DAPHNIS. ECLOGA V. MENAL CAS. MOPS V S. ME. Cur non, Mopse, boni quoniam convenimu ambo, Tu calamos inflare leves, ego dicere versus, ME. Montibus in nostris solus tibi certet Amyntas. nendo? 10 ME. Incipe, Mopse, prior: si quos aut Phyllidis ignes, Aut Alconis habes laudes, aut iurgia Codri. Incipe; pascentes servabit Tityrus haedos. Mo. Imo haec, in viridi nuper quae cortice fagi Carmina descripsi et modulaus alterna notavi, 15 Experiar. Tu deinde iubeto certet Amyntas. ME. Lenta salix quantum pallenti cedit olivae, Puniceis humilis quantum saliunca rosetis: Iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas. Mo. Sed tu desine plura, puer; successimus antro. 20 Exstinctum Nymphae crudeli funere Daphnin Flebant: vos coruli testes et flumina Nymphis: Quum, complexa sui corpus miserabile guati, Atque deos atque astra vocat crudelia mater. Non ulli pastos illis egere diebus 25 Frigida, Daphni, boves ad flumiña; nulla neque amnem Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam. Daphni, tuum Poenos etiam ingemuisse leones - Interitum, montesque feri silvaeque loquuntur. 30 35 Spargite humum foliis; inducite fontibus umbras, 40 Pastores: mandat fieri sibi talia Daphnis; Et tumulum facite, et tumulo superaddite carmen: Daphnis ego in silvis, hinc usque ad sidera notus, Formosi pecoris custos, formosior ipse. ME. Tale tuum carmen nobis, divine poëta, Fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo. Mo. An quidquam nobis tali sit munere maius? ME, Candidus insuetum miratur limen Olympi, Sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis. Ergo alacris silvas et cetera rura voluptas Panaque pastoresque tenet Dryadasque puellas. Nec lupus insidias pecori, nec retia cervis 45 50 55 60 Vlla dolum meditantur: amat bonus otia Daphnis. Intonsi montes; ipsae iam carmina rupes, Vt Baccho Cererique, tibi sic vota quotannis 80 Agricolae facient; damnabis tu quoque votis. Mo. Quae tibi, quae tali reddam pro carmine dona? Nam neque me tantum venientis sibilus austri, Nec percussa iuvant fluctu tam litora, nec quae Saxosas inter decurrunt flumina valles. 85 ME. Hac te nos fragili donabimus ante cicuta. Haec nos, Formosum Corydon ardebat Alexin; Haec eadem docuit, Cuium pecus? an Meliboei? Mo. At tu sume pedum, quod, me quum saepe rogaret, Non tulit Antigenes, et erat tum dignus amari, 90 Formosum paribus nodis atque aere, Menalca. 3. SILENVS. ECLOGA VI. FAVNORVM SATYRORVM ET SILENI Prima Syracosio dignata est ludere versu laudes, 5 10 15 Vare, tuas cupiant, et tristia condere bella) VIRG, OP. B 20 30 Nec tantum Rhodope mirantur et Ismarus Orphea. methei. His adiungit, Hylan nautae quo fonte relictum Clamassent, ut litus, Hyla, Hyla, omne sonaret. 45 Et fortunatam, si nunquam armenta fuissent, Pasiphaën nivei solatur amore iuvenci. Ah, virgo infelix, quae te dementia cepit! Proetides implerunt falsis mugitibus agros: At non tam turpes pecudum tamen ulla secuta est 50 Concubitus, quamvis collo timuisset aratrum, Et saepe in laevi quaesisset cornua fronte. Ah, virgo infelix, tu nunc in montibus erras: Ille, latus niveum molli fultus hyacintho, Ilice sub nigra pallentes ruminat herbas; 55 Aut aliquam in magno sequitur grege. Claudite, Nymphae, Dictaeae Nymphae, nemorum iam claudite saltus: Si qua forte ferant oculis sese obvia nostrie Errabunda bovis vestigia: forsitan illum, Aut herba captum viridi, aut armenta secutam, Co Perducant aliquae stabula ad Gortynia vaccae. Tum canit Hesperidum miratam mala puellam; Tum Phaethontiadas musco circumdat amarae -Corticis, atque solo procèras erigit aluos. |