοὺς S. 4 δόξομεν] δόξωμεν Α.Β.—et, ut opinor, ceterorum plerique, ut vulgo ante Bekkerum. b μόνον] μόνων pr. F, non B. TE A.B.Y.O.u.v. • συμμάχων] συμμάχων 3 Τὸ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, τὴν Φιλίππου ῥώμην διεξιέναι καὶ διὰ τούτων τῶν λόγων προτρέπειν τὰ δέοντα ποιεῖν ὑμᾶς οὐχὶ καλῶς ἔχειν ἡγοῦμαι. διὰ τί; ὅτι μοι το δοκεῖ πάνθ' ὅσ ̓ ἂν εἴποι τις ὑπὲρ τούτων ἐκείνῳ μὲν ἔχειν φιλοτιμίαν τινὰ, ἡμῖν δ ̓ οὐχὶ καλῶς πεπραχθαι. ὁ μὲν γὰρ ὅσῳ πλείονα ὑπὲρ τὴν ἀξίαν πεποίηκε τὴν αὑτοῦ, τοσούτῳ θαυμαστότερος παρὰ πᾶσι νομίζεται ὑμεῖς δὲ ὅσῳ χεῖρον ἢ προσῆκε κέχρησθε τοῖς πράγμασι, 25 4τοσούτῳ πλείονα αἰσχύνην ὠφλήκατε. ταῦτα μὲν οὖν παραλείψω. καὶ γὰρ εἰ μετ ̓ ἀληθείας τις, ὦ ἄνδρες 19 Αθηναῖοι, σκοποῖτο, ἐνθένδ ̓ ἂν αὐτὸν εἴδοι μέγαν γεγένημένον, οὐχὶ παρ ̓ αὑτοῦ. ὧν οὖν ἐκεῖνος μὲν ὀφείλει τοῖς ὑπὲρ αὐτοῦ πεπολιτευμένοις χάριν, ὑμῖν δὲ δίκην προσήκει λαβεῖν, τούτων οὐχὶ νῦν ὁρῶ τὸν καιρὸν τοῦ λέγειν. ἃ δὲς καὶ χωρὶς τούτων “ἔνι, καὶ βέλτιόν ἐστιν ἀκηκοέναι πάντας ὑμᾶς, καὶ μεγάλα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατ ̓ ἐκείνου φαίνοιτ ̓ ἂν ὀνείδη βουλομένοις ὀρθῶς δοκιμάζειν, ταῦτ ̓ εἰπεῖν πειράσομαι. m h 5 Τὸ μὲν οὖν ἐπίορκον καὶ ἄπιστον καλεῖν ἄνευ 'τοῦ τὰτο πεπραγμένα δεικνύναι λοιδορίαν εἶναί τις ἂν φήσειε κενὴν δικαίως· τὸ δὲ πάνθ ̓ ὅσα πώποτ' ἔπραξε διεξιόντα ἐφ' ἅπασι τούτοις ἐλέγχειν καὶ βραχέος λόγου συμβαίνει δεῖσθαι, καὶ δυοῖν ἕνεκα "ἡγοῦμαι συμφέρειν εἰρῆσθαι, τοῦ τ ̓ ἐκεῖνον, ὅπερ καὶ ἀληθὲς ὑπάρχει, φαῦλον φαίνε- 15 σθαι καὶ τοῦ τοὺς ὑπερεκπεπληγμένους ὡς ἄμαχόν τινα τὸν Φίλιππον ἰδεῖν ὅτι πάντα διεξελήλυθεν οἷς πρότερον παρακρουόμενος μέγας ηὐξήθη, καὶ πρὸς αὐτὴν ἥκει τὴν d εἴποι] εἴπη Ο.u. et correctus v. e ε ἔχειν] ἔχει κ. ante ἔχειν ponunt Α.Υ. Β ἴδοι] ἴδη Υ. k ὑπὲρ τούτων Α.B.F.Y. om. pr. S. ἔνι] ἔνι λέγειν Υ. { τινὰ om. pr. S. τούτων] i 1 τοῦ om. Ο.u. m τούτοις ἐλέγχειν] γρ. τοιοῦτον ἔλεγχον B., non τοιοῦτον ἐλέγχειν, quod rettulit Reiskius. η ἡγοῦμαι συμφέρειν] συμφέρειν ἡγοῦμαι Β.Υ.Ο.u.v. ο τοῦ om. S. ν ηὐξήθη] νῦν ηὐξήθη Y.O.u.v. et γρ. Β.Γ. |