Iamque adeo tutum longe Piraeca cernit,
Et notas secum, heu frustra, respectat Athenas.
Iam procul e fluctu Minoïa respicit arva,
Florentisque videt iam Cycladas, hinc Strophadasque;
Hinc sinus, hinc statio contra patet Hermionea.
Linquitur ante alias longe gratissima Delos
Nereïdum matri et Neptuno Aegaeo.

Prospicit incinctam spumanti litore Cythnon,
Marmoreamque Paron, viridemque adlapsa
Donusam,

482

Aeginamque simul, sementiferamque Seriphum.
Fertur, et incertis iactatur ad omnia ventis:
Cymba velut, magnas sequitur cum parvula classis,
Afer et hiberno hacchatur in aequore turbo.
Donec tale decus formae vexavit, et aegros
Non tulit, et miseros mutavit virginis artus,
Caeruleo pollens coniux Neptunia regno.
Sed tamen externam squamis vestire puellam,
Infidosque inter teneram committere piscis
Non statuit: nimium est avidum pecus Amphitrites.
Aëreis potius sublimem sustulit alis,
Esset ut in terris facti de nomine Ciris,

Ciris Amyclaeo formosior ansere Ledae.
Ac velut in niveo tenerae cum primitus ovo
Effigies animantis et internodia membris
Imperfecta novo fluitant concreta calore:

Sic liquido Scyllae circumfusum aequore corpus
Semiferi incertis etiam nunc partibus artus
Undique mutabant, atque undique mutabantur.
Oris honos primum, et multis optata labella,
Et patulae frontis species, concrescere in unum
Coepere, et gracili mentum producere rostro.

514

Tum, qua se medium capitis discrimen agebat, Ecce repente, velut patrios imitatus honores, Purpuream concussit apex in vertice cristam. At mollis varios intexens pluma colores Marmoreum volucri vestivit tegmine corpus, Lentaque perpetuas fuderunt brachia pennas. Inde alias partis, minioque infecta rubenti Crura, nova macies obduxit squalida pelli, Et pedibus teneris ungues confixit acutos. Et tamen hoc demum miserae succurrere pacto Vix fuerat placida Neptuni coniuge dignum. Nunquam illam posthac oculi videre suorum Purpureas flavo retinentem vertice vittas; Non thalamus Tyrio fragrans accepit amomo, Nullae illam sedes. Quid iam cum sedibus illi? Quae simul ut sese cano de gurgite velox Cum sonitu ad coelum stridentibus extulit alis, Et multum late dispersit in aequore rorem; Infelix virgo nequidquam a morte recepta Incultum solis in rupibus exigit aevum, Rupibus, et scopulis, et litoribus desertis. Nec tamen hoc iterum poena sine: namque Deûm Omnia qui imperio terrarum millia versat, Commotus talem ad superos volitare puellam, Cum pater exstinctus caeca sub nocte lateret, Illi pro pietate sua (nam saepe tepenti Sanguine taurorum supplex resperserat aras; Saepe Deûm largo decorarat munere sedes) Reddidit optatam mutato corpore vitam, Fecit et in terris Haliaeetus ales ut esset. Quippe aquilis semper gaudet Deus ille coruscus. Huic vero miserae, quoniam damnata Deorum

rex,

Iudicio gnatique et coniugis ante fuisset,
Infesti adposuitque odium crudele parentis.
Namque, ut in aetherio signorum munere praestans,
Unum quem duplici stellarum sidere vidi,
Scorpius alternis clarum fugat Oriona:
Sic inter sese tristis Haliaeetus iras,

Et Ciris, memori servant ad secula fato.
Quacunque illa levem fugiens secat aethera pennis,
Ecce inimicus atrox magno stridore per auras
Insequitur Nisus: qua se fert Nisus ad auras,
Illa levem fugiens raptim secat aethera pennis.

P. VIRGILII MARONIS

CATALECTA.

373

I.

Ad Tuccam.

DELTA, Tucca, tibi venit; sed saepe videre

Non licet: occulitur limine clausa viri.
Delia saepe tibi, non venit adhuc mihi: namque
Si occulitur, longe est, tangere quod nequeas.
Venerit aut tibi; sed iam iam mihi nuntius iste
Quid prodest? illi dicito, quae rediit.

I I.

In C. Annium Cimbrum Rhetorem.

CORINTHLORUM amator iste verborum,
Iste iste rhetor! Namque quatenus totus
Thucydides tyrannus Atticae febris,
Tau Gallicum spinae ipsemet male illisit,
Ista omnia, ista verba miscuit fratri.

I I I.

In Noctuinum.

SOCER, beate nec tibi nec alteri,
Generque Noctuine, putidum caput,
Tuone nunc puella talis, heu tuo
Stupore, pressa rus abibit? Heu mihi!

Ut ille versus usquequaque pertinet:

Gener socerque, perdidistis omnia.

I V.

In eundem.

SUPERBE Noctuine, putidum caput,
Datur tibi puella, quam petis, datur;
Datur, superbe Noctuine, quam petis.
Sed, o superbe Noctuine, non vides
Duas habere filias Atilium,

Duas, et hanc, et alteram, tibi dari.
1 Adeste nunc, adeste, ducit, ut decet,
Superbus, ecce, Noctuinus herneam.
Thalassio! Thalassio! Thalassio!

V.

In Lucium.

IACERE me, quod alta non possim, putas,

Ut ante, vectari freta;

Nec ferre durum frigus, aut aestum pati,
Neque arma victoris sequi.

Valent, valent mihi ira et antiquus furor,
Et lingua, qua adsim tibi.
Et prostitutae turpe contubernium
Sororis. O quid me incitas?

Quid, impudice, et improbande Caesari?

Sed furta dicantur tua,

Et heluato sera patrimonio

In fratre parsimonia;

Vel acta puero cum viris convivia,
Udaeque per somnum nates;

Et inscio repente clamatum super,
Thalassio, Thalassio.